Het was officieel Dashiel hammett die het zwarte genre heeft bedacht. En toch, Raymond Chandler, een tijdgenoot van Hammett, speelde een fundamentele rol in de verspreiding van dit genre als een afgeleide van de politie, met de meest smerige implicaties van wat een nieuw type literatuur was dat vastbesloten was om uit fictie de ins en outs van macht en de onderwereld te onthullen.
Aangezien dit genre werd geboren met de afwijzing van literatuur met hoofdletters, gescheurd als een hardgekookt ondergeslacht dat het zelfs werd gepresenteerd via goedkope "pulp"-publicaties, geconsumeerd door populaire leeslessen. Het is wat het heeft ..., wat vandaag een genre is dat literatuur nieuw leven inblaast en op de algemene literaire markt met allerlei lof en lof wordt gepresenteerd.
Daarom houden auteurs van Hammett of Chandler Ze waren even noodzakelijk als de ander om consistentie te bereiken en te laten zien dat de trend niet meer weg te denken was. Zelfs qua stijl verwierf Chandler meer bekendheid dan Hammett; zijn vermogen om de karakters te schetsen zorgde voor empathie bij de lezer; zijn ironie en zijn veel gewelddadiger toon met betrekking tot de expliciete plots kunnen worden beschouwd als een evolutie, een eerste regelbreuk in het geslacht, een evolutie.
De waarheid is dat Chandlers aankomst in de literatuur, moest hij na 50 jaar die nieuwe auteur van het zwarte en het populaire dat Hammett was, als referentie hebben, maar op die volwassen leeftijd wist Chandler al zijn persoonlijke stempel op het genre te drukken terwijl hij direct deelnam aan een start die vandaag de dag dit genre aan de top houdt.
Ze zeggen dat de donkerste genres zegevieren in even donkere tijden. Vandaag moeten we door een van die crises van onze beschaving gaan, een weerspiegeling van wat Chandler en Hammett doormaakten tijdens de moeilijke jaren dertig in de Verenigde Staten.
De beste romans van Raymond Chandler
De eeuwige droom
Philip Marlowe, het geweldige karakter van Chandler, werd hier geboren. Een roman halverwege tussen de politie en de zwarte. Door het onderzoek als rode draad van het complot te handhaven, beginnen de smerige aspecten van de wereld van de misdaad en haar banden met de macht op te vallen in Chandlers thema.
Hand in hand met de eigenzinnige Marlowe reizen we door de typische onderwerelden van de inmiddels overgeëxploiteerde stadia van het genre. Een roman met een groot punt van authenticiteit, met die frisheid van het beginnende genre.
De tegenstellingen en paradoxen van de samenleving begonnen naar voren te komen als een vervormende spiegel van fictie die uiteindelijk veel van de typische gebeurtenissen op hoge plaatsen weerspiegelde. Romans als deze dienden ook als een ontwaken van de verdoofde samenleving tot haar meest gruwelijke ellende.
Het lange afscheid
Gevaarlijke vriendschappen zijn wat ze hebben, ze kunnen je naar glorie of ellende leiden. Terry Lennox is een welgestelde man, erkend en gelukkig getrouwd (allemaal in dat vlak van de realiteit die door de roddelbladen wordt getoond in de richting van de idealisering van de beschaafde persoonlijkheden van zijn samenleving)
En toch werd de avond dat Terry Lennox dronken opdook en Marlowe meesleurde, zijn vrouw in het hoofd geschoten.
De vriendschap tussen Terry en Marlowe wordt dan in twijfel getrokken, met dat gevoel van dubbele standaarden en het masker dat elke vriend kan hebben. Of Terry zijn vrouw heeft vermoord en als dekmantel is gaan wandelen, of dat hij het monster wil vergeten dat hem bezeten zou kunnen hebben, zal Marlowe moeten ontdekken in de schaduwen van de waarheid waarmee hij gedurende het hele plot geconfronteerd zal worden.
De dame van het meer
Veel fans van Chandler benadrukken deze roman als de beste van zijn creatie. In het licht van de tijd die het kostte om het te schrijven, kan worden aangenomen dat de relatie tussen kwaliteit en tijd deze erkenning had kunnen bepalen. De waarheid is dat de verandering van omgeving de reden had kunnen zijn voor deze langere schrijftijd.
Het gaat er niet langer om Marlowe midden in een orkaan met zwarte ogen te plaatsen die oprukt onder de high society. In dit geval daalt Marlowe af in de hellen van de lagere klassen, van de meest reële en herkenbare karakters op straat. Een vrouw verdwijnt zonder aanwijzingen achter te laten; haar meer middenklasseomgeving lijkt het geheim van de redenen voor haar verdwijning te verbergen.
