De toekomst is een verleiding voor elke verhalenverteller die er prat op gaat de driften van onze beschaving te onderzoeken. Omdat historische fictie het intrahistorische verhaal dekt met meer chicha over wat we waren. Andere typen schrijvers hebben de taak om te gaan met wat we zullen zijn. Walter Tevis hij pakte de handschoen op in deze roman uit 1980 die ongetwijfeld een nieuwe plaats in de schappen van nieuwigheden heeft gevonden met zijn heruitgave vitola, dankzij Netflix en zijn idylle met een ander van zijn werken: «Gambito de Dama».
Hoe het ook zij, het is toeval of geluk om een kijkje te nemen in een fascinerende dystopie met een zelfopgewekte post-apocalyptische ondertoon. Of het nu gaat om ons geloof en toewijding aan technologie, kunstmatige intelligentie, het internet der dingen of robotica.
Honderden jaren zijn verstreken en de aarde is een donkere en dystopische planeet geworden waar robots werken en de mens alleen maar kan wegkwijnen, gesust door elektronische gelukzaligheid en verdovend geluk. In zo'n wereld zonder kunst, zonder lezen en zonder kinderen, kiezen mensen ervoor zichzelf levend te verbranden om de realiteit niet te verdragen.
En het is in dit scenario waar Spofforth, de meest perfecte machine ooit gemaakt, een androïde van onbeperkte duur die al eeuwen leeft en momenteel decaan is van de New York University, zijn grootste wens koestert: kunnen sterven.
Het enige probleem is dat zijn programmering hem ervan weerhoudt zelfmoord te plegen. Totdat twee personages elkaar kruisen in zijn leven: Paul Bentley, een mens die heeft leren lezen na het ontdekken van een verzameling oude stomme films; en Mary Lou, een rebel wiens grootste hobby het is om uren en uren door te brengen in de Brooklyn Zoo om de automaatslangen te bewonderen. Binnenkort zullen Paulus en Maria, als twee moderne bijbelse Adam en Eva, hun eigen paradijs creëren te midden van verlatenheid.
Je kunt nu de roman Mockingbird, door Walter Tevis, hier kopen:
