De 3 beste boeken van de briljante Soledad Puértolas

De schrijver is voor een groot deel geboren. Wat het weet te verwezenlijken, is een optelsom van factoren die heel goed kunnen worden beschouwd als dit worden, het andere deel van de beroemde tweedeling over de deterministische aard van elke handel.

Soledad Puertolas Hij publiceerde zijn eerste roman kort nadat hij 30 was geworden, nadat hij die persoonlijke bagage had verzameld die iemand doet denken dat hij misschien iets te vertellen heeft en die uiteindelijk de smaak begint te krijgen voor het vinden van nieuwe verhalen.

Deze auteur begon verschillende studies, maar eindigde met een graad in journalistiek (misschien begon ze daar al iets van haar passie voor het vertellen van dingen te zien). En na het uitvoeren van zijn officiële taak (het balken waard), besloot hij dat eerste boek te schrijven dat hij aandrong om eruit te komen. Het was het jaar 1979 en het lot van Eenzaamheid als schrijver als professional was net gematerialiseerd ..., tot een dag als vandaag waarop ze sinds 2010 zelfs lid is van de Koninklijke Academie van de Taal.

Zijn voortreffelijke verhaal vertelt ons over de personages van vandaag en persoonlijke omstandigheden die ons altijd op de een of andere manier bezighouden, aangezien zijn personages een weerspiegeling zijn van ieder van ons en onze zoektocht naar identiteit.

3 aanbevolen romans van Soledad Puértolas

Geschiedenis van een jas

Het materiaal en zijn fascinerende charme. Het vermogen van het inerte om een ​​glimp van leven te brengen in zijn geur, in zijn structuur, in zijn materiële samenstelling, dat verleden en leven dat al afwezig lijkt te kunnen vangen.

De ongelijksoortige gewaarwordingen van dezelfde gebeurtenis, afhankelijk van welke ogen ernaar kijken. Diffuse realiteiten tussen de grenzen van het subjectieve en wat gemarkeerd is als imperatief of normaal ... Een heerlijke roman van personages gewijd aan de oorzaak van het zoeken naar antwoorden op onverwachte vragen in het geplande plan van het veronderstelde lot dat we voor onszelf uitstippelen .. .

Samenvatting: De vrouw die de kasten van haar zussen en haar vader, een weduwe, doorzoekt naar de jas die aan haar moeder had toebehoord, wijst in het reisschema van haar zoektocht op de aanwijzingen waardoor andere verhalen zich zullen ontvouwen.

De glorieuze momenten van een professionele fotograaf die de fotografie moest opgeven om een ​​groot gezin te onderhouden, de dromen en beproevingen van adolescenten, het geheugenverlies, de eenzaamheid van een moeder die zich afgewezen voelt door haar zoon, de De moeilijkheid om ermee om te gaan ziekte, de verbijstering van middelbare leeftijd, de prijs van clandestiene avonturen, het verlangen naar reizen, de vijandigheid van onbekende gebieden, het binnenvallen van licht in het midden van de duisternis, de nieuwsgierigheid geïnspireerd door buren, twijfels voordat een beslissing wordt genomen ... personages worden ondergedompeld in een vergelijkbare morele sfeer.

Arenal dagen

Zoals ik al zei, is de beheersing van het structureren van spiraalvormige verhalen, soms tangentieel gekruist, een deugd van deze auteur.

Het leven is een klein voorbeeld van het bestaan, en toch, wanneer levens elkaar kruisen, bereiken de mogelijkheden een bijna oneindige exponentialiteit. Het kleine, het alledaagse van de mens en de mogelijkheid van het oneindige in de buurt.

Synopsis: Enkele foto's genomen rond een zwembad in een hotel in Delhi, reizen met vreemden, oude vrienden, operafans, telefoons die niet werken, de hitte midden in de nacht, de noodzaak om whisky te drinken, avonturen met getrouwde mannen, de genegenheid van ouders, hulpeloze kinderen, filantropische dames, teruggetrokken vrouwen, gezinsverantwoordelijkheden, de wens om alles weg te gooien….

En levens, terwijl het verhaal zich ontvouwt, volgen een cirkelvormig patroon, want geen leven eindigt volledig zolang het kan worden gemengd, gevlochten met de anderen.

Het is waar, zoals de verteller ons vertelt, terwijl hij Quevedo citeert, dat 'alleen de voortvluchtige overblijft en blijft'. Het zijn juist de vluchtige momenten waarop schoonheid wordt waargenomen die de tekening tekenen die de personages relateert.

Tijd is wijs en misschien vergevingsgezind. Het vordert in verschillende richtingen om een ​​vage boodschap van harmonie in de lucht achter te laten, een steun zodat de zoektocht naar schoonheid, liefde, geluk niet zo moeizaam is, zodat de hoop op een perfecte, ideale ontmoeting levend blijft.

Opera muziek

De suggestieve vermenging van het historische en het intrahistorische verleidt elke lezer met die theatraliteit van wat werd waargenomen in de eerste persoon die precies een completere geschiedenis werd.

De overlevenden van een nabije periode, maar onderworpen aan heel andere omstandigheden, zijn die theaterfiguren die heel dicht bij ons ingrijpen, die ons vertellen over hun pijn en glorie, die de ultieme waarheid overbrengen van het getuigenis dat uit de feiten is gedestilleerd.

