Fantastische romanrecensies
De roadmovie of roadroman heeft een verontrustend punt, ongeacht het thema dat ze uiteindelijk aanpakken. Omdat de weg een excuus is. De weg, reizen ..., alles wat met verkeer te maken heeft, kan op elk moment een onvoorziene wending krijgen. En daar weet Charlaine Harris veel van......
Angst, als argument voor het fantastische, biedt een enorm terrein om de lezer te verrassen, een ruimte waar je hem naar believen kunt overweldigen en hem de rillingen kunt laten voelen die onzekerheid veroorzaakt. Als het verhaal ook op de rekening van José Carlos Somoza staat, kun je er zeker van zijn...
Fantasie, aangeraakt door een auteur als Adolfo Bioy Casares, een nuchtere, existentialistische man, diep in zijn manier om zijn verschillende detectiveromans of zelfs sciencefiction te vertellen, geeft dit specifieke literaire werk een bijzonder karakter tot halverwege tussen vervreemding...
Verhalen met dieren als hoofdrolspelers. Naast de voorliefde van George Orwell, die blijkt uit werken als Animal Farm, geven recente auteurs volledige aandacht aan de gezelschapsdieren bij uitstek: honden. Laurent Watt heeft in ons onze meest tedere instincten voor deze trouwe en loyale dieren wakker gemaakt...
De Noorse mythologie heeft een uniek exotisch punt, vooral omdat het gaat over landen die tegenwoordig niet zo ver weg zijn (enkele uren met het vliegtuig scheiden ons). Sommige theorieën suggereren dat deze Noord-Europese kolonisten Amerika al kenden vóór Columbus. Van daaruit naar alle...
Liefde kan vele vormen aannemen. Degenen onder ons die, als onze eerste verkering, heel goed weten dat we die denkbeeldige vriendin of vriend hadden, merkwaardig genoeg erg veel op het meisje of de jongen die we echt leuk vonden en die onze avondverklaringen van liefde negeerden. Zoiets overkomt hem...
Een sinistere allegorie van vrouwen vandaag. Zo gezegd, klinkt het misschien als een pretentieus oordeel, maar zo zijn subjectieve indrukken. En het kan nooit kwaad om ze te zeggen om een debat over een fictief werk te beginnen met een bepaald punt van aanklacht en controverse. In het boek In staat...
De Afrikaans-Amerikaanse auteur Colson Whitehead laat blijkbaar zijn neiging tot het fantastische, aan de orde in recente werken als Zone One, varen om zich volledig onder te dompelen in een verhaal over vrijheid, overleven, menselijke wreedheid en de strijd tot het overschrijden van alle grenzen. De bagage natuurlijk...
Het belangrijkste voor de verhalende constructie van een goede parabel is naar mijn mening de reeks symbolen en afbeeldingen, succesvolle metaforen die voor de lezer opnieuw worden samengesteld naar aspecten die veel wezenlijker zijn dan de scène zelf. En het boek The Boy Who Stole Attila's Horse ...
Vooral traumatische momenten zijn een beetje zo. Het gevoel van onwerkelijkheid zorgt voor een soort ontplooiing. Een tentoonstelling voor de gebroken spiegel van de werkelijkheid. Het is dan ook gemakkelijk te begrijpen in welke fantasie dit boek ons meevoert, als katten van de wereld verdwenen. Het mag niet gebeuren...
Ik verdwaal graag in een van die werken die zich afspelen in het nazisme, of in de Tweede Wereldoorlog, of in de gruwelijke naoorlogse periode met die tegenstrijdige geest van overwinning te midden van de heersende ellende. In het geval van het boek Good Night, sweet dreams, reizen we naar de dagen na de overwinning ...
Het fantasy-genre is wat het heeft, elke veronderstelling kan een interessant verhaal worden. Het grootste risico is de omzwervingen of de argumentatieve blunder, gerechtvaardigd en/of gedekt door het feit dat alles mogelijk is in het fantastische. Een goede pen die zich toelegt op het schrijven van romans van dit genre weet dat, juist omdat ...