Een literatuurleraar verbergt altijd een potentiële schrijver. Als de kwestie van de brieven erg beroepsmatig is, probeert elke liefhebber hiervan zijn favoriete auteurs te repliceren, degenen wiens werken ze de studenten proberen bij te brengen. In het geval van Joyce Carol Oates,,Het is niet alleen mogelijk om te wijzen op haar prestaties als docent Taal- en Letterkunde. Er moet ook worden opgemerkt dat ze ook een graad, een doctoraat en een master in het onderwerp taal en de meest artistieke re-creatie (literatuur) heeft.
Dus esthetisch, structureel en functioneel vinden we dat: Joyce schrijft met volledige kennis van zaken. Maar natuurlijk, als de achtergrond het niet leuk vond, had het nooit kunnen bereiken waar het is, omdat het een erkend schrijver over de hele wereld is. Omdat ik pretentieus kan zijn tegenover zo'n monster van letters, ga ik opvrolijken met zijn drie beste boeken (ik zal altijd het excuus hebben dat het mijn hele mening is).
Top 3 aanbevolen romans van Joyce Carol Oates
Babysitter
Een thriller lokaliseren buiten alle invloed van de huidige technologische tijden heeft veel voordelen. In de eerste plaats herwinnen we dat verre gevoel dat seriemoordenaars beter buiten de huidige systematische controle kwamen waaraan elke burger onderworpen is, niet zonder een zekere algemene permissiviteit. Het is dus niet zo eenvoudig om je als seriecrimineel in anonimiteit te beschermen. Maar het is ook zo dat in een complot als dit alles logischer wordt door terug te gaan naar een niet zo ver verleden, waar de afschuwelijke mensen in bepaalde sociale lagen kunnen leven. Dit is hoe dit verhaal samenzweert om naar een verontrustend scenario te gluren, zowel voor de plot zelf als voor de context.
Het is 1977 en Hannnah en Wes Jarrett, een respectabele zakenman en lid van een van de machtigste families in Detroit, leven gelukkig met hun vijf- en achtjarige kinderen in hun buitenwijk. Ismelda, haar dienstmeisje, maakt alles thuis draaglijker. Maar zijn leven en dat van zijn buren wordt geschokt door de aanwezigheid in de stad van een moordenaar die de media Babysitter hebben genoemd: hij heeft al zes kinderen ontvoerd en gemarteld en hun lichamen op de weg achtergelaten in opvallende houdingen, alsof ze sliepen
Op een filantropisch feest van de Jarrett-familie ontmoet Hannah Mr. R., een vreemde en duistere charismatische man met wie ze een gevaarlijke affaire begint. Ondertussen blijft de ongrijpbare seriemoordenaar, die deel lijkt uit te maken van de elite van Detroit, slachtoffers maken en de stad tot wanhoop drijven.
Babysitter is een psychologische verkenning van de donkerste uithoeken van de menselijke psyche en een vernietigende kritiek op racisme, seksueel geweld, homofobie en vrouwenhaat.
zombie
Historisch gezien is het boek altijd overwogen De vanger in de rogge als een geweldig verhaal dat ons in het hoofd brengt van een problematische en nihilistische jongen, gescheiden van alle sociale conventies en met een psychopathisch punt dat duidelijk is in elk van de scènes. Maar eerlijk gezegd opent dit andere Zombie-boek ons echt voor een completer profiel van psychopathie in die moeilijke stadia van de adolescentie.
De grens tussen ontwrichting, ontworteling, ontkenning van alle waarde en het psychopathische profiel kan in deze ontwikkelingstijdperken heel dun zijn... En in dat opzicht gaat deze roman veel dieper dan het beroemde werk van Salinger. Hoe dan ook, het is merkwaardig hoe deze twee Amerikaanse auteurs het idee schetsten van een Amerikaanse jeugd die soms te veel slordigheid tussen fictie en realiteit ondervindt.
samenvatting: Maak kennis met Quentin P., hoofdpijn voor zijn professorvader en liefhebbende moeder. Een uitdaging voor uw hooggekwalificeerde psychiater. Een lieve en tedere jongeman voor zijn onvoorwaardelijke oma. En de meest geloofwaardige en gruwelijke seksuele psychopaat ooit gemaakt in fictie. Quentin P. is eenendertig en heeft een proeftijd voor raciale mishandeling van een minderjarige. Hij heeft twee obsessies: de eerste, voorkomen dat iemand zijn ziel binnendringt.
