De 3 beste boeken van Saul Bellow

Joodse literatuur, met veel van zijn grote makers verspreid over de hele wereld, vormt een intense intrageschiedenis van onze recente tijd. De XNUMXe eeuw was een soort totale ontkenning van het uitverkoren volk en het beloofde land na een eeuwenlange diaspora veranderde in een veroordeling van ballingschap; een soort verondersteld lot dat uiteindelijk diende om die identiteit te behouden met de krachtige wortels van wat wordt gewenst en op zijn beurt wordt ontkend.

Auteurs houden van Stefan Zweig, Primo Levi, of de meest recent verloren Philip Roth (met wie hij een bijna kostelijke relatie had) en Amos Oz ze dienden als pennen voor de zaak van een gemeenschap. Het valt niet te ontkennen dat dit praktisch staatloze zwerven, of zelfs het directe lijden van haat in hun vlees in sommige gevallen, verhalende zorgen opwekte die werden omgezet in literatuur tussen het existentiële, het chronische en het getuigenis.

In het deel dat aan de beurt is Saul Bellow (ja, ik kom hem eindelijk tegen), duiken we in een tragikomisch aspect van deze overvloed aan auteurs gegroepeerd op dezelfde wortels en dezelfde 20e eeuw, vastbesloten om hen aan te wijzen als schuldig aan alle kwaad.

Saul was beslist een jood van de tweede generatie die "slechts" zijn Hebreeuwse afkomst in zich opnam via de gewoonten en familietradities die naar de Verenigde Staten werden geëxporteerd en die werden gepresenteerd als het wondermiddel voor alle soorten emigranten. Maar toch kleedt de Semitische achtergrond veel van zijn personages, met die herstellende bedoeling van Joden die zich overal ter wereld aan hun nieuwe omstandigheden hebben aangepast.

Saul's Top 3 aanbevolen boeken

Herzog

Moses Herzog is iets van een Ignatius Reily eerder veroordeeld vanwege zijn intelligentie dan vanwege zijn standvastigheid. En de extremen vallen altijd buiten het bereik omdat ze zich onderscheiden van de middenklasse. Maar in deze afwijkingen vinden we, zoals duidelijk is, de grootste sociale antihelden: weerstand tegenover oplegging, hoop tegenover annulering en vervreemding.

We voelen een soortgelijke genade voor Herzog, die klaagt over de traagheid van de wereld die zo'n illustere kerel neerhaalt om de gebruikelijke misleidingen van onze levensstijl en het opgelegde welzijn tussen berustingen en begraven ontgoocheling te ontmaskeren.

Herzog is de verliezer omdat hij heeft gewonnen, omdat hij het moeras van tegenstrijdigheden heeft ontdekt waarin de slimsten profiteren. Alleen de prijs voor helderziendheid is in de praktijk te duur. Herzog heeft alles, maar blijft met niets achter.

En soms lijkt het alsof hij alleen maar kon razen over een wereld die tegen hem samenspande, als de meest hulpeloze van zijn tegenpool, die Ignatius Reilly ...

De erfenis van Humboldt

Charlie Cetrine heeft een interessant verhaal te vertellen over zijn passie voor literatuur, een passie die hem in zijn geval naar de top heeft geleid vanwaar hij door ijdelheden en desoriëntatie is gesneld.

Charlie's getuigenis wordt voornamelijk samengevoegd door zijn reflecties, verfijnd maar tegelijkertijd behendig proza, zodat je niet loslaat en geniet van een goed begrepen eruditie die deze onderdompeling in het personage en zijn omstandigheden rechtvaardigt.

Wanneer Charlie terugkeert naar Chicago stort plotseling zijn wereld in, in de vijftig verlaat zijn vrouw hem en drukt zijn minnaar hem steeds meer onder druk totdat hij fysiek en financieel stikt.

Zijn reddingslijn zal zijn geliefde dichter Humboldt zijn, met wie hij een toewijding aan letters deelde en die voor hem die transformerende erfenis voor zijn bestaan ​​in verval bewaarde.

Henderson, de regenkoning

De grote schrijver en denker die een lichtere allegorie aanspreekt met een flinke dosis humor en met die achtergrond van kritiek op de toestand van de mens en zijn beperkingen.

Eugene Henderson verveelt zich, verpakt in miljoenen. Het heeft het moment bereikt waarop dingen tijdelijk (of permanent) hun betekenis hebben verloren. Voordat Eugene op een bank ligt voor een psychoanalyticus om de zin van het leven te herontdekken, besluit Eugene zichzelf te vinden waar niemand hem ooit zou hebben gezocht, midden op het Afrikaanse continent.

Zijn nieuwe huis wordt een hut met een Afrikaanse stam waarin hij dat gevoel ziet dat de grote stad en de grote festivals van hem hadden gestolen. Zijn vitaliteit is hilarisch en de dorpelingen zelf verwonderen zich over deze eigenzinnige man.

Totdat het gaat regenen ... dat is wanneer Eugene Henderson verandert in een gestuurde hemel. En dan is alles logisch voor hun nieuwe buren.