Ze zullen je naam onthouden, of Lorenzo Silva

Ik sprak onlangs over de roman van Javier Cercas, «De vorst van de schaduwen«, waarin ons de lotgevallen werden verteld van een jonge militair genaamd Manuel Mena. Het thematische samenvallen met dit nieuwe werk van Lorenzo Silva maak er een duidelijk wil van de schrijvers om de interne geschiedenis van het gewapende conflict dat half Spanje met de andere helft confronteerde aan het licht te brengen.

Zoals bij elke oorlog of tragische gebeurtenis, komt er altijd een moment waarop fictie, literatuur in dit geval, begint deel te nemen aan dit proces van assimilatie van wat nog niet zo lang geleden een drama was voor zoveel mensen. De toewijding van de auteurs aan de waarheid van wat er is gebeurd, bereikt het meest reële deel, dat wat tot op de dag van vandaag is bewaard gebleven door getuigenissen, veel betrouwbaarder dan de oorlogsrapporten, propaganda en onmiddellijke proclamaties van overwinnaars.

In «Ze zullen je naam onthouden» vertrekt alles van een enkelvoudige gebeurtenis, een die niet overstijgt, maar die het verloop van een oorlog en van de geschiedenis kan veranderen. Op 19 juli 1936, in Barcelona, ​​leek de militaire opstand een glorieuze stap naar de omverwerping van de Republiek te worden. Het bewapende leger slaagde er echter niet in de macht in de provinciehoofdstad te grijpen.

Het verhaal werpt een blik op aspecten die bijkomstig lijken, maar echt heel relevant waren in de nederlaag van de rebellen. Generaal Aranguren, aan het hoofd van de Guardia Civil, verzette zich tegen de opstand van het leger. Met de tegenstand van Aranguren vertaalde de komst van de legergeneraal Goded zich vanuit Mallorca niet in die staatsgreep voor de uiteindelijke overwinning in Catalonië.

Aranguren sleepte andere legerkorpsen mee die hem ter verdediging van de Republiek steunden en binnen een paar dagen eindigden de opstanden in een republikeinse overwinning.

Aranguren verpersoonlijkte de meeste held onder de helden, degene die opstandig lijkt voor een commandostructuur. Een held is iemand die zijn angsten overwint door te verdedigen wat hij gelooft. Aragunren geloofde in de Republiek als het wettelijk gevormde regeringssysteem.

Het was de wet voor iemand om zwart op wit te zetten, niet alleen wat er in die tijd gebeurde, maar ook het meest persoonlijke aspect dat de auteur van het personage in kwestie heeft gezocht. Fictie overstijgt de werkelijkheid, in dit geval door bekend te maken wat de werkelijkheid in vergetelheid heeft gebracht. Misschien is de titel van de roman een gebaar van bewondering dat eigen is aan Lorenzo Silva. Het zou redelijk zijn, aangezien hij, ondergedompeld in de kennis van zijn persoon, zijn diepste motivaties heeft leren kennen, zijn overtuigingen om tegen de stroom in te gaan in wat een verloren oorlog voorspelde.

Je kunt ze nu kopen Ze zullen je naam onthouden, de nieuwste roman van Lorenzo Silva hier: