Misschien wel het meest accurate pseudoniem in de Spaanse literatuur aller tijden. Ik durf dat te zeggen op basis van de eenvoud en muzikaliteit van AzorinIedereen, hoe profaan op literair gebied ook, associeert dit pseudoniem met dat van de uitmuntende schrijver. En is dat? het onthouden van José Augusto Trinidad Martínez Ruiz brengt een probleem met zich mee dat de auteur met een verkorte bijnaam wist te mitigeren, een ingenieuze marketingbeslissing toen marketing nog niet bestond.
Na het doornemen van werken ondertekend als José Martínez Ruiz die middelmatig klonken of andere aliassen zoals Cándido of Arhimán, pseudoniemen die meer gericht waren op het essay of op het journalistieke, legde de auteur zijn definitieve beslissing vast in de handtekening die hem de glorie en universaliteit zou geven van de teksten Spaans.
Azorín naderen en niet praten over de generatie van 98 is een daad van academische onjuistheid. Maar als je me hier meestal leest, weet je al dat de labels en de organisatie van een creatief veld me altijd absurd hebben geleken, voorbij een chronologische of bibliothecarislabeling.
Zoveel als een overvloed aan auteurs naast dezelfde omstandigheden bestaat, hoe graag men ook probeert auteurs te groeperen die zijn geïnspireerd door een sociale en politieke situatie, het loutere idee van groeperen beperkt het creatieve en houdt vast aan de noodzaak om te labelen om te studeren en analyseren.
De auteurs zelf, officieel gesponsord door deze stroming, stonden erop een dergelijke aandoening te ontkennen. Maar de academicus is koppig in zijn verlangen om vakgebieden en vakken te creëren.
Het punt is dat Azorín vriendschap onderhield met Pio Barojamet unamuno of Spaanse Valle-Inclan. De waarheid is dat ze in cafés samenkwamen om over het menselijke en het goddelijke te praten, om wijn te drinken als hij speelde of om te discussiëren zoals de garulos van Goya's clubs. En dat is alles over hen als groep, waarbij hun werken in het bijzonder worden beschouwd als wat echt relevant is.
En in Azorín, met zijn benijdenswaardige levensduur, vinden we een uitgebreid werk om van te genieten zonder verdere conditionering ...
Top 3 aanbevolen boeken van Azorín
Het testament
Gelabeld als een van de generatieve werken van de stroming van 98 in zijn proza-aspect, brengt deze roman waarmee een fascinerende trilogie begint met een grote subjectieve impact op de tijden die het Spanje van het moment geleefd heeft, het gevoel van de schrijver die toegewijd is aan de zaak van het individualisme, van het denken om te proberen op te helderen wat er nog van waardigheid kan zijn in een miserabele omgeving gekleed in klatergoud.
Van nihilistische, defaitistische inspiratie, zien we in La will die briljante en melancholische ontgoocheling die het louter indirecte overstijgt en uitmondt in het existentiële, in de literatuur als de filosofie van de personages, in bestudeerde psychologische profielen die de plot een beetje in beweging zetten. van het impressionisme tot proza gemaakt.
Don Quichot's route
Ondanks de aard van de journalistieke kroniek van de groep, maakt de literaire en verhalende inspiratie dit werk tot een van de interessantste van Azorín.
Onder invloed van het universele karakter van Don Quixote leek Azorín op zijn specifieke paard te stappen om scenario's opnieuw te bekijken en parallellen te trekken die soms komisch en soms tragisch waren.
In een opschepperij over de kennis van Cervantes' meesterwerk en het draaien met historische aspecten van het land, herschepte Azorín zichzelf in eigenaardigheid, in de oude geschiedenis en het gevoel van totale verval van het nationale sentiment, met een ironie die ons de grote paradoxen van een land smachtte naar oude onmogelijke en groteske glories.
Castilië
Azorín was een tuinarchitect van de mens. Een ziel die in staat is het moment en de diepste realiteit weer te geven. Wanneer we dit werk lezen dat zich beweegt tussen realisme en een soort magie van tijd, genieten we van de ervaring van het vastleggen van het moment op een intellectueel niveau, alsof we een schilderij zien dat beweging in onze verbeelding kan krijgen terwijl we niet stoppen met het overdenken van de hele omgeving. .
Details die betrekking hebben op het eenvoudige leven, maar die uiteindelijk de essentie van de ziel van dat volk configureren dat zo vaak wordt gebruikt als basis voor revoluties, ideologieën en andere onmogelijke groepen... Een van de meest briljante literaire uiteenzettingen over wat we zijn, van de Pyreneeën af naar de wereld.
1 reactie op “De 3 beste boeken van de briljante Azorín”