En niemand beter dan Soledad Puértolas, met die behandeling van het plot veranderde intimiteit in een plot naar de emoties, voor een uitnodiging voor de wereld van de tweede helft van de XNUMXe eeuw. Vanuit de focus van de Spaanse toekomst, met zijn broederoorlog en zijn daaropvolgende dictatuur, reizen we met drie vrouwen die ons eerst van het meest gewelddadige Spanje meenemen en dan retrograde, naar andere historische contexten van een wereld die niet een heel andere evolutie markeert wat betreft eindeloze conflicten; Aangevallen van sommige fronten of andere, door sommige politieke benaderingen of andere.

Spannende getuigenissen uit een twintigste eeuw waarin de geschiedenis elkaar opvolgde als een afwisseling van interesses die nooit ophielden met het opruimen van horizonten en in wiens dagen het leven altijd een avontuur was met donkere perspectieven van tragedie.

Op de persoonlijke schaal was het panorama beperkt tot de ups en downs van de wereld tussen ideologieën die campagne voerden van het ene land naar het andere, harten bewogen naar revoluties die uiteindelijk werden verstikt in de meest klinkende mislukking; of in de richting van de slechtste van de slecht beheerd succes vervalt.

Maar het is gemakkelijk te raden dat een verhaal als dit over facties, geweld, oorlogstrommels of bloeiende economische belangen hem verrijkt, het is altijd die menselijke kant die misplaatst raakt tussen zoveel manicheïsche spanningen. De zielen van drie leidende vrouwen zijn verantwoordelijk voor het omzetten van geschiedenis in ervaringen, indrukken, emoties, in die flits van menselijkheid tegenover de afgrond. Elvira, Alba en Valentina componeren hun ouvertures van wat ze hebben om te leven en declameren hardop de aria's van hun omstandigheden, tussen dialogen zelfs met hun eigen ziel tussen refreinen van oorlogen die nooit stoppen met spelen op de achtergrond.

Uiteindelijk overstijgen de meest opwindende intra-verhalen de dimensie van elke context. En de meest fascinerende handelingen van wat er is gebeurd, worden bijna nooit opgenomen in de officiële scripts. Liefde, schuld, wanhoop en een terugkeer naar hoop hebben geen mogelijke kroniek.

En zo moeten we romans als deze bedanken, waarin literatuur opnieuw alle hoofdrol speelt van het wezenlijk menselijke.

Andere boeken van Soledad Puértolas ...

De nacht blijft

In de moeilijkheid om karakterromans te schrijven als een fotoalbum, toont Soledad Puértolas een scenografisch meesterschap dat moeilijk te vergelijken is.

Aurora bespreekt al die momenten die haar geheugen koestert, en soms vervaagt de realiteit, de fundamentele karakters van haar leven lijken een script te delen dat sinister past in haar veronderstelde vrije wil ...

Tot het punt dat, soms, wanneer het lucide plan van je leven zichzelf lijkt te sluiten, slechts een paar schuilplaatsen je prachtige momenten van beschutting kunnen geven

Synopsis: Met als uitgangspunt een weinig bereisde straat in Madrid en een personage dat de scène van zijn leven beperkt tot zijn appartement en zijn straat, volgt Soledad Puértolas het verhaal van verschillende levens, gekenmerkt door passie, clandestiene liefdes, artistieke ambitie, verbijstering, het nastreven van geluk.

Met deze elementen en nog een paar meer wordt de plot rond Aurora gevormd, een dertigjarige vrouw die beetje bij beetje begint te denken dat haar leven van buitenaf wordt georganiseerd. Te veel toevalligheden en herhalingen.

Een keten van toevalligheden begint te draaien. Het toeval overheerst. De interpretaties volgen elkaar op en ze kunnen nog steeds meer bochten geven, oneindig veel bochten.

Het spel is ergens anders beslist, en wanneer het eindigt, verdwijnen de spelers niet van het toneel, het gordijn gaat niet dicht. De hoofdpersoon weet dat ze weer zou spelen en blijft wachten, want er is altijd een restant van alles, fouten, mislukkingen, valse of ware liefdes. De toevlucht, de retraite, de kloof, het aanbod van de nacht blijft.

Kwartet

De magie van verhalen en hun hoofdpersonen die niets met elkaar te maken hebben, zonder banden waardoor ze uiteindelijk met elkaar verweven zijn. En toch is er de magie van het toeval die hen in de verbeelding van de lezer oproept om verslag te doen van hun heldendaden, wonderen en ellende, als in een uitlegger van de wereld die is samengesteld als een mozaïek van zielen...

De prinses van een koninkrijk lijdt aan een vreemde ziekte; Geen van de doktoren, wijze mannen en genezers die zijn vader, de koning, raadpleegde, vindt een geneesmiddel, en dat zal op een onverwachte manier gebeuren...

De rijke man van een stad huurt een leraar in voor zijn kinderen en laat andere kinderen lessen volgen; Eén van hen wordt verliefd op de lerares en zal enige tijd later proberen haar te vinden...

Een jonge vrouw verlaat het eiland waar ze met haar vader, een weduwe, woonde, richt een theewinkel op in de stad en ontmoet een klant die op mysterieuze wijze verdwijnt...

De vrouw van een dokter verlaat hem om naar het noorden te gaan om als wetenschapper te werken; Op een dag krijgt hij het nieuws dat ze erg ziek is en onderneemt hij een reis naar die afgelegen plek om haar voor de laatste keer te zien...

Vier verhalen op klassieke wijze met een moderne twist. Vier verhalen die gaan over de liefde – niet altijd voltooid, soms ongrijpbaar –, het verstrijken van de tijd, afwezigheid, herenigingen, geheimen, verhalen die verschillende mogelijke eindes kunnen hebben...