Dat Elena Poniatowski y Edgardo Cozarinsky Het zijn twee gerenommeerde schrijvers, respectievelijk Mexicaans en Argentijns, die beide een meer exotisch punt geven in hun literaire carrière in het Spaans.
Heraldische anekdotes terzijde en focus op Cozarinsky, deze multidisciplinaire schepper Het begint met dat creatieve "voordeel" van wat is geleefd, van de bagage die is verzameld tussen ballingen, nostalgie, leren, fysiek en emotioneel komen en gaan, met die visie op het leven van de beste prisma's om het uiteindelijk te vertellen.
En uiteindelijk stroomt die vitaliteit over en over in elke roman of elk verhaal gemaakt in Cozarinsky, het was gewoon een kwestie van verbeeldingskracht om de rest te plaatsen, verhullende scènes van het geliefde Buenos Aires of de laatste hoek van de wereld waar een ziel kan verdwalen.
Met dat evenwicht tussen Argentijnse proza-delicaatheid, bitterheid en morriña, luciditeit en schaamteloze trots van personages waarvan bekend is dat ze transcendentaal zijn, Cozarinsky lezen is de vensters van de ziel openen met zijn gekrijs en gesleep dat nodig is om te genieten van nieuwe stromen frisse lucht.
Top 3 aanbevolen romans van Edgardo Cozarinsky
Nachtdienst
We staan erop (of misschien hebben we het nodig) om ons verleden te transformeren naar de idealisering, overdrijving, de hyperbool van een theatervoorstelling van ons. Een stellaire interventie in een wereld waarvan we ons beetje bij beetje bewust worden dat we vertrekken zonder praktisch iets te hebben gespeeld. Lucia loopt met haar dilemma's over wat ze was en wat ze nog heeft. Een prachtige roman over het dilemma van de vluchtige tijd die ons volledig blind kan maken.
Terwijl Lucía naar Buenos Aires reist en de uitgestrektheid van Argentinië doorkruist, herinnert ze zich haar jeugd in een provinciestad, haar betaalde school waar ze het arme meisje was... Op een dag werd Lucía gebeten door een giftige spin. Haar vrienden slaagden erin haar naar een genezer te leiden die, naast het redden van haar leven, haar ook vreselijk betoverde.
Toen ze achttien werd, verliet Lucia de stad om naar de grote stad te gaan en daar ontmoette ze Pedro, een derderangs journalist die verliefd op haar werd. Maar het duurde niet lang voordat Lucia hem in de steek liet en spoorloos verdween.
Als er geen oorlog is
Niets raadselachtiger dan de tijd doorgebracht in de schaduw van dictaturen en samenlevingen, tenslotte medeplichtigen door nietsdoen. Angst geeft monsters te veel ruimte om uit hun schaduw te komen. En alleen het verstrijken van de tijd en nieuwe lichten die altijd komen, kunnen het hulpmiddel zijn om alles te verzoenen, vooral de ziel.
Een brief uit 1977 gevonden in 2013 in een tweedehands boek..., de sleutel van een kluis in een Zwitserse bank, ontvangen van een dode... Uit de nachtmerrie van de geschiedenis, verraden dromen en waardeloze speculaties over de jaren van Argentijns lood.
In een cadeau waar alles koopwaar is geworden, veranderen de geesten van die jaren een sceptische schrijver en zijn minnaar, een jonge anarchist, in wrekers. Als geïmproviseerde handlangers betreden ze een complot van geërfde wraak, waarbij ze tussen Genève en Monte Carlo het spoor van zwart geld volgen, al gekoesterd, al verspild.
Wat leek te beginnen onder het mom van Henry James misdaadromans worden obsessief voor hen en betreden een territorium waar onderdrukt geweld de boventoon voert.
In het laatste drankje gaan we
De hondsdolle oprechtheid van een auteur als Cozarinsky doet je voelen in het gezelschap van de vriend met wie je nooit de laatste kroeg vindt om door zijn deur te lopen. Tasqueo op zoek naar heldere en bijgevolg briljante gesprekken die grenzen aan waanzin of liefde met die hint van nederlaag gesublimeerd uit de melodie. Laten we met Cozarinsky praten, laat hem ons iets nieuws vertellen voordat we eraan denken om naar huis te gaan.
Want er is altijd een drankje na de laatste in de werken van Edgardo Cozarinsky, en zelfs als het lied het aankondigt, gaat er helemaal niemand weg. Dwalende slapelozen vinden een open bar waar ongehoorde verhalen op hen wachten.
In Buenos Aires overleven de doden in een precair tweede leven; in de jungle van Guaraní of in de ruïnes van Angkor, het geofferde kloppen, ongeslagen. En in een hoek van Brooklyn woont een ziener die kan transformeren in de moeder van de onoplettende die haar durft te raadplegen.
Als een caleidoscoop van al zijn verhalende registers verkent Cozarinsky de vele dimensies van het imaginaire, van het affectieve geheugen en zijn onverwachte samenvloeiingen, van verschillende gezichten van verlangen. Het resultaat is een verontrustend boek, waarin het oppervlak van wat wordt verteld voortdurend scheurt om een onvermoede realiteit te onthullen.
Andere aanbevolen boeken van Edgardo Cozarinsky
vuile lucht
De kringloop van het toeval. Het opstijgen van de vleugels van de vlinder. Wat niet van tevoren is besloten, wat niet met voorbedachten rade is, lijkt aan het levensscript te ontsnappen. Alles wat daarna komt, laat een nieuwe versie van het bestaan zien, een uchronie waarin we kunnen parkeren wat we waren. Zoiets als wat er gebeurt met de hoofdrolspelers van dit plot, geschreven alsof het is ontrafeld van die onvoorspelbare kansmaker.
Drie personages ontmoeten elkaar in een verontrustend Buenos Aires. Zomer en vochtigheid voeden het geweld in de stad, een storm die dreigt maar nooit losbarst. Alejandro, een volwassen en ontgoochelde schrijver, botst met zijn auto tegen een gevangene. En deze gewelddadige daad zet, hoewel op een vreemde natuurlijke manier, een geheim mechanisme in werking dat hem verbindt met Ángel, een beoefenaar van een voorouderlijke sekte.
Ángel komt uit het noorden om een positie in te nemen bij de grootstedelijke politie, en ontdekt dat het niet de positie was die hij zich had voorgesteld, maar hij voelt dat hij een bepaalde wijsheid bezit die hij van zijn grootmoeder heeft geërfd, overtuigingen die hem in staat stellen de klaagzang van de dood.
En deze cirkel wordt afgesloten met de komst van Mariana, de dochter van Alejandro, die betrokken zal zijn bij een van de jachtpartijen van haar vader. Cozarinsky neemt ons bij de hand door een stad die de apocalyps nadert, een wereld tussen echt en fantastisch, die op briljante wijze de polsslag van de westerse samenleving van de afgelopen jaren opvangt.