Een boek van Amerikaanse martelaren
Schrijven over marginale karakters of grenssituaties/benaderingen of bronnen van conflict is een specialiteit van deze auteur. Dubbele standaarden zijn het resultaat van een mentaal vermogen om de werkelijkheid zo te ontvouwen dat deze bij de consument past. Met andere woorden, leef in een enorme tegenstelling of in een gigantisch gebrek aan scrupules. De Verenigde Staten zijn een representatief land waar met twee maten wordt gemeten en dat onder de bevolking bekend staat als de grootste drogredenen.
Een Amerikaan houdt van zijn fel kapitalistische sociale systeem vanwege zijn gretigheid om erin te gedijen, maar hij verafschuwt het ook en vervloekt de fundamenten met dezelfde intensiteit wanneer hij elke nacht ontdekt dat hij er niet in is geslaagd één jota te beklimmen.
Het is slechts een voorbeeld, maar het is essentieel om te begrijpen waartoe een Amerikaan in staat is met betrekking tot zijn geweten en zijn opportunistische perceptie van de werkelijkheid. Natuurlijk beweegt niet iedereen zich onder deze dynamiek. Natuurlijk moet een groot deel van de bevolking van een land diep van binnen intelligent genoeg, kritisch en consequent zijn om deze snode tegenstrijdigheid te ontdekken, althans in de hardste interpretaties ervan.
De kwestie van abortus waar de doodstraf op staat is een duidelijk paradigma, hoewel niet zo gebruikelijk, als het vruchtbaar is zodra een nieuwe zaak overstijgt. Het geweten dat het idee van abortus als moord kan koesteren en dat op zijn beurt de doodstraf als een straf van het gerechtelijk apparaat aanvaardt, is bezweken voor de meest extreme tegenstellingen.
Luther Dunphy vermoordt een abortusdokter: Augustus Voorhees. Luther betaalde met de dood wie hij begreep dat hij de dood overtrad. Rechtvaardigheid van eigen bodem tot stand gebracht door die dubbele standaard. Dit verhaal beweegt zich echter meer op het terrein van de neveneffecten van de verwoestende dubbele moraal.
Want we komen meteen dichter bij het leven van de dochters van Luther en Augustus. Dawn Dunphy wordt een bekende bokser terwijl Naomi Voorhees haar ruimte als filmregisseur zoekt. Ze gedragen zich allebei met de zware last van de emotionele erfenissen van hun ouders. Het ideaal zou zijn om te denken aan een verzoening, een soort verzoenende en verzoenende ontmoeting. Maar vanaf het begin blijven beide vrouwen erg ver uit elkaar lijken, ondanks het feit dat het leven erop staat ze van aangezicht tot aangezicht te planten.
Uit zo'n ontmoeting kan het meest onverwachte scenario ontstaan. Interne conflicten, schuldgevoelens, wraakzucht ..., en een mogelijke transformatie van al dat amalgaam van sensaties en gevoelens in een sprankje hoop dat het sociale conflict zou kunnen verlichten, misschien alleen overkomelijk op dat gebied van gedeelde levenservaring .
Andere aanbevolen boeken van Joyce Carol Oates ...
Avond. Droom. Dood. De sterren
Familie-interieurs verbergen de grootste tragedies die het waard zijn om verteld te worden. Want in de vreemde evolutie van de tijd die iedereen wegvoert van wat hun nest was, kan broederschap uiteindelijk de smeltkroes worden waar ijdelheden, ambities en oude wrok worden gemengd. Oates beweegt zich op dit podium met zijn onvergelijkbare vermogen om de weg naar verderf en rampspoed te vertellen als een soort atavistische veroordeling van de mens.
