Niemand beter dan Albert Espinosa om ons door essentiële verhalende voorstellen te laten reizen die veerkracht uitstralen. Het genereuze en optimistische stempel van deze auteur wordt weerspiegeld op elke pagina. Een waar genoegen om een ​​van de makers te ontdekken die ons het beste opent voor empathische werelden, voor schipbreukelingen in een oceaan van gekmakend individualisme, opgeblazen ego's en overbodige pijn ...
In deze realiteit van ons heeft het overwinnen van tegenspoed altijd iets romantisch, een beledigend script waarmee we de teugels kunnen terugnemen van een lot onderworpen aan angst. En die goeie ouwe Albert weet daar veel van zonder te schrijven zelfhulp om het te gebruiken, wordt het gebruikt om veren van elk te vinden.
Maar het beste van alles is dat Albert schrijft als weinig anderen. Afgezien van het genre humor zelf, is het momenteel moeilijk te vinden plots die dat positieve gevoel van lezen opwekken als een sublimerende handeling. Het zwarte genre is wat nu triomfeert. En ook welkom, waarom niet.
Maar het lezen van een actuele roman met dat bijna spirituele karakter in zijn eenvoud en in zijn verdieping van de voordelen van het leven, boven al het andere, heeft zijn verdienste..., en zijn aantrekkingskracht. Duizenden en duizenden lezers onderschrijven het.
3 aanbevolen romans van Albert Espinosa
Als we zouden leren verliezen, zouden we altijd winnen
Albert vertelt ons al dat als we goed naar het leven kijken, het geen enkele zin heeft. De innerlijke blik is de maximaal mogelijke nabijheid, de vertroebelde observatie van onze innerlijke kern leidt ons uiteindelijk naar het meest vruchteloze navelstaren en het verlies van elk perspectief.
De precisie van Albert bij het naar buiten brengen van onze emoties is bijna chirurgisch, typerend voor iemand die zichzelf heeft geopereerd na de zwaarste operaties van de ziel. En ongedeerd uit de strijd komen, of op zijn minst opnieuw samengesteld, is de beste garantie voor een levensfilosofie die bomvrij is gebouwd.
Als je aan dit alles het optimisme toevoegt dat inherent is aan het leven, omdat er maar één is en het nutteloos is om je wonden te likken, is elk nieuw boek van Albert die wijsheid die zich beweegt tussen fictie en jouw realiteit, de meest directe, de meest directe. omringt je Omdat de wijsheid van de overlevende de beste les is voor de stervende wezens waarin we soms als zombies transformeren.
Kleine verhalen, voorbeelden van overleven, het soort dat je sterker maakt omdat het je niet heeft afgemaakt, voorbeelden verteld met de kracht van moderne gelijkenissen. Genezing van het voorbeeld dat je smeekt om te stoppen met zoveel onzin en je leven aan te nemen als de manier om momenten van geluk te ontmoeten.
Wat ik je zal vertellen als ik je weer zie
In deze roman wil ik vooral benadrukken dat je zonder angst in jezelf duikt, dat je over je eigen barrières springt tot je de diepste motivaties vindt. Als we van iemand houden, is dat altijd vanwege iets heel dieps. Als we absoluut oprecht kunnen zijn, zal het leven een prachtige reis zijn.
samenvatting: De puurste inwijdingsreis is degene die je ertoe brengt jezelf te leren kennen. Als je ook kunt leren wat iemand beweegt die je op de reis begeleidt, wordt de route een bevredigend transcendentaal plan, een perfecte vitale gemeenschap.
Misschien zijn onze dierbare mensen, diep van binnen, gewoon vreemden die we niet kennen in die omstandigheden die van ons eisen dat we worden wie we werkelijk zijn, buiten onze dagelijkse routines en kostuums. We kennen onszelf misschien ook niet te midden van de gesloten kringen die ons dagelijks bestaan ​​bepalen.
Albert Espinosa er wordt niet gesproken van een gemakkelijke reis met goed gemarkeerde etappes. Lopen om elkaar te leren kennen en te weten wie ons vergezelt vereist een totale openheid, het delen van verleden en verlangens, een reis door het verdriet van verliezen en verlangens zonder oplossing.
Alleen al het delen van dat alles, het goede, het slechte, de hoop en de melancholie leidt tot uitgebreide kennis. Het proces van kennis tussen een vader en een zoon, het delen van hun zielen, wordt de achtergrond van dit verhaal.
