Wiegreiziger in zijn hoedanigheid van zoon van een diplomaat, Carlos Fuentes Hij verwierf de deugd van gereisd te zijn, een prachtig hulpmiddel voor de bloeiende schrijver. Reizen biedt een onvergelijkbare rijkdom aan perspectieven op de wereld, van leren tegen etnocentrisme, van populaire wijsheid. De bevoorrechte jeugd van de auteur werd door hem maximaal benut om vooral een groot schrijver te worden, evenals een gerenommeerd diplomaat zoals zijn vader.
Als een geschoolde schrijver en als een persoon in contact met verschillende realiteiten van zijn onuitputtelijke reislust, Fuentes werd een sociologische romanschrijver, met een bijna antropologische zoektocht naar de mens in zijn natuurlijke sociale omgeving.
Niet dat zijn romans een slimme poging tot pedagogische intentie zijn, maar zowel zijn personages als zijn benaderingen onthullen altijd een duidelijke intentie, het zoeken naar antwoorden in de geschiedenis. Er valt nog veel te leren van alles in het verleden, van alle historische processen, van revoluties en oorlogen, van crises, van grote sociale veroveringen, de achtergrond van de geschiedenis is een verhaal waaruit het werd gevoed Carlos Fuentes om ons zijn romans te vragen.
Logischerwijs vallen als Mexicaan ook de bijzonderheden van zijn vaderland op in veel van zijn boeken. De eigenaardigheid van een volk als de Mexicaan geeft veel glans aan zijn paradoxen, gebukt onder de intentie van een volk met een sterk gedifferentieerde identiteit ondanks de rassenvermenging die het uiteindelijk heeft opgebouwd (zoals alle volkeren van de wereld, aan de andere kant) hand)
Su vriendschap met Gabriel García Márquez het zou een film waardig zijn. Twee van de grootste Latijns-Amerikaanse literaire makers, die elkaar ondersteunen om hun grote bekwaamheid te bevorderen ...
Selectie van romans van Carlos Fuentes
Terra Nostra
Laten we bij het begin beginnen, laten we naar Pangaea gaan, laten we eens kijken naar een wereld die is verdeeld in watermassa en landmassa, waarbij elk onderdeel een compacte eenheid vormt. Daar begon dit huis, onze zogenaamde aarde, te worden gebouwd, ondanks het feit dat we de sleutels nog niet hadden gekregen.
We kennen mythen uit die tijd, echo's die geen mens heeft gehoord. Toen kwam het geluid van onze soort die zich op de planeet vestigde. En niets is ooit meer hetzelfde geweest, ondanks het feit dat onze deadline is verstreken, worden ook wij slechts een echo die verloren gaat in een zwart gat.
samenvatting: Terra nostra, de meest ambitieuze en complexe roman van Carlos Fuentes, is ongetwijfeld een van de fundamentele titels van het hedendaagse Spaanse verhaal. Een taal die constant ontbrandt, creëert, vernietigt en vindt de kritische machinerie van de fabel opnieuw uit: van de verre stilte van de wereld van kosmogonische mythen tot de beschimmelde en krijsende nacht van ketenen en kragen van het Spanje van de Habsburgers.
Terra nostra is een enorme reis door de tijd die teruggaat naar het Spanje van de katholieke vorsten om de uitoefening van macht te onthullen die aan de koloniën is overgedragen; die van Felipe II, het Spaanse absolutisme van de Habsburgers, het mechanisme en de verticale machtsstructuren in Spaans Amerika, kortom.
En het is ook een tekst die de hele notie van het verhaal bekritiseert. In de geschiedenis van de roman vertegenwoordigt het een grensgeval: openbaring en fundament. «Terra nostra is geschiedenis gezien door de ogen van een romanschrijver, met alle middelen van de literaire verbeelding tot zijn beschikking.
De dood van Artemio Cruz
Ouderdom is een neuronale revolutie, in tegenstelling tot de hormonale revolutie van de vroege jeugd. Het portret van de oude Artemio Cruz brengt orde in de wanorde, maar respecteert de chaos en het nabije gevoel van het grootste verlies: het verlies dat zich van het leven berooft.
Een helder en grimmig verhaal dat de mensheid in zijn breedste concept uitstraalt, van de mechanica van de trappen tot de watervallen in de putten van dromen.
samenvatting: De laatste momenten van het leven van een machtige man, een revolutionaire soldaat, een minnaar zonder liefde, een vader zonder familie ... een man die zijn metgezellen verraadde, maar die de wonden die het lot hem had toegebracht niet kon verdragen.
Carlos Fuentes onthult de mentale processen van een oude man die niet langer in staat is om voor zichzelf te zorgen en die op de grond ligt voor een dreigende en onwaardige dood, maar zijn wil - die hem een uitstekende positie in de samenleving heeft gegeven - verzet zich tegen overwonnen worden.
Met behulp van een briljante verteltechniek, die het bewuste, het onderbewuste en de objectieve vertelling, het verleden, het heden en de toekomst in één tekst samenbrengt, leidt Fuentes ons door de ingewanden van de revolutie, het Mexicaanse politieke systeem en de eigenaardigheden van de heersende klassen.
Aura
De geschiedenis wordt vastgelegd in degenen die overblijven als iemand overlijdt. De herinneringen aan de wezens die zijn vertrokken, kunnen sterker en vitaler worden in degenen die achterbleven in dezelfde vier muren.
Een jonge historicus besluit een goedbetaalde opdracht te vervullen, maar de transcriptie die in opdracht van een historische figuur wordt gemaakt, leidt uiteindelijk tot een veel grotere kennis van de ultieme waarheid van de geschiedenis.
samenvatting: Het verhaal begint wanneer Felipe Montero, een intelligente en eenzame jonge historicus die als leraar werkt met een zeer laag salaris, in de krant een advertentie vindt waarin een professional met zijn kwaliteiten wordt gevraagd voor een baan met een zeer goed salaris.
Het werk, aan Donceles Street 815, bestaat uit het organiseren en schrijven van de memoires van een Franse kolonel en het vertalen ervan in het Spaans zodat ze gepubliceerd kunnen worden. De weduwe van de kolonel, Consuelo Llorente, en haar nichtje Aura wonen in dit huis.
De roman speelt zich af rond Aura, eigenaresse van indrukwekkende groene ogen en grote schoonheid, en haar vreemde relatie met haar oude tante. Felipe wordt verliefd op Aura en wil haar daar vandaan halen omdat hij denkt dat Aura haar leven niet kan maken voor Consuelo die haar in de val heeft laten lopen. Bij het betreden van de foto's en geschriften van de kolonel en de weduwe verliest Felipe zijn realiteitszin en vindt hij een waarheid die fantasie en liefde overtreft.
