Noch strips, noch strips... Mangaboeken

De manga heeft de verdienste dat hij zich over allerlei genres verspreidt en een perfecte claim wordt voor elk type lezer. Zijn verovering van Japanse landen naar de westerse wereld lijkt geen einde te hebben. Van de jongsten tot degenen onder ons die al wat ouder worden, we kunnen genieten van allerlei verhalen met die hyperbolische Japanse look (om het op de een of andere manier te noemen), in staat om kinderfictie na te bootsen of zelfs vignetten met een onmiskenbaar satin noir-punt met de schittering van een overvolle fantasie.

We kunnen momenteel vinden mouwen te koop in bijna alle fysieke of online boekwinkels. En zoals ik al zei, het is een gigantische industrie die vandaag het niveau bereikt van de meest emblematische illustraties ten dienste van cartoons. Wat vroeger door strips werd gedomineerd, deelt nu planken met mangaboeken onder gelijke omstandigheden. Niet beter of slechter, het is gewoon een voorliefde voor stripverhalen met hun specifieke perspectief en de verwennerij van een eeuwenoude traditie die tot op de dag van vandaag is geëvolueerd.

Het onbetwiste exotische punt van dit soort strip is grotendeels verantwoordelijk voor een wereldwijd succes dat in de jaren tachtig een vlucht nam. Mangaboeken lijken nooit uit de mode te raken, maar integendeel, manga wordt dan ook steeds meer lezers.

Zoals ik al zei, de altijd innovatieve exotische focus helpt veel. Die bijdrage die vertrekt vanuit een voorliefde voor het verre. Iets dat varieert van de karakterisering van karakters tot het formaat dat in de meest puristische gevallen zijn leesvolgorde van rechts naar links handhaaft. Het is niet zo dat het formaat van groter belang is, maar de beste manga-makers staan ​​meestal niet gunstig tegenover het spiegelen van hun strips. Dit toont de waardering van zijn werk als iets volledig artistieks.

Bij de ontwikkeling van de manga wordt bij vele gelegenheden een bijna naïef punt waargenomen. Het goede wint het bijna altijd van het kwade, misschien als verlengstuk van een Japanse cultuur met waarden als respect die altijd in opkomst zijn. Een cultuur weg van meer cynische en ontgoochelde visies. En je wilt niet dat dit een kader krijgt dat altijd ver verwijderd is van meer versleten imaginaires. Goede verhalen moeten hun impliciete of uitgedrukte moraal hebben. En dus vindt men entertainment in manga met vaak geruststellende eindes voor hun welverdiende helden, evenals bevredigende beloningen van welke aard dan ook na de inspanning. Dat wil niet zeggen dat we niet van alles een beetje vinden van humor, spot en satire tot de meest open kritiek als het raakt natuurlijk.

Het punt is dat we in mangaboeken fantasie in overvloed vinden (altijd in het esthetische, vaak in het diepste deel van hun plots) die varieert van het epische tot het zelfs erotische. Illustraties met een esthetische verfijning die tot de verbeelding spreken... Lezingen die kinderen en volwassenen fascineren in hun respectievelijke classificaties, Kodomo-versie voor kinderen bijvoorbeeld, of Shojo of Shonen voor jongeren, Josei, Seinen voor volwassenen en volwassen hentai, daarnaast tot vele andere niet-classificeerbare vertakkingen die kunnen verschijnen in kleine fanzines of in periodieke publicaties voor echte verzamelaars.

Een heel parallel universum vereeuwigd in vignetten die exploderen als reeksen van prachtige details. Een beeld gemaakt in Japan dat geen thema parkeert. De manga is hier om te blijven en de meest trouwe of occasionele lezers zijn al legio.

5 / 5 - (16 stemmen)

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Ontdek hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.