Een piloot en een schrijver zijn, zal altijd een speciale overweging hebben in de literatuur sinds Antoine de Saint-Exupery schreef De kleine prins. Het lijkt erop dat deze transit door de wolken een benadering van inspiratie of de muzen opleverde.
Het punt is dat James Salter hij volgde het Franse genie en vond een literair spoor om op te landen met de bijzondere verbeeldingskracht van degenen die van vliegen door de lucht een riskant beroep maken.
Zowel James als ExupƩry werden luchtmachtpiloten, een prestatie die betekende dat ze het risico moesten lopen om alleen door een andere vijandelijke piloot te worden neergeschoten, met weinig kans om er levend uit te komen ...
Er is een existentialistisch punt in de zaak ..., de manier om die angst het hoofd te bieden, moet noodzakelijkerwijs worden geĆÆnternaliseerd met een punt van excentriciteit. ExupĆ©ry nam zijn toevlucht tot fabel, tot fantasie. James Salter breidde uiteindelijk op zijn gemak uit over het alledaagse, over de transcendentale wisselvalligheden van die kleine zielen die als mieren worden gezien ...
Literatuur is excentriciteit, het is zoeken naar andere perspectieven door iets nieuws bij te dragen of te onthullen wat anderen niet durven uit te drukken. De specifieke ervaringen kunnen eindelijk de taal van emoties en sensaties vullen.
Kortom, zowel ExupƩry als Salter hebben hun verhalen uit de wolken gered en uiteindelijk miljoenen lezers kunnen overtuigen, elk met hun manier om de wereld op 10.000 meter hoogte te vertellen.
Top 3 aanbevolen boeken van James Salter
Lichtjaren
Voor een piloot, van wie wordt aangenomen dat hij zich aangetrokken voelt tot avontuur en risico's, lijkt praten over het huwelijk de uitweiding van een leek. Het is waar dat deze roman, geschreven in 1975, niet het niveau van toewijding leek aan te kondigen dat de auteur een jaar later met Kay Eldredge zou verwerven. Zijn eerdere huwelijk zou ertoe kunnen leiden dat deze roman ontgoocheld is door de figuur van het huwelijk.
En toch zou het teken van leven als koppel dat Light Years met zich meebracht uiteindelijk veranderen in een aankomend en vruchtbaar huwelijk. Het punt is dat we in deze roman Nedra en Viri ontmoeten, een getrouwd stel met dochters, met hun sociale leven en met hun uiterlijk als een perfect stel. Maar achter gesloten deuren presenteert James ons de kwetsbaarheid van elke liefdevolle hereniging die in de loop van de tijd wordt verlengd.
Idealisering maakt plaats voor manie, verlangen maakt plaats voor apathie. En toch gaat het om doen alsof, zelfs tot het punt waarop de breuk uiteindelijk alles kapot kan maken.
Een intelligent verhaal dat ons tussen dialogen en beschrijvingen leidt door die vreemde tussenruimten van coƫxistentie waar we de beste van ons kunnen zijn en ook de slechtste.
Het verstrijken van de tijd, de vluchtigheid van geluk, aanpassing aan omstandigheden, kinderen. James Salter ontleedt de zielen van sommige personages om de truc van een papier-machƩ-realiteit te ontdekken.
De laatste nacht
Een prachtig verhalenboek waarin James Salter goed verslag doet van zijn meesterschap in het omgaan met dialoog en stilte. Dit boek is een zoektocht naar alchemie, naar de synthese van de meest onstuimige en de meest alledaagse liefde.
Tussen de uiteenlopende verhalen die ons vertellen over de drijfveren van seksueel verlangen, verraad in de liefde, teleurstelling en wrok, teleurstelling en eenzaamheid. En als samenvatting het idee dat dit laatste concept van eenzaamheid feitelijk het niet kunnen liefhebben in de versie van liefde is die wel kan worden bereikt.
Geluk is zeker een orgasme, maar de kortstondige effecten zijn zowel frustrerend als noodzakelijk. Het bereiken van zo'n intens niveau van liefde dat het dagen, maanden of jaren duurde, zou het uiteindelijk volledig vervormen.
Dingen bestaan āādoor hun tegengestelden en in liefde, meer dan in wat dan ook, is een kleine dosis haat nodig om de glorieuze sensatie van de meest explosieve fysieke verlossing opnieuw te activeren. Verhalen die ook spreken over de dood, over zijn nabijheid als een geĆÆdealiseerde indruk van liefde voor degenen die op het punt staan āāte vertrekken.
Ik weet het niet, een heterogene reeks verhalen, maar die op hun beurt een uniforme glimp van de wil om lief te hebben bieden.
Alles wat er is
James Salter laat altijd een nasmaak van autobiografie achter. Alles wat op emoties dwaalt, draagt āānoodzakelijkerwijs zijn eigen visie op de wereld bij, van de kant van de auteur. In dit geval is de zaak meer opzettelijk. Philip Bowman is een piloot die besluit andere wegen in zijn leven te bewandelen.
Philip weet dat hij jong is en met de onoverwinnelijke stempel van iemand die overtuigd is van zijn gaven, zoekt hij zijn plek als schrijver. Bowman begint te werken voor een uitgeverij, maar beetje bij beetje zien we hem vooruitgang boeken in de hedonistische en elitaire New Yorkse cultuurmaatschappij, een spiegel waarin de meest bohemien Amerikaanse droom wordt weerspiegeld.
Philip geeft zich over aan seksuele losbandigheid en geniet van enkele goede jaren waarin hij prestige wint. Tot hij de leegte ontdekt, dat vreemde gevoel van koude strelingen en gelach dat pijn doet als het wordt gedwongen. Dus hij zoekt een wending voor zijn leven, hij heeft echte liefde nodig, en hij geeft zichzelf eraan ...
