Istanbul heeft een speciale deugd om het beste van het Westen en het Oosten samen te vatten. Een van de weinige steden die ik ken die in staat is om zijn geest intact te houden voor het plezier van de bezoeker, maar die op zijn beurt opengaat voor de nieuwe wind die komt van die natuurlijke grens tussen Europa en Azië.
Het moet iets zijn dat typisch is voor de istanbulis, want Orhan Pamuk Hij treedt op als schrijver met hetzelfde symbiotische vermogen dat uiteindelijk absoluut gunstig is voor zijn literatuur. Verhalen die traditionele moslims met respect maar met een zeker kritisch aspect benaderen. Zonder twijfel een zeer noodzakelijke auteur om deze alliantie van beschavingen voor te stellen, als dat mogelijk is in een bittere wereld.
Hoe het ook zij, als de dialoog niet werkt, kan de innerlijke monoloog waartoe een geëngageerde maar kritische literatuur als die van Orhan kan leiden, misschien veel helpen. En dat wat deze auteur met het verhaal kan worden gebrandmerkt als terloops, van betrokkenheid boven het beroepsmatige, zoals hij zelf heeft erkend. Het is alsof je een schrijver wilt zijn om je perspectief op de wereld te vertellen. En dat is niet hetzelfde als schrijven omdat iets je dwingt om het van binnenuit te doen...
top 3 aanbevolen romans van Orhan Pamuk
de pest nachten
Elke zichzelf respecterende schrijver heeft de mogelijkheden onderzocht van wat ooit epidemieën waren en nu, door de geglobaliseerde wereld, altijd pandemieën zijn. Vanwege die beproevingen van verre tijden tussen lokale infecties, wordt vandaag geanalyseerd wat dit soort virale uitbarstingen die ons vooruit dreigen te brengen. Van het kleinste, het eiland Minguer tot een hele planeet veranderd in dat kleine punt waar alles is geconcentreerd ten goede of ten kwade...
April 1901. Een schip vaart naar het eiland Minguer, de parel van de oostelijke Middellandse Zee. Aan boord zijn prinses Pakize Sultan, nicht van Sultan Abdülhamit II, en haar recente echtgenoot, Dr. Nuri, maar ook een mysterieuze passagier die incognito reist: de beroemde gezondheidsinspecteur van het Ottomaanse rijk, die belast is met het bevestigen van de geruchten over pest die het vasteland bereikt. In de bruisende straten van de havenhoofdstad kan niemand zich de dreiging voorstellen, noch de revolutie die op het punt staat vorm te krijgen.
Uit onze tijd nodigt een historicus ons uit om te kijken naar de meest verontrustende maanden die de historische loop van dit Ottomaanse eiland hebben veranderd, gekenmerkt door het fragiele evenwicht tussen christenen en moslims, in een verhaal dat geschiedenis, literatuur en legende combineert.
In dit nieuwe Nobelwerk, voorbestemd om een van de grote klassiekers over plagen te worden, onderzoekt Pamuk de pandemieën uit het verleden. The Nights of the Plague is het verhaal van overleving en strijd van enkele hoofdrolspelers die te maken hebben met quarantaineverboden en politieke instabiliteit: een gepassioneerd episch verhaal met een verstikkende sfeer waarin opstand en moord naast elkaar bestaan met het verlangen naar vrijheid, liefde en heroïsche daden.
Het museum van onschuld
Ik benoem het als een van de hoogtepunten van Pamuk omdat dit misschien wel de meest persoonlijk georiënteerde roman is, hoewel de stad Istanbul en zijn omstandigheden ook zijn gewicht dragen. En wat is een betere reden om in het persoonlijke, in de menselijke ziel te duiken dan in liefde. Liefde, ja, maar in zijn bipolaire aspect, in zijn vermogen om te bouwen of te vernietigen, afhankelijk van intensiteit en wederkerigheid...
Samenvatting: Het liefdesverhaal van Kemal, een jong lid van de bourgeoisie van Istanbul, en zijn verre familielid Füsun is een buitengewone roman over passie die grenst aan obsessie.
