Praten over die grote schrijvers en voorlopers van het huidige onuitputtelijke zwarte genre als ze waren Dashiell Hammett, James M. Cain o Raymond Chandler en voorkomen Jim Thompson, het is geen ontvangstbewijs. Deze vier besloegen in ieder geval de meest glorieuze pagina's van dit genre tot het einde van de jaren vijftig en zestig.
Dus vandaag breng ik hier de vierde (en op een vergelijkbaar niveau) grote schrijver van het "grijze" detectivegenre, degene die de basis begon te leggen voor de zwartste roman in zijn huidige meer ongeremde aspecten die wijzen op geweld en gore als een horizon van het kwaad overgebracht naar fictie.
Het geval van Jim Thompson is dat van een rasechte schrijver, geïnteresseerd sinds zijn eerste verhalen door de gebeurtenissen en de onderwereld. Sinds zijn jeugd heeft de kleine Jim verschillende economische ups en downs meegemaakt van een vader die net zo dol was op politiek en gemakkelijk geld, zelfs als sheriff.
Dus Jim was geen academisch georiënteerde jongen. Haar voorliefde voor lezen en haar schrijfvaardigheid kwamen echter al snel tot uiting en hielpen haar om eerste banen in de pers te vinden terwijl ze enkele verhalen en politie publiceerde.
Tijdens zijn jeugd en toen hij begin veertig was, combineerde Jim Thompson verschillende soorten banen terwijl hij keek naar alcoholisme en bepaalde optredens op de zwarte alcoholmarkt die hem uiteindelijk meer dan één probleem bezorgden.
Met zijn vrouw en drie kinderen, en tot ver in de jaren 40, gaat Jim naar New York waar hij eindelijk zijn eerste roman schrijft, naast zoveel eerdere verhalen waarmee hij wat hulpinkomsten verdiende.
Zijn grootste toewijding aan romans deed zijn problemen met alcohol en enkele andere conflictueuze episodes niet helemaal terzijde, ook politiek en als gevolg van de familietragedie met de zelfmoord van zijn vader.
Met deze essentiële bagage kan worden begrepen dat de romans die sindsdien zijn verschenen opvallen door die halo van een fatalistische misdaadroman, van onderwerelden bezaaid met nederlaag, overleving, haat en corruptie. Een authentiek suburbane portret uitgebreid tot elke sociale sfeer, met de typische banden die macht verbinden met de onderwereld, waar het leven alleen een kwestie van geld is en geld slechts een kwestie van buitensporige ambitie en macht.
Misschien worden sommige zaken opgelost, maar de oplossing in de romans van Jim Thompson laat altijd een bitterzoete smaak achter, zoals halve gerechtigheid of gewoon wraak als het enig mogelijke rechtssysteem.
Top 3 aanbevolen Jim Thompson-romans
1280 zielen
Deze roman is rijk aan dat idee van grote open ruimtes, van kalme omgevingen, zoals in chicha-rust die de storm voorspelt die je uitnodigt om verder te lezen. Het uiterlijk van Nick Corey, Sheriff van Potts County verlengt dat aanvankelijke idee van rust.
Tot we beginnen te zien hoe het type machines de wet blijft voor de 1.280 inwoners van de stad. Nick gelooft dat alleen hij de noodzakelijke orde kan blijven handhaven en dat elke zweem van inmenging een uitdaging wordt. Tot Nick besluit het heft in eigen handen te nemen en in het geheim te handelen om zichzelf in zijn werk te bestendigen.
Als het gaat om het kiezen van de sheriff, weet Nick Corey dat hij gewoon te maken krijgt met een mogelijke opstand zodat iedereen hem weer zal vertrouwen. De tegenstrijdige figuur van de sheriff wijst op een metafoor voor de eigen vader van de auteur.
En de waarheid is dat dit autobiografische aspect een grimmig, ontgoocheld, nihilistisch punt veronderstelt dat uiteindelijk wordt vertaald in een meesterlijke misdaadroman.
De moordenaar in mij
Als je van 1280 zielen hield, deze roman die vele jaren eerder is geschreven, speelt zich ook in vergelijkbare omstandigheden af. Het is waarschijnlijk weer een roman die deels een eerbetoon is aan zijn vader, de sheriff met een harde hand voor zijn wet en een zachte hand voor alle juridische uitvluchten die in zijn eigen voordeel kunnen voortvloeien. We reisden naar Central City, Texas.
Degene die verantwoordelijk is voor de uitvoering van de wet is Lou Ford, een schijnbaar ouderwetse sheriff, die belast is met het handhaven van zijn matigheid voor het uiteindelijke doel van de wet. Alleen Lou Ford leeft met zijn oude schuldgevoel, een moorddadige herinnering die hem vele jaren geleden ertoe bracht te doden.
Het kan zijn dat Lou een uitbarsting kreeg, of misschien was het een latentiepsychopathie die terug in Lou's bewustzijn lijkt te willen komen. Het beest kan een tijdje op afstand worden gehouden, maar komt uiteindelijk altijd uit voor meer.
Vanuit zijn positie als vertegenwoordiger van de wet zal zijn innerlijke beest excuses vinden om snelrecht toe te passen op veel van zijn buren ... En het lijkt erop dat niets hem kan stoppen.
Zoon van toorn
De nieuwste roman van Jim Thompson is een afscheid door de voordeur. Eens kijken ... Ik wil niet zeggen dat het zijn beste roman is, maar de brutaliteit, de overtreding zelfs, het regelrechte geweld en dat punt van traumatische psychopathie als de basis van het kwaad is een afscheidsargument als een toost van totale ontgoocheling.
Allen is een zwarte jongen die is geadopteerd door een blanke vrouw die nooit moeder wilde zijn, maar iemand die hulpeloos wilde zijn om haar haat in te gieten.
En natuurlijk wordt Allen, als hij eenmaal als volwassene onder het bewind van zijn moeder heeft overleefd, het monster zonder filters, de wrede moordenaar bij uitstek, de mens zonder ruimte voor moraal in zijn ziel die volledig wordt verduisterd door een gruwelijke wereld.
Een stoer verhaal dat niet altijd even geliefd is maar dat uiteindelijk de grote fans van het genre en degenen die gepassioneerd zijn door deze auteur, fascineert.