Maar Espinosa weet bovendien de nodige actie en de precieze argumenten te geven om het plot vooruit te helpen, zodat we de personages zeer levendig opmerken, totdat we doordrenkt zijn met hun perspectieven en er volledig door worden geraakt, alsof we gingen aan hun zijde vooruit.
De blauwe wereld. Houd van je chaos
Van je chaos houden betekent jezelf, je capaciteiten en je tijd respecteren. Supermannen en -vrouwen die tot alles in staat zijn, bestaan ​​niet. Chaos is die leegte van hulpeloosheid. Ervan uitgaande dat verlies en chaos ons kunnen overkomen, is noodzakelijk.
De metafoor of allegorie van deze veronderstelling van wanorde wordt ons in deze roman aangereikt door enkele jonge mensen die verschillende avonturen beleven, zoals de avonturen die het leven ons biedt op een andere, meer prozaïsche schaal, maar vergelijkbaar in de acceptatie van wat er is. en verbetering als de enige uitweg. Met een positieve geest en wat humor kan elke David elke Goliath verslaan.
samenvatting: De blauwe wereld is de nieuwe roman van Albert Espinosa; een verhaal dat aansluit bij The Yellow World en Red Bracelets en waarmee het een trilogie van kleuren sluit die spreken over leven, strijd en dood.
Espinosa laat ons kennismaken met een verhaal vol avonturen en emoties over een groep jonge mensen die voor een grote uitdaging staan: rebelleren tegen een wereld die haar chaos probeert te ordenen.
Via vijf personages, een eiland en een onophoudelijke zoektocht om te leven, laat Espinosa ons opnieuw kennismaken met zijn specifieke universum met een verhaal dat zich afspeelt in een dromerige en fantastische wereld, met een krachtig begin en een hoopvolle en lichte uitkomst.
Andere aanbevolen boeken van Albert Espinosa...
Kompassen die een verloren glimlach zoeken
Het idee van het eiland is een terugkerende benadering voor de auteur. We zijn eilanden, we vormen archipels, ook al vragen we ons in het donker van de nacht af of we niet helemaal alleen zijn. Het voordeel is dat onze archipels worden bepaald door die andere eilanden waar we van houden en die we het meest nodig hebben.
samenvatting: Ik zal nooit stoppen met zoeken naar mijn archipel van oprechtheid ... Wil je er deel van uitmaken? «We zullen nooit tegen elkaar liegen ... Luister goed naar me, dat houdt meer in dan eerlijk zijn ... In deze wereld zijn veel mensen vals ... Leugens omringen je ...
Wetende dat er een archipel is van mensen die je altijd de waarheid zullen vertellen, is veel waard ... Ik wil dat je deel uitmaakt van mijn archipel van oprechtheid ... »« Weten dat je de andere persoon kunt vertrouwen, dat ze lieg nooit tegen je, dat ze je altijd de waarheid zullen vertellen als ze dat zijn. Je vraagt ​​erom, het is onbetaalbaar...
Het geeft je een sterk gevoel, heel krachtig ... "" En de waarheid is dat het werelden beweegt ... De waarheid maakt je gelukkig ... De waarheid is dat ik denk dat dat het enige is dat ertoe doet ... "
Wat doe je me goed als je me goed doet
De sappigste intra-verhalen passen goed in het korte formaat dat uiteindelijk een boekdeel vormt van onafhankelijke maar met elkaar verweven levens die niet afhankelijk zijn van een enkele knoop. EN Albert Espinosa Hij oefent al meesterschap uit in het vertellen vanuit de meest nabije allegorieën en metaforen die ons uiteindelijk voor de spiegel plaatsen. Met in elk geval een beetje moraal, smelten de verhalen in dit boek uiteindelijk samen tot een smeltkroes van ervaringen doordrenkt van kleur en leven.
Hoe goed je me doet als je me goed doet is mijn derde boek met korte verhalen na Finales die een verhaal verdienen (2018) en Als ze ons zouden leren verliezen, zouden we altijd winnen (2020). Het is het einde van deze trilogie van verhalen die nog steeds verhalen zijn om de ziel te helen. Mijn doel bij het schrijven ervan is om te entertainen en te genieten van enkele verhalen die om de een of andere reden liever op een paar pagina's staan.
