de Catalaanse verteller Maurice Wiesenthal is paradigma van de schrijver zelfs verder dan dat van de schrijversfiguur. Omdat literatuur alles is en gericht is op communicatie en zelfs op de betekenis van taal. En Wiesenthal zoekt (en vindt) meer die kracht van het verhaal om te bewegen tussen verschillende werkelijkheden met zijn meer dan ooit noodzakelijke schijn van transcendentie.
Niets is noodzakelijker voor de mensheid dan het ontvangen van informatie die goed verteld wordt vanuit het prisma van de meest absolute subjectiviteit van alles. De waarheid, als die bestaat, is onschadelijk, een concept zonder smaak of afstandelijkheid. De werkelijkheid daarentegen is de uiteindelijke aankleding, bewaterd vanuit het subjectieve perspectief van de reiziger of van degenen die de reis kennen, als we het bijvoorbeeld over reisboeken hebben, zoals dat bij kunstwerken gebeurt. Javier Revert of Paul Theroux.
Dat is de reden waarom jongens als Wiesenthal het leven als literatuur overdragen en het verhaal van wat is geleefd samenstellen vanuit een historisch, antropologisch of zelfs oenologisch aspect (gezien de specifieke smaak van de auteur voor deze laatste wereld). En zo krijgen zijn boeken die meerwaarde om eindelijk eens een aanrader te zijn om een ​​van zijn boeken te lezen.
Top 3 aanbevolen boeken van Mauricio Wiesenthal
Orient Express
De man legde de mooiste metalen slagader aan om heel Europa in een lengteas te verenigen. Met zijn negentiende-eeuwse evocatie bewoog het leven zich voort op de rails van de Oriënt-Express in een geratel van verlangens, passies, hoop, eindeloze nachten en dromen van de moderniteit. Niemand beter dan Don Mauricio om ons de geur van die wagens met een visum naar het mooiste verleden te brengen.
De Orient-Express was decennialang het symbool van een divers Europa, vol gevarieerde karakters, geuren, kleuren en smaken, verenigd door deze trein die, meer dan een vervoermiddel, een buitengewone vorm van beschaving en begrip tussen mensen was. .
Mauricio Wiesenthal neemt ons met zijn omhullende en geurige proza ​​mee naar landen en seizoenen, vertelt hun verhalen en legendes en creëert een levendig en suggestief verhaal, halverwege herinneringen en essays. «De literatuur van de trein moet dwingend impressionistisch en verwarrend zijn. De trein geeft ons een bestemming, een afstand, een hiernamaals zonder transcendentie of eindoordeel. En dat maakt de verhalen mooier en wulpser die, zoals treinnachten of liefdesavonturen, geen begin of einde hebben.
Het snobisme van zwaluwen
Met de noodzakelijke en onbetwistbare subjectieve indruk die elk reisboek heeft, leidt dit werk ons ​​door die onderwerelden die nog steeds samengaan met het toerisme in elke stad ter wereld.
Als ruimtes die ook op de rand van uitsterven staan, dient de literatuur van Wiesenthal voor enkele laatste snapshots van de stedelijke fysionomie van grote steden die hen onderscheiden van andere, ver voorbij de uniformiteit van het commerciële en herkenbaar voor tweederangs reizigers. ze kunnen geen Zara vinden in Johannesburg.
Het middelpunt van het verhaal draait om talloze steden waar de auteur heeft gewoond en vertelt daarover zowel transcendentale anekdotes als allerlei verrassende details en merkwaardige verhalen, altijd gerelateerd aan de wereld van de cultuur. Zo reizen we hand in hand met de auteur door Wenen, Sevilla, Topkapi, Rome, Florence, Parijs, Dublin, Versailles, Barcelona, ​​enz. We ontdekken onverwachte dingen en hoekjes.
de hispanibundia
Het is merkwaardig dat, wanneer een verteller met traditionele achternamen op pad gaat om iets te vertellen over het Spanje dat was of de essentie van wat het nu is, elke zoon van een buurman zich voorbereidt met zijn huidige labels om het bovengenoemde te verheffen tot de altaren van het fascisme of communisme. Het zegt veel over wat gepolariseerd is, niet alleen sociaal maar ook mentaal.
Dus, even Spaans zijn, maar zijn achternaam op een andere manier invoeren voor de analfabeten aan de ene of de andere kant van de loopgraaf, geeft de blijk van vertrouwen om rustiger te lezen en te genieten van een verhaal met sporen gedeeld in dit Iberia gescheiden van de rest van Europa door de Pyreneeën en met zijn omtreksgracht vol zeeën en oceanen...
«Het is mogelijk dat hispanibundia niets anders is dan de vehementia cordis (de heftigheid van het hart) die volgens Plinius de Hispanics onderscheidde. Met hispanibundia reageerden de theologen van de Contrareformatie op de stellingen van Luther. Bewogen door de koorts van de Hispanibundia, waagden de veroveraars zich in de woestijnen, de heilige bergketens en de oerwouden van de Nieuwe Wereld.
De Hispanibundia wierp onze onoverwinnelijke armada tegen de kusten van Groot-Brittannië en Ierland. En met Spaanse pijn werden de beste pagina's van onze literatuur geschreven. Hispanibundia is de levendige energie die Spaans produceert tijdens het leven, of ze nu denken dat ze Spaans zijn of niet, het accepteren of niet, in gedwongen ballingschap terechtkomen of beweren een buitenlander te zijn in hun thuisland en een vreemdeling in hun eigen land».
Mauricio Wiesenthal is ervan overtuigd dat volkeren alleen kunnen veranderen als ze oprecht hun best doen om hun geschiedenis te leren kennen. deel en wij zijn erfgenamen.
