Iedereen die hier van tijd tot tijd langskomt, heeft zich misschien gerealiseerd dat dystopie iets is dat me al zo lang als ik me kan herinneren voor me heeft gewonnen. Ik ben opgegroeid in de Mad Max- of Blade Runner-jaren en bezocht de boerderij van Orwell of de ministeries van Huxley, dus alles over mogelijke, vreemde en grijze toekomsten is voor mij een winnend thema.
Dit alles omdat john lanchester schreef onlangs een van die recente dystopieën met zijn filosofische en zelfs sociologische punt, fetén voor deze dagen ...
Maar voorbij het dystopische, Lanchester heeft zijn goede drie decennia al gewijd aan poso-literatuur, naar de plots die veel voorkomende plekken in onze wereld zijn, alleen naar een ander niveau geprojecteerd, daar waar Lanchester zijn personages die marionetten maakt van zijn ambities, frustraties en verlangens naar bestemmingen die bijna altijd zo grof en afstandelijk zijn als dezelfde beperkingen die samenspanden om alles te gooien. land.
Hoewel, diep van binnen, de Lanchester-personages meer een vreemd deuntje zijn, een melodie die het leven van beide begeleidt, krachtig of nederig. Omdat het spelbord het enige is voor alles. En toeval is een component die op magische wijze kan worden afgewogen in zijn uitzondering op de meest onvermoede.
Alsof dit alles nog niet genoeg was, schrijft Lanchester ook zijn boeken over economie met een informatief punt in evenwicht met zijn noties van kritiek op de huidige situatie van het kapitalisme. Maar dat is een ander verhaal. Hier gaan we stoppen bij het fictieve deel dat, hoewel het de neiging heeft om percelen in de economische toekomst te contextualiseren, uiteindelijk wordt getransformeerd in de gepaste intra-verhalen met chicha.
Top 3 aanbevolen romans van John Lanchester
De muur
De aangekondigde dystopie die elke auteur met flats een keer zou moeten meemaken. Want durven veronderstellen, het volgende scenario stellen terwijl we in deze wereld ronddolen, vat verbeelding, kritische geest, sociaal en politiek geweten en de wil om filosofie en humanisme te doen samen. Bijna niets…
Een fascinerende en verontrustende dystopie die werkt als een krachtige allegorie van de huidige wereld en de angsten die het Westen in de greep houden. Kavanagh arriveert bij de Muur om zich bij een van de Defender-patrouilles aan te sluiten die de verschillende secties beschermen tegen de invasiepogingen van de Anderen. Deze buitenlanders proberen het vanuit de zee te beklimmen en het eilandland binnen te vallen, dat zichzelf van buitenaf moet beschermen sinds de Verandering plaatsvond, die onder andere een stijging van de zeespiegel veroorzaakte.
Kavanagh is verplicht om twee jaar dienst te doen, en de enige manier om dit te vermijden zou zijn om een ras te worden en een kind te krijgen, een activiteit die tegenzin en verbijstering oproept in de wereld na de ramp. Het Defenders-korps is gemengd en beetje bij beetje zal Kavanagh een relatie beginnen met Hifa, een van de vrouwen. En ondertussen, patrouillerend op de Muur in afwachting van een mogelijke invasie, gaan de dagen en nachten voorbij, en diffuse angst en doordringende kou stapelen zich op, in een eindeloos wachten dat kan herinneren aan dat van het leger van De woestijn van de Tartaren door Buzzati.
Wanneer de gevreesde invasie eindelijk plaatsvindt, zal misschien niets zijn zoals verwacht, misschien iemand die niet is wie ze leken, misschien worden de rollen van verdedigers en indringers opnieuw gedefinieerd ... John Lanchester heeft een verontrustende dystopie geschreven die sciencefiction en sciencefiction vakkundig combineert avontuurlijke vertelling om zeer actuele vraagstukken met grote ambitie aan te pakken. Zijn roman onderzoekt de angst voor het andere, de angst voor de toekomst en ook de angst voor jezelf. Het resultaat is een omhullend en verontrustend werk, met de air van een moderne fabel en een verrassend en schokkend einde.
Kapitaal
De economie markeert het teken des tijds. De zeer menselijke constructie van geld en zijn markten wordt herhaaldelijk het monster dat in staat is zijn wezens met macabere smaak te verslinden. Dit is een van die romans waarin wordt gesproken over het lot van personages die worden getorpedeerd door die macro-economie die alles in de gaten houdt. Een angstige, achterdochtige, valse macro-economie die tot alles in staat is om zijn eigen waanzin te overleven.
Ze wonen of werken allemaal in een straat in Londen; sommigen kennen elkaar, anderen niet, maar bijna allemaal zullen ze elkaar kruisen. Roger Yount is een stadsbankier die een voldoende jaarlijkse premie verwacht om zijn tweede huis te betalen; Hij heeft al twee auto's en zou ook graag twee vrouwen hebben. En dat de tweede minder eigenzinnig was dan de officiële, die slaat niet aan.
Voordat hij bereikt waar hij van droomt, zit hij zonder baan, gebukt onder de schulden en onder de hoede van zijn jongste zoon, omdat zijn nog steeds enige vrouw hem tijdelijk verlaat. Ahmed is een Pakistaan die een winkel heeft en twee broers, een lui en fundamentalist, een andere arbeider en democraat.
Als zijn moeder uit Pakistan komt, staat ze klaar om alles te bekritiseren behalve de waanzinnig religieuze zoon... Er is ook Petunia, een oude vrouw die niet weet dat er een half miljoen pond in haar huis verstopt zit. En Zbigniew, de Poolse metselaar, en Smitty, een schandaalkunstenaar wiens echte naam niemand kent, en waarvan we alleen weten dat het de kleinzoon van Petunia is...
Ondertussen doemt de economische crisis op en krijgt elk van de straatbewoners een ansichtkaart tussen dreigend en sinister met de tekst "We willen wat je hebt." Zal het je huis zijn, je verborgen schatten, je verlangens, het bekende en het onuitsprekelijke? Capital combineert een geweldige roman van "gekruiste levens", zoals die van Joseph Roth, John Dos Passos of Stefan Zweig, met een geweldig hedendaags fresco.
De haven van aroma's
Het is altijd interessant om de waarheden van de nouveau riche te ontdekken. Degenen die hun specifieke legende van welvaart vertellen van de laagste. Tom Stewart nam zijn schip resoluut in, voordat de Tweede Wereldoorlog uitbrak, en nam alles mee. Het waren stormachtige en sinistere dagen. Maar ook donkere dagen van kansen ...
Op het schip dat Tom Stewart in 1935 naar Hong Kong bracht, reisde ook Maria, een jonge Chinese non die hem tot zijn eerste woorden in het Kantonees bracht ... Vele jaren later, in de jaren negentig, Dawn Stone, een cynische journalist die zich verveelde haar leven in Londen zal hij zich vestigen in Honk Kong, waar zijn kwaadaardige kronieken over lokale miljonairs de aandacht zullen trekken van de eigenaar van het tijdschrift dat ze uitgeeft, een potentaat met een meer dan louche profiel.
En hij zal ook een nieuw leven vinden Matthew Ho, een vluchtelingenjongen wiens vader het slachtoffer was van de culturele revolutie in China, en nu een jonge zakenman is die vecht voor zijn bedrijf te midden van de stuiptrekkingen van de markteconomie en de druk van de lokale maffia .
Rondom deze drie personages bruist de andere protagonist van de roman, het mythische Hong Kong, de exotische kolonie en nu de moderne stad van expats en het waanzinnige laboratorium van het moderne kapitalisme.
