De 3 beste boeken van Eduardo Sacheri

Indien recentelijk aangegeven, in de inzending van de Argentijnse schrijver Claudia Pineiro, dat het Argentijnse verhaal een vrouwelijke stem had, ben ik nu bezig met de juiste rectificatie van generalisaties om te spreken van de ook Argentijn Eduardo Sacheri. Omdat deze verteller uit Buenos Aires ook die generatievernieuwing vertegenwoordigt die elk creatief veld nodig heeft en ontwikkelt met de afdruk van de spontane, ontwakende creativiteit en vindingrijkheid met die magie van toeval, bekwaamheid en toewijding.

Het geval van Eduardo Alfredo is dat van een professor met een geweldige literaire achtergrond die hij parallel aan zijn historische opleiding heeft opgebouwd. Maar dat geldt ook voor de gepassioneerde koning van de sport, meer koning dan waar dan ook in Argentinië), een voetbalwereld waarop hij ook die verhalende taak heeft gericht die sport en cultuur combineert (net zoals hier een server nederig probeerde te doen). met mijn korte roman Echte Zaragoza 2.0)

Maar praten over de belangrijkste Eduardo Sacheri is om vele andere romans te betreden met die onvermijdelijke Argentijnse context, onvermijdelijk voor elke schrijver uit dat land die zijn kritische visie moet bijdragen, maar wijzend op de universaliteit van de mens met karakters doordrenkt van basisemoties en diverse plots die, zodra ze verwijzen naar het noir-genre, ons verrast met avonturen die altijd razend vitaal zijn tussen het existentiële, het sociale en zelfs het politieke.

3 aanbevolen boeken van Eduardo Sacheri

De algemene werking van de wereld

Ondanks onze algemene overtuiging dat het tegendeel het geval is, schuilt er ongetwijfeld een zekere transcendente wijsheid in de jeugd. Pas als je jong bent, leer je het algemene functioneren van de wereld kennen, tenminste in de vriendelijke versie, als er nog tijd is om het te proberen, waar je wil je ook naartoe duwt. De jongens in dit verhaal zijn de wijze mannen die op het punt staan ​​over dezelfde steen te struikelen en alleen maar bereid zijn steeds weer op te staan. Opstaan ​​om de wereld weer onder ogen te zien met de enige wijsheid dat alleen de moed van een jong hart ongeschonden uit zoveel valpartijen kan voortkomen...

De reis naar de Iguazu-watervallen van Federico Benítez en zijn kinderen is al geregeld, maar een last-minute telefoontje verandert de plannen: een oude en onuitstelbare dankbetuiging dwingt hem van koers te veranderen en op pad te gaan, met die twee ontevreden tieners naar de sleep, richting het verre Patagonië.

In vier dagen reizen zal deze egocentrische en onhandige man jonge mensen een verborgen verhaal vertellen dat van hem, zijn en dat is van zijn zielloze adolescentie, van hem en dat van het eerste interdivisievoetbaltoernooi van het Arturo Del Manso National Normal College, gespeeld in 1983. En dat voetbaltoernooi, met zijn willekeur, met zijn trucs, met zijn kleinzieligheid maar ook met zijn grootsheid, met zijn lichten en schaduwen, zal voor deze vijftienjarige jongen een laboratorium van het leven zijn, van dat komen er getransformeerd uit.

In de vorm van een reisverhaal, een inwijdingsroman vangt Eduardo Sacheri ons op in een spannend verhaal over menselijke banden en laat ons zien hoe in de immense fries van macht plotseling een gulle figuur kan worden uitgesneden die de loop van het leven kan veranderen. leven.

Gelukkig zijn was dit

Schrijven over gevoelens zonder in lege affectie te vervallen is altijd een uitdaging voor iedereen die op het punt staat te schrijven over het onderwerp: liefde. Het is waar dat de mogelijkheden omhoogschieten, want buiten een mogelijke definitie vindt liefde zichzelf opnieuw uit in elke ziel, op elk moment en in elke nieuwe situatie.

Ouderschap is een vreemde band tussen het rationele en het natuurlijke, tussen het idee van een wezen gecreëerd uit je rib, maar dat kan nooit zo intens zijn als de zwangerschap van de moeder en het gevoel voorbij alles dat deze nieuwe persoon jouw tijd is. waar je niet meer zult leven.

Al die samensmelting van sensaties barstte in Lucas' leven, terwijl precies dat, zijn leven, een woestijnfase doormaakt van emoties, nihilistisch en schoorvoetend kritisch. Opeens Sofía…, de puber die zijn dochter is en van wiens verleden hij niets weet. Een jonge vrouw die ooit alleen op de wereld was na de dood van haar moeder, met wie Lucas haar jaren geleden verwekte.

De ontmoeting wordt uiteindelijk een existentiële placebo voor beide, motivatie en bekentenis, nieuw geloof in het leven en hoop, al die som van actieve principes die nodig zijn zodat het verleden je niet opeet.

De vraag van hun ogen

Er zijn er maar weinig die de film The Secret in Their Eyes, gebaseerd op deze roman, niet hebben gezien. Een van die verdienstelijke films in de vertaling naar het grote scherm. Het verhaal plaatst ons in een heden waarin Benjamín Chaparro de moeilijke jaren van de Argentijnse dictatuur oproept, met een verachtelijk optreden van de staat in veel opzichten, met geweld als politiek antwoord en met onontkoombare banden met een Koude Oorlog die hij in verre landen aantrof. Argentinië, een vreemd klankbord.

Benjamin van vandaag navigeert door de schuldgevoelens die zijn nalatigheid in een moordzaak bij hem teweegbracht. Hij was ‘slechts’ een justitiefunctionaris, maar hij miste de kans om gerechtigheid duidelijker te maken... Die harde jaren die tientallen jaren besloegen, waren in staat het slechtste in velen naar boven te halen, maar dienden ook om grote waarden te laten ontwaken waarin Ze wilden breken met die onheilspellende erfenis die zich over alle sociale domeinen verspreidde.

Andere aanbevolen boeken van Eduardo Sacheri ...

De nacht van de energiecentrale

De keiharde protesten werden geboren in de dagen van de corralito, in dat Argentinië zonder liquiditeit dat zijn burgers het simpele feit ontzegde geld uit de geldautomaat te halen. Sociale instabiliteit stond op het punt om tot iets ernstigers te leiden.

En te midden van die spanning vinden we dit verhaal van personages aan een koord, in die vreemde positie die ons door hun ogen de afgezaagde zinsnede laat zien van ‘wat echt belangrijk is’: gezondheid en overleven. In principe begint de roman met de frustrerende realiteit van enkele vrienden die een bedrijf willen starten. En dat is waar het verhaal een fascinerende dynamiek krijgt.

De acht partners zijn niet bereid hun investeringen te verliezen, gestolen door een staat die zichzelf niet met eigen middelen kan onderhouden. Dus de overval lijkt de enige uitweg, met dat ideaal van Robin Hood die alleen compensatie zoekt, elementaire gerechtigheid.

Het karakter van Perlassi, veranderd in de leider van de band, leidt ons door allerlei sensaties en dient om ons kennis te laten maken met de motivaties van elk. Met de natuurlijk kritische blik op wat er is gebeurd, laat Sacheri ons genieten van een zeer onderhoudende roman met een bruut tintje.