De 3 beste boeken van Jonathan Franzen

Soms is het eng om in de ondoorgrondelijke ruimte van de huidige roman te kijken. Onder de paraplu van het hedendaagse kunnen allerlei thema's worden ondergebracht die misschien, met het verstrijken van de tijd, in hun juiste genres zullen worden georganiseerd. Omdat het formele en avant-garde karakter in de vorm de boventoon kan voeren, kan het geen voorrang krijgen op wat werkelijk relevant is, de inhoud.

Dus wanneer een roman wordt geschreven met zijn flashbacks of parallelle verhalen die de boom van een onderliggend idee vertakken, of wordt geconceptualiseerd op basis van een moderne vervreemding, is het beter om bij de achtergrond te blijven, bij wat de auteur ons vertelt. dat het hedendaagse verhaal geen allegaartje is waarin de lezer gemakkelijk kan verdwalen.

Maar ... er zijn altijd deugdzame uitzonderingen. Gevallen zoals die van Paul Auster met zo'n briljante manier dat het het existentiële adresseert vanuit de beste woordkeuze of, op een andere golffrequentie, als we het hebben over Jonathan Franzen, maker van een hedendaags proza ​​dat ook in zijn vorm kristalliseert via een meesterlijke literaire smeltkroes, waar het idee van het individu, vol nuances maar geabsorbeerd door de massa, samensmelt.

Franzen maakt soms gebruik van de typische chronologische destructurering die zo met de stroming gepaard gaat. Maar in zijn geval vult hij, met zijn vaardigheden als essayist over actuele onderwerpen, elke scène met uiteenlopende karakters met dialogen die altijd inspirerend of onthullend zijn en die het idee van een kroniek van onze tijd verwezenlijken.

Top 3 aanbevolen romans van Jonathan Franzen

kruispunt

Een geïsoleerde wereld, alsof ze drijft op een realiteit die onder de voeten van de hoofdrolspelers doorgaat met de magische ophanging van het moment, losgescheurd van de toekomst van de wereld. Dat is wat Franzen bereikt met dit verhaal waarin het bekende een smeltkroes is van onverwachte omstandigheden. Willen en daden die wijzen op tragedie met die middelpuntvliedende kracht van alle bestaanswijzen die vastbesloten zijn om anders te ontsnappen, aan de middelpuntzoekende kracht van het niets.

Aan de vooravond van Kerstmis in 1971 wordt in Chicago een grote sneeuwval aangekondigd. Russ Hildebrandt, een predikant van een vooruitstrevende kerk in de buitenwijken, staat op het punt los te komen van een huwelijk dat hij als ellendig beschouwt, tenzij zijn vrouw, Marion, die ook haar geheimen heeft, hem anticipeert.

Clem, de eerstgeborene, komt van de universiteit doordrenkt met een extreem moralisme dat hem ertoe heeft gebracht een beslissing te nemen die grote schade aanricht. Haar zus Becky, tot dan toe de koningin van haar klas op de middelbare school, is sterk afgegleden in de tegencultuur.

De derde zoon, de briljante Perry, die zich heeft toegelegd op het verkopen van drugs aan zijn klasgenoten, heeft zich ten doel gesteld een beter mens te worden. Terwijl de jongste, Jay, zich een weg probeert te banen tussen onzekerheid en verbazing. Zo streven alle Hildebrandts een vrijheid na die de andere gezinsleden, ieder voor zich, dreigen te beperken.

Kruispunt, door Franzen

Vrijheid

Als een van de grote deugden in Franzens stijl de nauwgezetheid in het meest innerlijke aspect van elk personage is, duik dan in dit boek dat ons leidt tussen alle menselijke sensaties die we zouden kunnen bedenken.

In het vredige leven van de familie Berglund wordt een kalmte gevoeld, die kalmte van de middenklasse die zich ondergeschikt weet te maken aan moraal en gewoonten. De idyllische constructie van de familiekern wordt soms hilarisch gepresenteerd door de optelsom van tegenstrijdigheden die deze kristalwereld met zich meebrengt. Alleen het kwetsbare glas kan uiteindelijk bezwijken voor de geschikte geluidsgolf.

Schema's van het leven en geplande systemen, het gezin als een meccano bestaande uit zielen die op een dag onafhankelijk beginnen te bewegen, zonder mogelijke harmonie. De tijden van conflicten zijn aangebroken, van het onontkoombare contrast tussen jeugdige perspectieven op het leven en het volwassen gevoel dat die perspectieven misschien wel de enige ware zijn.

Een roman die kan worden overwogen met de nieuwsgierigheid van iemand die een familiealbum bekijkt waarin geen enkele foto als ongepast kan worden verwijderd. In de levens van Patty, Walter en zoon leren we hoe alles zo kan veranderen.

Franzen vrijheid

Puurheid

Soms hoeft de strategie om werken een titel te geven niet correct te zijn. En voor mij, met alles wat Franzens boeken bevatten, lijkt die beknopte titel waarin het de bedoeling is om zoveel te zeggen in één woord niet gepast.

Natuurlijk weten de lezers, Franzen kennende, altijd dat we verder kunnen gaan dan deze bewering om in een goede roman te komen. Pip begint aan een reis die vanaf het begin smakelijk klinkt.

Ze heeft haar vader nooit gekend en zijn imago heeft haar verbeelding beziggehouden sinds ze wist dat hij, wie hij ook is, een plaats inneemt in dezelfde wereld als zij. De oude behoefte om de identiteit te onthullen behandeld als een proces van herstel van een onmogelijk vaderschap, aangezien de tijd van dochter zijn als basis voor het leren van het leven voorbij is voor Pip.

Hij heeft alleen twijfels en vragen... Maar daarnaast is de reis ook fysiek zo, want om zijn vader Pip te vinden zal hij naar Oost-Duitsland moeten reizen, als metafoor voor het obscurantisme van een verleden dat beetje bij beetje aan het worden heel erg van onszelf.…, Omdat de zoektocht naar identiteit, voorbij het ouderschap, ons allemaal aangaat.

Zuiverheid

Andere interessante boeken van Jonathan Franzen ...

De Correcties

De verwijzing naar de gezinskern als uitgangspunt is een terugkerend aspect bij Franzen. In deze roman, die hem in 2001 naar een hoger niveau bracht, ontmoeten we de Lamberts, een gezin in dat vervreemdende moment waarin de kinderen er niet meer zijn en de ouders bezwijken aan kwalen of manieën als een somatisering van het verlies.

Alfred en Enid, bewoners van hetzelfde huis en gescheiden door de lichtjaren die al door de brede gangen van het huis lopen. Dan zijn er zijn kinderen, gevlucht naar de andere kust van het land als zielen gedragen door de duivel.

Zij, de nakomelingen, hebben hun geluk gezocht en hebben uiteindelijk de meeste en de minste vorm van succes of mislukking ontdekt, het opgeven van persoonlijke complotten en de ontworteling die hen lijkt te leiden tot de weigering om een ​​uitnodiging voor een diner met Kerstmis van de kant te accepteren van zijn moeder.

De waanzinnige correcties
5 / 5 - (11 stemmen)

1 reactie op “De 3 beste boeken van Jonathan Franzen”

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Ontdek hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.