David Trueba lijkt het script van een nog niet gepubliceerde film te hebben gefictionaliseerd, a roadmovie die het omgekeerde pad heeft genomen van het typische boek-filmproces. Maar natuurlijk kan alleen een filmregisseur dit proces in de tegenovergestelde richting film - boek doorlopen en dat komt bovendien goed uit.
Hoewel af en toe. Misschien zien we binnenkort die roadmovie aan boord van dezelfde lijkwagen die de roman ons voorstelt, waar een zoon zijn vader vergezelt om hem land te geven. Op de eerste pagina's predisponeert dat beeld de lezer al om te bedenken dat de aangegeven zoon, dani fly, is een enkelvoudig type.
Het feit dat hij zijn vader naar zijn begrafenis vergezelt, in de lijkwagen, samen met een eigenaardige chauffeur die hem de meest ongelegen reeks gesprekken aanbiedt voor iemand van zijn vakbond, volgt dat idee van Daniel als een man met de gave voor vind jezelf de grotesk in alle omstandigheden, want dat soort mensen bestaan. Deze Daniël beweegt zich, net als alle Daniel in de wereld, op zoek naar verwarring, naar de ergernis van dubbelzinnigheid en uiteindelijk vinden ze het allemaal samen.
Het lijkt misschien dat Daniel een chaotisch, vreemd type is, je zult je zeker al een zwarte, transgressieve, zure humor in hem voorstellen. Je bent helemaal niet verkeerd.
Maar het beste van alles is dat de ontmoeting met Daniël, in dat universum dat even eigenaardig als aantrekkelijk is voor Deense types, je uiteindelijk de genade van het leven ontdekt tussen teleurstelling, de vreugde van het leven tussen wanorde, de liefde tussen toeval en beste woorden tussen de akkoorden van muziek.
Je kunt Tierra de Campos, de roman van David Trueba, nu hier kopen: