Op het spoor van de grote Jack London, en op het hoogtepunt van zijn tijdgenoten: de reiziger Robert Louis Stevenson, de fantasierijke Jules Verne of de transformator van het alledaagse Mark Twain, de Italiaan Emilio salgari Hij ontpopte zich als een van de meest productieve vertellers van die tijd tussen de negentiende en twintigste eeuw.
Een tijd waarin het avonturengenre nog steeds het hoogste niveau bereikte in de smaak van enthousiaste lezers die geweldige reizigers waren Ze zouden hun min of meer waargebeurde verhalen vertellen, met die voorliefde voor het mistige karakter van dit genre, op de drempel van de waarheid en van een onmogelijk dat in die tijd nog kon worden aangenomen met de zekerheid ondersteund door legende en mythe.
De mariene oorsprong wierp opnieuw vruchten af in de avonturenschrijver die meer dan 80 romans bereikte, versierd met talloze verhalen verspreid over vele publicaties.
Het benaderen van Salgari's bibliografie is een compleet avontuur op zich, een voorliefde voor het in kaart brengen van een nieuwe wereld tussen echte karakters van zijn tijd en vele anderen, uitgevonden ter ere van een genre dat vandaag de dag nog steeds kan worden hersteld om te genieten van een overvolle setting van authenticiteit.
Top 3 aanbevolen boeken van Emilio Salgari
De tijgers van Mompracem
De inspiratie van het personage Carlos Cuarteroni, een Spanjaard van Italiaanse afkomst, diende de auteur voor een van de grootste avonturensaga's van zijn tijd rond de legendarische Sandokan, die tot op de dag van vandaag bewaard is gebleven, zelfs met zijn suggestieve idealistische constructie, praktisch utopisch onder de huidige omstandigheden. prisma van de burgerwachtpiraat, en altijd rond het fictieve eiland Mompracem, het kleine thuisland en toevluchtsoord van Sandokan en zijn volk.
De structuur en ontwikkeling van deze roman, die aanvankelijk in delen werd uitgebracht, is eenvoudig, bijna jeugdig van uiterlijk. Maar het meest transcendente van alles is dat vanaf hier de leeshobby van de halve wereld begint bij zijn vertrek tussen 1883 en 1884.
In deze eerste aflevering ontmoeten we, met het plezier van die lezer in het ontdekken van levenslange vrienden, Sandokans metgezellen in duizend en één volgende odyssee.
Yáñez, James Brooke en de fascinerende Mariana, voor wie Sandokan dat romantische motief zal vinden dat hem zal bewegen op een veelheid aan nieuwe mythische avonturen, vergelijkbaar met de Helena van de Griekse wereld.
Tussen echte locaties en historische referenties maakt Salgari van de gelegenheid gebruik om zijn overvloedige verbeeldingskracht te verspreiden voor het totale avontuur dat hem van de zeeën van Indonesië naar elke andere oceaan ter wereld zal brengen.
De zwarte corsair
Onder verwijzing naar Pirates of the Caribbean herinneren we ons meer dan een theatrale Johnny Deep die geconfronteerd werd met duizend-en-een fantasieën in onbekende zeeën.
Het punt is dat de oorsprong ligt in deze eerste roman van Salgari voor een uitgebreide sage die vandaag is gegroepeerd in een trilogie. De figuur van de zwarte zeerover komt uit de realiteit, van de figuur van Emilio di Rocannera, de beroemdste boekanier in het Caribisch gebied die uit Italië kwam om de nieuwe wereld te herkennen en op zoek te gaan naar die schat die veranderde in een horizon van avontuur.
De wrede aanval op de stad Maracaibo vanaf het meer is het uitgangspunt van deze roman. De rode zeerover is gedood en de dorst naar wraak verplaatst de zwarte zeerover naar Maracaibo.
Het personage van Wan Guld en de antagonist van de plot is een ongrijpbaar type en de hectische zoektocht zal leiden tot duizend-en-een avonturen in die nieuwe wereld.
Kapitein storm
Het is waarschijnlijk de roman die het meest aansluit bij echte historische gebeurtenissen. De Cypriotische stad Famagusta wordt het middelpunt van een verhaal waarin Captain Storm nieuwe kracht herwint als een legende van het christendom in een Middellandse Zee die van kust tot kust wordt belegerd door het bloeiende Ottomaanse rijk.
In deze stad verhoogt Kapitein Storm de verdediging van de plaats die wordt uitgeoefend door de troepen van Constantinopel. Het resultaat is bekend, de Ottomanen namen de stad over.
En toch beleven we, dankzij de pen van Salgari, het hectische verzet rond een fictief waargebeurd verhaal dat alles heeft: veldslagen, eer, liefde in een paar dagen, toen de Middellandse Zee opnieuw in bloed baadde...
Ik wil Emilio Salgari bedanken, want het waren zijn avonturenromans die me kennis lieten maken met de fascinerende wereld van lezen; speciaal voor «El Corsario Negro», een schitterende hardcover uitgave met illustraties van Ballestar en een vertaling door María Teresa Díaz. Ik kreeg het in 1977, toen ik dertien was, en hoewel ik nu 56 ben, herlees ik het nog steeds van tijd tot tijd.
Laten we aannemen dat Salgari zelf vanuit deze bescheiden ruimte je bedankt. Een bedankje, want alleen zielen die de eeuwigheid verdienen met hun onbeperkte creativiteit kunnen terugkeren.