John Earle McLaren, "Whitey", een minzame zevenenzestigjarige man die ooit de populaire burgemeester van Hammond was, is getuige van een woordenwisseling tussen de politie en een donkere jongeman die zonder aanwijsbare reden is gearresteerd. Nadat ze moreel gedwongen zijn om in te grijpen, vallen de twee agenten hem met zo'n ongelooflijke kracht aan dat Whitey sterft aan een hartaanval.
Deze laatste heldhaftige daad opent de deur naar een veel donkerdere realiteit in de McLaren-familie, wiens vijf kinderen het duel zullen aangaan en hun vooroordelen, wrok en onzekerheden zullen onthullen: van de racistische minachting voor de nieuwe partner van de moeder tot de stiekeme strategieën om het meeste uit de erfenis. Onder een façade van fatsoen gaat een rotte fundering schuil, waardoor het ouderlijk huis kan instorten.
informant
Dystopie is geen horizon maar een realiteit. Maar het is evenmin een kwestie van het verhalend voor te stellen als avant-garde argument in een sciencefictionplot, noch om uchronieën te openen naar die min of meer nabije wereld, met zijn angstaanjagende parallelle koers die op de loer ligt om de onze te kruisen.
Wanneer Joyce Carol Oates schrijft, biedt ze ons die verduisterde glimp, dus het zou op geen enkel niveau moeten zijn., zelfs in het bekende. Wat we niet willen dat er gebeurt in de roulette van ons leven. Het meest persoonlijke paradijs, de utopie van de realisatie..., het tegenovergestelde van deze horizon kleeft aan onze huid als de dystopie van vernietiging, van vervreemding, van het aanvaarden van een nederlaag die ons als slaafse burgers doet doorgaan. Altijd op het geluid van een verstikkende dubbele moraal en algemeen denkbeeldig, zelfs vanuit ons eigen huis ...
Wat moet prevaleren: loyaliteit aan het gezin of loyaliteit aan de waarheid? Is het ooit een vergissing om de waarheid te vertellen, is er een tijd dat liegen tegen familie gerechtvaardigd is? Kun je het juiste doen en er je hele leven spijt van hebben?
informant In de hoofdrol Violet Rue Kerrigan, een jonge vrouw die zich haar leven herinnert nadat ze op twaalfjarige leeftijd haar getuigenis gaf over de racistische moord op een Afro-Amerikaanse jongen door haar oudere broers en zussen en zij haar van haar familie scheidden.
In een opeenvolging van afleveringen die op een bijna tastbare manier worden herinnerd, analyseert Violet de omstandigheden van haar leven als de jongste van zeven broers en zussen, een meisje in haar geliefde moment, die per ongeluk haar broers en zussen "verraadt", wat leidt tot hun arrestatie, hun veroordeling. tot zijn eigen afstand.
Deze ontroerende roman toont een leven in ballingschap met respect voor ouders, broers en zussen en de kerk die Violet dwingt haar eigen identiteit opnieuw op te bouwen en de machtige betovering van het gezin te doorbreken. Een lange ballingschap als "informant" om een getransformeerd leven te bereiken.
Magisch, somber, ondoordringbaar
Deze auteur is ook een geweldige verhalenbouwer. Donkere instellingen wat de ziel betreft.
samenvatting: Indringend, verontrustend, verbazingwekkend in hun scherpte, de verhalen van Magico, somber, ondoorgrondelijk onthullen het wonderbaarlijke vermogen van Joyce Carol Oates om het vergrootglas te plaatsen op de angst, pijn en liefdesonzekerheid die op de loer liggen aan de grenzen van de meest voorkomende levens.
De erotische banden die voortkomen uit angst en dankbaarheid, de kwetsbaarheid van een vrouw die bang is dat haar man uit haar leven verdwijnt, een geboorte die het einde van een relatie met zich meebrengt, of het controversiële verhaal dat het boek zijn titel geeft, waar The ouder wordende dichter Robert Frost krijgt bezoek van een verontrustende jonge vrouw die meer weet dan ze zou moeten.
Magisch, somber, ondoordringbaar toont een kunstenaar op het hoogtepunt van haar creatieve capaciteiten, die de duisternis blootlegt die de menselijke ziel bewoont in dertien aangrijpende verhalen.
