Top 3 Mary Shelley-boeken

Het was waarschijnlijk omdat zijn vader William Godwin, als avant-garde politicus, een opleiding had genoten Mary Shelley zeer bevrijd van de sociale, politieke en morele beperkingen die de vrouw van die tijd beperkten. Het punt is dat er in de loop van de tijd een auteur wordt ontdekt die zich ver buiten haar werk "Frankstein of de moderne Prometheus" wijdde aan literatuur die al doordrenkt was van een feminisme dat door haar volledig werd aangenomen als gelijkheid tussen de seksen.

Er was nog een lange weg te gaan tot het stemrecht en de effectieve overdracht in tal van maatschappelijke aspecten. Maar de natuurlijkheid waarmee Mary Shelley deelnam aan een culturele sfeer die meestal wordt geassocieerd met het mannelijke, zoals literatuur, diende als een van die noodzakelijke stappen, misschien niet zo beweerd feministisch, maar authentiek verhelderend over gelijke capaciteiten.

Wanneer we een verslag lezen van PoeOm iemand uit de tijd te citeren en met een bepaalde thematische gelijkenis op bepaalde tijden, of we gaan in op de roman Frankstein, we ontdekken die genaturaliseerde gelijkheid. Het maakt niet uit om het een of het ander te lezen, en dat komt door het zelfvoorzienende idee van een geboren auteur die overtuigd is van de waarde van de persoon zonder geslachtsetiketten.

Maar naast die integrerende functie van de schrijver en haar werk, en naast haar meesterwerk Frankstein, waarschijnlijk een vage vertaling van haar tragische relatie met leven en dood (vasthoudend aan haar biografie, niets minder dan de dood van haar moeder ze stierf bij geboorte , de dood van twee van haar drie kinderen en de daaropvolgende dood van haar man, verdronken in de zee), vinden we de auteur ook gecultiveerd in grote referenties zoals Walter Scott of zijn eigen vader William Godwin. Alleen dat Mary Shelley, geconditioneerd door haar fatale omstandigheden, zich overgaf aan een gothic om haar verdriet te verbergen en aan een fatalisme om haar hopeloosheid over te gieten.

Top 3 aanbevolen boeken van Mary Shelley

Frankstein of de moderne Prometheus

Prometheus nam het op zich om vuur voor mannen te stelen. Het symbool van deze mythe overstegen uiteindelijk in de westerse cultuur als controle over licht en leven.

Daarom werd de aanpak van een roman over wetenschap die menselijk leven kon voortbrengen dankzij een vonk van dat vuur van de goden afgesloten met die originele slogan, die vandaag de dag al vaak op de plank ligt. Het beste aan deze roman is de dubbele lezing.

Want naast het louter fantasievolle feit dat het heeft gegeven aan vele replica's van terreur in literatuur en film, overstijgt ook het idee van het leven, van zijn kwetsbaarheid, van de mogelijkheid dat de wetenschap ooit zal gaan emuleren dat God die het leven voortbrengt, ook transcendeert. of die elektrische vonk waaruit de eerste hartslag wordt geboren.

Het idee klonk destijds monsterlijk, aangezien het de bedoeling was iemand terug te halen die al overleden was. En toch is de auteur in staat die mensheid wakker te schudden, ondanks de minderheid en excentriciteit.

Frankstein is een afschuwelijk wezen en tegelijkertijd een dwalende ziel, zonder veel verstand, zoals hij soms kan beschouwen dat een mens met zijn bestaan ​​wordt geconfronteerd ...

Transformatie en andere verhalen

Een soepele overgang naar de rest van het werk van Mary Shelley. Drie verhalen die ingaan op dat gotische tintje in het formele, verontrustend en verontrustend op de achtergrond.

Het eerste verhaal, Transformation, haalt verwijzingen naar contacten tussen mensen en bovennatuurlijke wezens uit de populaire verbeelding en vertelt uiteindelijk een angstaanjagende interactie van de mens met zijn voorouderlijke demonen.

Het tweede verhaal is The Immortal Mortal, waarin het fantastische aspect van leven en dood een ander aspect krijgt. Een man met meerdere eeuwen achter zich vertelt over de eeuwigheid, over zijn reis door de wereld met zijn buitengewone aard en echter ook over verbinding met de meest menselijke passies, die alleen maar betekenis kunnen geven aan een leven van 10 of 1.000 jaar.

Sluit dit boek Het boze oog, een waar inzicht in oude overtuigingen en trucs, in die zwarte magie die alleen mensen kunnen gebruiken voor wraak en vernietiging.

De laatste man

De volgende grote roman van Mary Shelley werd nooit volledig gevolgd. Misschien was het omdat een vrouw cultureel mocht schrijven over veronderstelde fantastische plots zoals die van Frankestein (hoewel de auteur uiteindelijk een werk wierp met die dualiteit tussen fictie en existentialisme), maar andere verhalende voorstellen waren niet toegestaan ​​waarin de vrouw direct gelijk wilde stellen aan de intellectuele, morele en culturele capaciteit van de mens om een ​​complot te vormen over een wereldwijde drift ...

Hoe het ook zij, als je deze roman vandaag de dag met een apocalyptische ondertoon benadert, kun je genieten van Mary Shelley zonder al te veel gotische kunstgrepen. De personages van Adrian en Raymond vertegenwoordigen bevrijde mannen die besluiten een ander lot te ondergaan dan de gemarkeerde.

Alleen dat de omstandigheden worden gekenmerkt door een epidemie die een vernietigende pandemie van al het menselijke dreigt te worden. Alleen dan is het moment waarop het meest gotische deel terugkeert naar de plot om dat punt van terreur te bieden dat veronderstelt dat er aan alles een einde moet worden gemaakt.