Wat begint als een onschuldig en onbevangen avontuur, evolueert al snel naar grenzeloze liefde en later, als Füsun verdwijnt, naar diepe melancholie. Te midden van de duizeligheid die zijn gevoelens veroorzaken, duurt het niet lang voordat Kemal het kalmerende effect ontdekt dat voorwerpen die ooit door haar handen zijn gegaan, op hem hebben.
Dus, alsof het een therapie is voor de ziekte die hem kwelt, pakt Kemal alle persoonlijke bezittingen van Füsun die binnen handbereik zijn. Het Museum van Onschuld het is een fictieve catalogus waarin elk object een moment is van dat grote liefdesverhaal.
Het is ook een rondleiding langs de veranderingen die de Istanbulse samenleving van de jaren zeventig tot heden hebben doen stuipen. Maar bovenal is het een tentoonstelling van talent van een schrijver die, net als zijn karakter, de afgelopen jaren een museum heeft gebouwd dat gewijd is aan een van de meest oogverblindende liefdesverhalen in de hedendaagse literatuur.
Het huis van de stilte
Een familie- en generatieportret om Istanbul zelf weer op te bouwen. Motivaties en omstandigheden van sommige personages die de meest latente conflicten in de Turkse hoofdstad worden en hun heen en weer bewegingen van de westerse naar de moslimtraditie ...
Samenvatting: Fatma, vergezeld door de dwerg Recep, de buitenechtelijke zoon van haar overleden echtgenoot, een mislukte arts, alcoholist en ruimdenkend, woont nog steeds in het huis waar ze naartoe verhuisde toen ze allebei besloten Istanbul te verlaten aan het begin van de revolutie van 1908 Hun kinderen zijn overleden, maar ze heeft drie kleinkinderen die haar elke zomer bezoeken.
Faruk, de oudste, is een historicus wiens vrouw het in de steek heeft gelaten en die in alcohol een effectief middel vindt tegen zijn verveling; Nilgün, een dromerige en idealistische jonge vrouw die een sociale revolutie wil die niet komt en wiens heftigheid haar meer dan één probleem zal opleveren; en de jonge Metin, een wiskundig genie die naar de Verenigde Staten wil emigreren om zich te verrijken.
Ze willen allemaal om verschillende redenen dat hun grootmoeder het huis verkoopt. Door de herinneringen aan Fatma en de meningen van de kleinkinderen, biedt Pamuk ons de laatste honderd jaar geschiedenis van het Turkse volk tot aan de uitspraak van Evren, terwijl hij praat over de zoektocht naar wortels, de noodzaak van sociale verandering en de moeilijke balans tussen traditie en westerse invloed hebben.
Andere aanbevolen boeken van Orhan Pamuk...
Mijn naam is rojo
Voor vele anderen is deze roman het grote werk van Pamuk. Een politiegenre dat flirt met het historische, een mysterie, een moord en de bijzondere omstandigheden van een Ottomaans rijk met een sultanaat dat stand hield tot het midden van de XNUMXe eeuw.
Een roman die je kan pakken door zijn raadselachtige karakter, maar die je ook boeit door het liefdesverhaal dat tussen de pagina's glijdt. We voegen de intensiteit van het seksuele toe, de tussenruimtes van macht en de strijd tegen het onmogelijke en we genieten van een totale roman.
Samenvatting: De sultan heeft de meest gerenommeerde kunstenaars van het land gevraagd om een geweldig boek om de glorie van zijn koninkrijk te vieren. Jouw taak zal zijn om dat werk in Europese stijl te belichten. Maar aangezien figuratieve kunst als een belediging voor de islam kan worden beschouwd, wordt de opdracht duidelijk een gevaarlijk voorstel.
De heersende elite mag de omvang of de aard van dat project niet weten, en er ontstaat paniek wanneer een van de miniaturisten verdwijnt. De enige aanwijzing voor het oplossen van het mysterie - misschien een misdaad? - ligt in de onvoltooide miniaturen.
