Het einde van het leven. De intense behoefte aan leven leidt soms tot het verste punt, integendeel. Het gaat om dat eigenaardige magnetisme van de polen die uiteindelijk van oorsprong hetzelfde afzonderlijke ding lijken te zijn. Een ding, een essentie, een iets dat indringend en aanhoudend de hereniging van het hele scala van het leven eist dat zijn dichotome bestaan met meeslepende helderheid zou kunnen verklaren.
De ik-stem van een Eva Baltasar die met succes is versmolten in duizend gedichten, geeft zo mogelijk meer intensiteit aan de hoofdpersoon van haar verhaal. Een van die mensen die de hoop koestert, misschien zonder het helemaal te willen, om af te stemmen op rede en waarheid, in die afgrond tussen de subjectieve indrukken die geluk aandrijven en een mogelijke wereld objectief geleid tot de meest verschrikkelijke ontevredenheid van ons allemaal, reizigers van een enkel leven, zoals ik al aangaf Milan Kundera in de ondraaglijke lichtheid van het zijn.
Behalve dat de hoofdpersoon van deze roman niet wil bezwijken voor die kou van het leven en, gekleed in die permafrost waarmee ook het meest onherbergzame van onze planeet is bedekt, stort ze zich in het nog opener hedonisme van de vrouw voor wie nog hij wordt verantwoordelijk gehouden voor de manier waarop hij zijn lichaam bestuurt.
Het leven is zo triviaal dat het niet de moeite waard is om stil te staan bij wereldse zaken zoals die welke door je familie of vrienden onder ijs worden gedompeld. Het belangrijkste is om, onder de invloed dat niets de moeite waard is, te profiteren van tenminste de momenten met die hondsdolle authenticiteit die alleen de driften markeert die bevrijd zijn van hun pijnlijke sociale en morele stigma's.
De tegenpool is er altijd. De diepe drijfveren omvatten ook berusting, overgave, uitputting om zelfs maar een nieuwe stap te zetten, zelfmoord als dat laatste avontuur in het aangezicht van zoveel trivialiteit beu.
Een behendige roman in die hectische mars naar de leegte van de hoofdpersoon. Een verhaal met meer dan randjes en narigheid waaruit ook die zwarte humor naar voren komt die typisch is voor iemand die van alles terug is. Een boek van extreme helderheid, met een perspectief op onze wereld zo ijzig als de huid van de hoofdpersoon.
Je kunt nu de roman Permafrost, het debuut van Eva Baltasar, hier kopen: