De veelzijdige Vanessa Montfort biedt ons, in zijn toch al aanzienlijke bibliografie, een ontzagwekkend toevluchtsoord van de mensheid. Het klinkt misschien grandioos, maar in een uitgeverijmarkt vol duistere verhalende voorstellen (zonder de bedoeling trends te bekritiseren), dient het contrast van Montforts werk juist om die andere, meer ontspannen verhalen op te fleuren.
Een rust die echter niet moet worden verward met een lethargie van de percelen, integendeel. Dat is een van de grote deugden van deze auteur die in al haar romans balans en verhalend tempo heeft weten te creëren die uiteindelijk leiden tot zeer solide en dynamische verhalen.
Een interessant aspect van Het verhaal van Vanessa Montfort Het is de leidende rol die bij veel gelegenheden aan vrouwen wordt toegekend. Vrouwelijk overwicht met een punt van lovenswaardige natuurlijkheid in de richting van die effectieve gelijkheid, zelfs in fictieve werelden.
Vrouwen die zich door de plots bewegen met de helderheid van de volste karakters, zonder excuses, claims of verwijten. Vrouwen die zonder reden hun plek verdienen en die, in die aankomst bij volheid, in staat zijn om zowel hun schoonheid als hun wonden te tonen.
Maar zoals ik al zei, deze projectie van het vrouwelijke is precies dat, nog een aspect in een verhalend scenario dat voortkwam uit een krachtig denkbeeld dat altijd de moeite waard is om je in te verdiepen.
Top 3 aanbevolen boeken van Vanessa Montfort
Vrouwen die bloemen kopen
Een actuele roman met schakeringen van allegorie van het vrouwelijke universum in de huidige samenleving. De interactie van de zes vrouwen die dit verhalende mozaïek vormen, brengt ons zonder uitzondering in een vrouwelijke empathie.
Wat Cassandra, Marina, Gala, Vitoria en Aurora hebben meegemaakt, plus de stem van de verteller zelf, haar verleden, haar fouten, haar hoop en haar verlangens reiken tot de laatste optie om de figuur van de vrouw te beschouwen.
Om hen heen een zeer uitgebreid symbool van bloemen die het verlangen kunnen overbrengen naar degenen die er niet meer zijn, of de geur van een sterk verlangen of de kleur die nodig is om aan te pakken wat er nog over is van hoop. Waarom kopen al deze vrouwen bloemen? Van de simpele transactie in de bloemenwinkel El Jardín del Ángel ontvouwen zich soms parallelle werelden en andere keren zijn ze met elkaar verweven.
De bloemen zijn de twijfels en antwoorden van elke hoofdrolspeler in een nieuw scenario dat het leven hen presenteert en dat ze proberen te versieren met een kleur die ze uiteindelijk allemaal verandert in bloemblaadjes van dezelfde eierstok van de roos.
De pop-droom
Het is duidelijk dat wanneer een auteur zijn fetisjverhaal vindt, een verhaal dat creatieve aspiraties vervult in tegenstelling tot de evaluatie van lezers, de overvloed aan vergelijkbare thema's bijna een schuld is met zoveel nieuwe lezers die via mond-tot-mondreclame worden gevonden.
En deze roman drinkt van zijn grote directe succes eerder in de tijd: Vrouwen die bloemen kopen. Drie jaar zijn verstreken sinds de best gewaardeerde roman van Vanessa Montfort de boekwinkels bestormde en uiteindelijk in verschillende talen werd vertaald.
Nu bevinden we ons met deze nieuwe metaforische intentie tot een roman, een nieuwe allegorie die vertrekt van dat idee van de pop en opsluiting in afwachting van een beter leven, van een beter uit onszelf geboren worden. Alleen, soms vereist het verlaten van de pop iemand om ons uit die larvale staat te halen. Patricia wordt ondergedompeld in een van die momenten van noodzakelijke verandering van de traagheid die wordt aangenomen als al het bestaan. Greta is die persoon die uit het niets verschijnt om het geweten van zelfopgelegde opsluiting te schudden, van zelfopgelegde schuld tegenover wereldse eisen.
In het personage van Greta vindt Patricia de uitzondering, de breuk met haar vernietigende dynamiek. Vanuit die ontmoeting wordt de passie voor het grootste avontuur herboren: leven.
New Yorkse mythologie
Als je New York bezoekt, word je doordrenkt met een vreemd maar aangenaam gevoel van onwerkelijkheid. Zoiets als wandelen door een fictieve stad uit een film of een gigantisch theaterpodium.
En zeker vanwege een soortgelijk gevoel, schreef Vanessa uiteindelijk dit verhaal dat zich beweegt tussen bijna tegengestelde genres van binnenkomst, spanning en romantiek. In wezen houdt de roman je in spanning over een geval van seriemoordenaars die verband houden met een roman die een of andere ondeugende geest de leiding neemt om precies in dat enorme theater in de Big Apple te vertegenwoordigen.
Maar de ontmoeting van Daniel en Laura, twee zielen met hun licht en schaduw, leidt ons uiteindelijk ook naar een van die liefdesverhalen tussen de barre omstandigheden die hen uiteindelijk verenigen als geïmproviseerde personages in de donkerste tragikomedie van een toneelschrijver die ervan overtuigd is dat de dood altijd het beste einde is...
Andere aanbevolen boeken van Vanessa Montfort
Het zusterschap van slechte dochters
Moeder-dochterrelaties als een bodemloze bron van ervaringen waaruit verschillende hoekpunten kunnen worden samengesteld... soms gesloten hoeken, soms randen die kunnen verwonden. Op zoek naar flexibiliteit om nieuwe vitale geometrieën samen te stellen.
Wat zou je tegen je moeder zeggen dat je haar nooit hebt verteld? En als er dingen zijn waarvan je de een niet vermoedt?
Mónica leidt honden op voor de Nationale Politie, hoewel ze altijd al rechercheur heeft willen worden. Maar hij heeft genoeg aan een moeder die altijd de aandacht trekt en met wie hij het moeilijk heeft. Via de hondenuitlaatservice in de buurt komt ze weer in contact met vijf oude vrienden: een die optreedt als een moeder voor haar eigen moeder, een ander die zich in de steek gelaten en gebruikt voelt door haar moeder, een ander die ervoor vecht dat ze haar ontmoet voordat ze haar niet meer herkent. …
Samen vormen ze de groep "Las malas hijas" want hoewel ze het proberen, voelen ze zich nooit goed genoeg. Zullen ze erin slagen hun verschillen te overwinnen, elkaar te helpen en te overleven in een wereld die steeds meer van hen vraagt als dochters en moeders?
