Er is een stroming of trend ..., ik weet het niet, noem het wat je wilt, waarin de verhalen van binnenuit worden verteld, onder het enige prisma van de hoofdpersoon of het personage dat voor een scène staat.
Literaire introspectie zou men kunnen noemen, volgens een geleerde die deze vertelstijl zou hebben bestempeld. Alleen, omdat de trend niet beperkt is tot een specifieke periode, maar eerder: de inspanning van de dienstdoende auteur om zijn verhaal vast te leggen als een optelsom van subjectieve feiten, omdat de officiële taggers gek worden zonder de bijbehorende chronologie en die negeren.
Het punt is dat Henry James is een van de belangrijkste vertegenwoordigers van deze informele stroming waar het subjectieve uiteindelijk een sappige innerlijke wereld van karakters vormt, een zeer levendige en dynamische psychologische lay-out, als een mozaïek van gedachten dat uiteindelijk wordt weergegeven op het enorme canvas van de menselijke geest.
Voor de rest, met betrekking tot externe argumenten die uiteindelijk het verhaal vormen, goede oude Henry James verzamelde de plot door zijn verschillende levensscenario's, van zijn geboorteland Verenigde Staten tot het oude Europa, waar hij lange perioden tussen Parijs en Londen doorbracht.
Zijn streven om van literatuur een kanaal te maken naar het subjectieve dat uiteindelijk meer op de lezer afstemde, werd in tientallen werken gecultiveerd. Wat zijn theorie over literatuur betreft, in sommige essays, zoals The Art of the Novel, is het mogelijk om die vastberaden wil te ontdekken om de kunst van het schrijven iets meer psychologisch te maken.
Top 3 aanbevolen Henry James-romans
Portret van een dame
Gaat het echt om hoe Isabel Archer reageert op de verandering in de richting die haar leven neemt wanneer ze de begunstigde wordt van een sappige erfenis, of leidt de kwestie ertoe dat we ons bewust worden alsof we Isabel Archer zijn?
Het punt is dat Henry James gebruik maakt van dit symmetrische bewustzijn, tussen de hoofdpersoon en de lezer, zodat we, dankzij zijn vermogen om ons tot introspectie te dwingen, onszelf in de positie plaatsen om te onderscheiden wat we zijn wanneer de omstandigheden om ons heen erop aandringen draait ons helemaal om. .
Wat Isabel Archer was, is wat ze wil blijven. Maar er gaan nieuwe ideeën over verantwoordelijkheid voor haar open, evenals insinuerende verleidingen en verlangens. Het kompas van Isabel Archer begint zijn magneet en daarmee zijn noorden te verliezen.
In de hyperbool van een erfenis, van onmiddellijke rijkdom, opent zich een overweldigend verhaal voor ons over de veranderingen in de perceptie van onze realiteit, over luchtspiegelingen en de noodzakelijke innerlijke kracht om niet aan onszelf te bezwijken en het nieuwe idee dat alles ons wordt gepresenteerd. gunstig.
De gouden beker
Toen Amerika en Europa elkaar begonnen te leren kennen, dankzij Christoffel Columbus, leek het logisch dat de nieuwe veroverde wereld uiteindelijk de weerspiegeling van de nieuwe zou worden. En toch was de morele en politieke afstand in de loop van de jaren verrassend.
Voor Henry James is dit een aangrijpende paradox die explodeerde in veel van zijn romans zoals deze. Adam en zijn dochter Maggie genieten van een leven dat wordt gekalmeerd door enorme gezinsinkomens. Het zijn twee Amerikanen in Londen, toegewijd aan de zaak om op te vallen als de nouveau riche in het oude Europa.
Op basis van hun economische capaciteit traceren ze zorgvuldig parallelle lotsbestemmingen waarmee ze de bekendheid kunnen verwerven van de titels die hen uiteindelijk zullen karakteriseren als nobele karakters in de Europese samenleving.
De overeenkomst houdt de controle over het leven van twee andere personages in: Charlotte en Amerigo, over wie ze een lot willen hebben voor hun specifieke avontuur...
Nog een wending
Deze roman veronderstelt een bijzondere inval van de auteur in het fantastische. Rekening houdend met zijn vermogen om de psychologische aspecten van zijn personages te traceren, neemt het verhaal soms sinistere driften waarin het uiteindelijk angst oproept voor het onbekende, voor de zielen van de tijd van de auteur.
Het is een roman geschreven door Poe en Bécquer en door een rationeel filter gegaan dat dat psychologische aspect zoekt waar we steun zoeken om het paranormale te begrijpen, omdat we altijd geïnteresseerd zijn om te weten wat er na de dood gebeurt. Waar reizen de mensen van wie we houden naartoe als ze er niet meer zijn?
Een vreemde gouvernante wiens naam we nooit te weten komen, is verantwoordelijk voor de zorg voor twee kinderen. Degene die zijn plaats eerder heeft ingenomen, Jessel is nog steeds een schaduw die de kinderen angst aanjaagt. De nieuwe gouvernante zal hun aanwezigheid voelen en ervoor zorgen dat de antwoorden op de angst van de kinderen worden gevonden.
