3 beste boeken van Enrique Vila-Matas

Sinds hij op vijfentwintigjarige leeftijd zijn eerste boek publiceerde Vrouw in de spiegel die het landschap overweegt, Enrique Vila Matas heeft een groot aantal nieuwe boeken van allerlei aard uitgebracht, essays over brede thema's, verhalen en romans. Tegenwoordig is hij een van de meest gewaardeerde schrijvers in ons land, met vele prijzen voor zijn essay- en verhalend werk..

Een essentiële auteur van onze teksten vanwege zijn creatieve vermogen en voor zijn literaire mimiek, een soort veronderstelling van de hoofdrol om het ingewikkelde perspectief te ontrafelen van de schrijver die onsterfelijkheid en glorie zoekt in de veronderstelde transcendentie van het durven om de wereld te vertellen en die, in zijn tijd doorstond hij de tegenstrijdigheid van de behoefte om zich voor alles te verstoppen, om zich af te zonderen in zijn ascetische bureau.

tussen de Enrique Vila Matas en zijn karakter de Dokter Pasavento er vindt een fusie plaats die overgaat van papier naar het echte leven, een bewonderenswaardige integratie van passie voor literatuur en leven.

En hier komt het moment van mij selectie romans van Enrique Vila-Matas.

3 aanbevolen romans van Enrique Vila-Matas

bedrog

Roman authentiek roman. Van toen af ​​mengde Enrique Vila-Matas nog steeds geen realiteit en fictie als een essentiële verhalende bron. Een interessante roman die de zwakte van geheugen en identiteit aan de orde stelt.

Overzicht: De ontdekking van een dakloze man zonder geheugen op een begraafplaats in Barcelona, ​​betrapt op het stelen van begrafenisurnen, onthult een ongebruikelijke interesse op hetzelfde moment dat zijn foto en beschrijving in een krant verschijnen door het werk en de genade van het gesticht waar hij verblijft.

Twee families zullen de ridder in kwestie onmiddellijk herkennen: aan de ene kant is hij Ramón Bruch, een falangistische schrijver wiens spoor verloren ging toen hij in Rusland vocht in de Blauwe Divisie; aan de andere kant is hij Claudio Nart, een oplichter met een laag leven. Wie is deze vergeetachtige eigenlijk?

Kinderen zonder kinderen

Verhalenboek waarin de leerling de leraar overtreft. Het geheel hoort een nasmaak te hebben Kafka. Maar met het oog op de verwijzing, zal ik eindigen met de verzekering dat dit boek beter is dan het ontroerende surrealisme en met minder achtergrond van de geciteerde auteur.

Overzicht: Elk van de verhalen waaruit dit boek bestaat, verbergt een citaat van Kafka, misschien de kinderloze zoon bij uitstek, het toonbeeld van individualisme en tegelijkertijd onverschilligheid.

Alle personages die hier worden gepresenteerd, zijn zelfvoorzienend, het kunnen afzonderlijke machines zijn -zelfs getrouwd zijn - en alleen met een spinnendraad aan de realiteit gebonden blijven. Ze weven echter ook het verkorte en draagbare wandtapijt van een bepaalde geschiedenis van Spanje die amper 41 jaar beslaat, de leeftijd van Kafka toen hij stierf in Kierling.

Mac en zijn tegenslag

De aard van de obsessies gaat een lange weg om een ​​plot te vormen, soms waanvoorstellingen, dan weer intens. Alles over het vak, toewijding of passie voor schrijven.

Overzicht: Mac is net zijn baan kwijtgeraakt en wandelt dagelijks door El Coyote, de wijk Barcelona waar hij woont. Hij is geobsedeerd door zijn buurman, een beroemde en bekende schrijver, en ergert zich elke keer dat hij hem negeert. Op een dag hoort hij hem met de boekhandelaar praten over zijn speelfilmdebuut Walter en zijn tegenslag, een jeugdboek vol tegenstrijdige passages, die hij zich vaag herinnert, en Mac, die het idee van schrijven streelt, besluit dan dit aan te passen en te verbeteren eerste verhaal dat je buurman liever in de vergetelheid laat.

