La romantische roman Het is een genre waar veel vraag naar is bij lezers over de hele wereld. Niet tevergeefs, auteurs houden van Danielle Steel o Megan Maxwel tellen als best-sellers elk van hun nieuwe afleveringen over liefdes en liefdesverdriet, met een erotische of strikt romantische achtergrond, met het perspectief van het onrealistische of gekruid met de erotiek van macht, met een mogelijk punt van overtreding of vanuit het oogpunt van meer vertrouwd perspectief , ongebreidelde jeugdliefde of zelfopofferende volwassen liefde.
Er zijn veel mogelijke formules om een ​​liefdesaffaire te presenteren die erin slaagt zoveel potentiële lezers te haken die allemaal staan ​​te popelen om dat goede gevoel op te snuiven dat zo noodzakelijk is als het momenteel op vele momenten geparkeerd staat: liefde.
Hier is een carrousel met enkele van de beste romans van de afgelopen jaren ...
De roze roman vindt zijn oorsprong in de historische periode van de romantiek, in de laatste jaren van de XNUMXe eeuw, en strekt zich praktisch uit over de hele XNUMXe eeuw. Een humanistisch ontwaken zocht in de literatuur (evenals in andere artistieke voorstellingen) een introspectie naar de ziel. En dat is waar liefde op zijn gemak is.
Van die poeders tot deze modders. Zonder de beperkingen van vroegere tijden waarin de Romantiek is ontstaan, opent tegenwoordig liefde als argument vele mogelijkheden voor allerlei gevoeligheden.
Tot op zekere hoogte lijkt de formule voor het schrijven van dit soort romans tegenwoordig eenvoudig. Liefde, in zijn talloze voorstellingen, wordt een uitgesproken leidmotief dat de scènes dicteert die plaatsvinden in het verhalende voorstel. Maar zoals ik al zei, deze formule lijkt tot op zekere hoogte gemakkelijk, dan komt het talent van de schrijver.
Geweldige schrijvers van het romantiekgenre
Slechts een paar schrijvers nemen de topposities in de voorkeur van lezers in. Je moet niet alleen over liefde praten, maar het ook een spanning, een intrige, een spanning geven (zelfs seksueel als je me haast), een balans tussen liefde en gebrek aan liefde ...
Er zijn nogal wat vrouwelijke schrijvers die zo productief zijn dat ze meerdere romans per jaar kunnen publiceren. En het is dat liefde, als je erover weet te schrijven, een onuitputtelijke bron is waar het argument wordt vernieuwd vanuit dezelfde bron van ideeën over liefde. In veel gevallen is het voldoende om de namen van de personages, hun persoonlijke geschiedenis en hun toewijding te veranderen, zodat het liefdesverhaal altijd nieuw klinkt. En het is echt zo. Liefde is altijd nieuw in elke individuele replica.
Empathie is essentieel voor deze geweldige auteurs om met zo'n overvloed te kunnen schrijven. Een nieuw personage moet een ander profiel hebben om liefde, in omstandigheden die vergelijkbaar zijn met of identiek zijn aan een reeds verteld verhaal, op een geheel nieuwe en ontroerende manier waar te nemen...
In de volgende carrousel vinden we een selectie van romantische schrijvers en ook schrijvers, want hoewel mannelijke vertellers in mindere mate door dit genre worden gevonden, zijn er ze ...
Ik moet een van de weinige lezers zijn, want de best verkochte romantische romans zijn meestal degene die ik het minst leuk vind. Ik vind deze verhalen erg op elkaar lijken (op enkele uitzonderingen na) en de dialogen zonder vonk. Ik zoek liever tot ik originele en minder geprezen verhalen vind, waar ik meestal meer van geniet.
Waarschijnlijk heeft een schrijver die bevrijd is van de redactionele haast van de bestsellers, meer kans om een ​​beter verhaal te vinden en te ontwikkelen, toch, Olga.