We herkennen allemaal de etikettering zwart voor alle soorten romans die zijn afgeleid van de politie naar complotten die veel aspecten verdoezelen die verder gaan dan de misdaad of het plichtsdelict. Hoewel Hammett y Kaarsenmaker waren de directe of indirecte promotors van deze literatuur die afkomstig was van fanzines en pulppublicaties (misschien om perifere thema's aan te pakken in tijden van meer restrictieve moraliteit), ten slotte werd de term noir goed geassocieerd met het genre dankzij Franse uitgevers die al in de jaren 40 serie noire gemaakt.
Het punt is dat in het geval van Franse schrijfster Sophie Hénaf, die van zwart het dient om een uniek zwart verhaal te wiegen dat dat Gallische stempel van een bestsellergenre vandaag opfrist en nieuw leven inblaast.
Omdat Henaff parkeert zijn creatieve oorsprong niet rond humor en zorgt er uiteindelijk voor dat de crimineel compatibel wordt met het humoristische. Een ingenieuze combinatie die voorlopig verwijst naar een zoete idylle in de handen van de briljante creatie Anne Capestán.
Beste romans van Sophie Hénaf
De Brigade van Anne Capestan
Alles is vatbaar voor humor. En in de literatuur zijn satire en spot twee middelen die, in de handen van pennen die ervoor zijn begaafd vanwege hun creatieve afdruk, eindigen in hilarische verhalen die ons verzoenen met het slechtste van onze samenleving (als er een mogelijke verzoening is met het afschuwelijke) . ).
Anne Capestan is een heldin van de onderwereld, van de marginale ruimte waar zij en haar team zich doorheen moeten bewegen tussen de ellende, terwijl ze ons dat punt van bijtende humor kunnen geven dat satiriseert en een recensie achterlaat van het tragische als een genaturaliseerd element uit die groteske visie op de Franse
Er is geen grote zaak om te onderzoeken, noch seriemoordenaars, maar er is veel voortdurende hook, van vreemde fascinatie voor het Capestan-team, met hun interne relaties en hun manier van onderzoeken voor de oplossing van hun kleine wisselvalligheden. In zijn veranderende instellingen en zijn sappige dialogen wordt een spoor van de plot geëxtraheerd dat zou uitnodigen tot meer pagina's, meer subplots.
Maar het leesplezier komt ook voort uit die beknoptheid, uit de chirurgische precisie die kleine boeiende universums ontleedt. Origineel verhalend voorstel tussen een detective met een nasmaak van het retoucheren van een hardgekookte XNUMXe-eeuwse versie.
Overlijdensbericht
In deze roman gaat de auteur verder met het verhaal van wat er gebeurt met Anne Capestan, de toch al bekende politie-inspecteur en haar verontrustende brigade, belasterd door de rest van haar collega's, niet in staat om de successen te accepteren die haar bizarre methoden bereiken.
Door het plot te besprenkelen met die heerlijke druppels humor, soms zwart en zuur, neemt de hoofdrolspeler het onderzoek naar de moord op haar schoonvader, commissaris Serge Rufus, op zich.
Een ongemakkelijke situatie die Anne door een persoonlijk kapseizen zal leiden. Deze zaak zal echter niet degene zijn die uiteindelijk de hectische activiteit van de brigade concentreert. Een reeks moorden in de Provence trekt momenteel alle aandacht van de politie.De overledenen worden vooraf publiekelijk aangekondigd, met de daaruit voortvloeiende algemene verbazing en verwarring bij de politie. De ontwikkeling van het onderzoek zit vol verbeeldingskracht en verrassingen, waardoor het thema zwart en politie wordt getransformeerd in een succesvolle lezing die plezierig is met de juiste dosis mysterie en met dezelfde raadselachtige ondertoon om erachter te komen wat er aan de hand is.
Kortom, met Death Notice kunnen we genieten van een interessante mix met al het goede uit twee ogenschijnlijk gepolariseerde literaire werelden: humor en thriller. En de mix wordt uiteindelijk magisch, smakelijk, buitengewoon interessant en revitaliserend voor beide geslachten.