"De romans die ik leuk vind zijn altijd als Chinese dozen, ze zitten altijd vol met verhalen", zegt de verteller van deze geweldige roman die zich vermomt als een hilarisch dagboek, een essay over de oorsprong en het schrijfproces, een strafrechtelijk onderzoek en een roman Leren.

Enrique Vila-Matas vernietigt de mythe van de behoefte aan een eigen stem terwijl hij de traditie herwerkt om te laten zien dat hij de eigenaar is van een van de meest persoonlijke stemmen in de hedendaagse literaire scene; Literaire creatie kan diepgaand worden benaderd zonder de lezer op te geven met momenten van oprecht gelach; prijst normaliteit door middel van een excentrieke en eigenaardige protagonist, en veinst improvisatie in een meesterlijke roman die verschillende leesniveaus, plotverrassingen, echt geweldige vondsten bevat, dankzij een structuur die in staat is om als een sok uit het midden van het boek te draaien, waardoor de lezer met open mond tot het perfecte einde.

Andere aanbevolen boeken van Enrique Vila-Matas zijn:

Deze waanzinnige waas

De figuur van de schrijver is het paradigma van alles, van alles dat wordt verteld, van alle hoofdrolspelers voor de spiegel waarin ze de schrijver vinden, die zijn bestaan ​​ongedaan maakt voor die God die ooit een pen had, en vervolgens met zijn zenuwslopende geluid toetsen en later gewoon door met uw vingers over een virtueel toetsenbord te schuiven. EN Enrique Vila Matas hij weet. Hij verbergt zich niet in valse bescheidenheid en biedt geen kunstmatige argumenten. De schrijver schrijft en schept werelden. En daarom is schrijven over een schrijver die alleen zit zoiets als het vertellen van de avonturen van God op de 1e voor niets.

Een verzameling van dit alles van God en de schrijver, ik herinner me een andere grote inheemse schrijver, het onmetelijke Manuel Vila, op wiens Facebook-profiel we genoten van gesprekken tussen God en Vilas, twee jongens die altijd in staat zijn de realiteit te ontcijferen om het meest hilarische deel ervan te ontdekken.

Over alles over de schepping, over de kracht die mensen door middel van taal in een nieuwe God verandert, is deze roman ‘Deze zinloze mist’. Achter de succesvolle schrijver Gran Bros schuilt onze referentieschrijver in dit verhaal, Simon Schneider. Simon is degene die vanuit zijn toevluchtsoord in een hoek van de Catalaanse Middellandse Zee de leiding heeft over het aandragen van argumenten waarmee hij de mythe van Gran Bros, gelegen aan de andere kant van de wereld, tussen de schijnwerpers van de wolkenkrabbers, kan blijven voeden. Maar het strekt hem niet alleen tot eer dat deze taak in de schaduw ligt ter ere van de auteur van het moment. Zijn werken hebben vele andere bekende auteurs bereikt. En dat is zijn grootste glorie, dat zijn werk van anderen is, dat zijn woorden en zijn ingenieuze composities worden beloond om miljoenen lezers te bereiken. Want diep van binnen is hij het die ze lezen, ook al wil niemand het weten...

Zonder twijfel een lof voor het creatieve proces, met dat onmogelijke punt van het enige creatieve belang als een pad zonder einde of glorie waarop Vila-Matas rijk is aan de paradox van de verteller God. Tot Simón, tijdens een productieve dag schrijven, plotseling ontdekt dat hij de zin mist die alles met elkaar verbindt. Een citaat dat hij daar in zijn hoofd had staan ​​terwijl hij erover schreef, totdat het verdween toen hij ernaar ging zoeken...

Hij kan niet blijven zitten en overweegt de afspraak in een duidelijke vlucht. Die herfstmiddag komt Simón tevoorschijn uit zijn toevluchtsoord in de wereld en gaat, net als Quixote, of beter gezegd als Cervantes, op zoek naar het citaat dat de eeuwigheid afbakende, dat alles veroordeelde, dat het proces en de ultieme basis van het schrijven beschreef...