Het vreemde geval van de schrijver die zich overgaf aan de oorzaak van de onsterfelijkheid van andermans werk. Zoiets zou kunnen worden opgemerkt voor een david lagercrantz wiens belangrijkste taak het is om de Millennium-saga met dezelfde pracht voort te zetten. Een serie van misdaadromans wiens personages al deel uitmaken van de wereldverbeelding dankzij romans en films en in eerste instantie gepopulariseerd door wijlen Stieg Larsson.
Ik kan me nauwelijks een David voorstellen die zich in het verhaal wijdt aan de taken van een biograaf die uiteindelijk zou deelnemen aan de continuïteit van een erfenis die de rest van het Scandinavische noir-genre doet verbleken (een zware taak trouwens, gezien de grote steengroeve van de landen in de omgeving).
De truc ligt misschien bij Lisbeth Salander, het mysterieuze meisje rond wiens persoonlijkheid en capaciteiten alle denkbare plots zijn gebouwd. Zijn zeer krachtige aanwezigheid, zijn donkere persoonlijkheid, zijn trauma's en zijn schrille en excentriciteiten die zelfs het seksuele bereiken. En die gloed van de mensheid onder de zwarte mantel van zijn noodlottige toekomst ...
Het is duidelijk dat als je contact kunt maken met het personage, je de zaak hebt gewonnen om het werk te consolideren. En dat is wat David heeft bereikt, zodat de volgende romans, na de trilogie afgewerkt door Larsson, handhaaf die uniformiteit en de unanieme positieve kritiek op een kunstmatige continuïteit die in andere gevallen bijna altijd alleen maar ontevredenheid bij de lezers en een uiteindelijke mislukking voorspelt.
Met een onafhankelijk uitstapje naar dezelfde thrillerlijn, maar politiek georiënteerd: «Het Turing-raadsel«, David vordert door de derde post-Larsson aflevering en wie weet of er nog meer zullen komen. Van mijn kant is dit de volgorde in termen van die kwaliteit die altijd subjectief wordt gewaardeerd.
De top 3 aanbevolen romans van David Lagercrantz
Wat je niet doodt, maakt je sterker
De eerste gok van continuïteit veronderstelde die beproeving naar de grotere. Als alles goed ging, kon David nieuwe percelen rond Lisbeth blijven verkennen. Zo niet, dan zou hij zijn literaire carrière moeten heroverwegen.
De ontvangst van zoveel lezers die verlangen naar meer van de magnetische Lisbeth, leverde haar uiteindelijk de laatste onderscheiding op. Bij een bepaalde gelegenheid zag ik een atleet met de titel van deze roman op zijn arm getatoeëerd. En de waarheid is dat wanneer ik het lees, ik denk aan die wedergeboorte uit de hel van iedereen die dat idee moet versterken.
En misschien heb je gelijk. Het is waarschijnlijk dat wie, beladen met veerkracht, in staat is om het slechtste van zijn lot te sublimeren, beter hoge niveaus van succes kan bereiken. Maar er is een prijs, het verleden verzamelt altijd de rekeningen.
Niets beter dan dit dichotome idee om Lisbeths leven te hervatten zodra de oorspronkelijke auteur ons verliet. Lisbeth is sterker geworden, maar de factuur van haar verleden leidt haar er altijd toe op het randje te leven, om haar enorme kwaliteiten op het slappe koord te benutten.
Met opnieuw haar diepgaande computervaardigheden, gaat het meisje met de bange blik van een meisje, met die zwarte ogen die uit elke hel lijken te zijn ontsnapt, aan de slag als een hacker die kwade belangen dient. Blomkvist verschijnt tangentieel weer in zijn leven.
Hij staat aan de andere kant van zijn vorderingen in deze "inmenging" vanuit het diepste netwerk dat leidt tot vitale informatie voor inlichtingendiensten over de hele wereld.
Lisbeths beschermheer van de specifieke missie, Frans Balder, gelooft dat hij Lisbeth in controle heeft, maar Mikael Blomkvist weet dat ze zich niet alleen aan de regels houdt zonder haar eigen bevrediging, wraak of wat haar beweegt, te zoeken. De hereniging tussen de twee verweven met de intensiteit van de hangende schulden en de nieuwe opkomende gevaren.
De man die zijn schaduw achtervolgde
Van die poeders deze modders. Met haar botten in de gevangenis kan Lisbeth er te lang over doen om te analyseren hoe ze haar rol als hacker in dienst van derden had moeten aanpakken.
Maar verrassend genoeg keert het plot onmiddellijk terug naar het meest persoonlijke plot van het meisje. De waarheid is dat het succes van deze sage grotendeels te danken is aan de dualiteit tussen gelijken.
Aan de ene kant vinden we altijd het argument dat het verhaal vooruit helpt, de zaak, en aan de andere kant, met gelijke intensiteit, verschijnt Lisbeth's schuld, haar donkere dagen van misbruik en de interne stormen die haar naar de vernietiging leidden en dat ze dichtbij waren. tot de meest absolute verwoesting. Maar nu, in deze aflevering, is Lisbeth misschien in staat om de focus van al haar haat te richten op de bron van haar angsten die ontketend zijn in de richting van woede.
Er zijn natuurlijk mensen op straat die zich haar nog herinneren. Holger Palmgren brengt haar een onderzoek naar haar donkerste dagen en zij, samen met Blomkvist, die zich altijd schatplichtig voelt aan het meisje, koppelt uiteindelijk alles aan de hoogste machtsniveaus in Zweden.
Als Lisbeth in staat is te overleven in de gevangenis, waar ze ook haar problemen heeft gezocht ter verdediging van een geïntimideerd meisje, als ze eindelijk die muren ongedeerd verlaat, zal ze in staat zijn haar wraak te ontketenen.
Het meisje dat twee keer heeft geleefd
De onderstroom van de zee is een vreemde kracht die, na te zijn teruggekeerd naar het land wat niet typisch is voor de oceanen, met kracht naar de diepte trekt.
Het instinct is om tegen de stroom in te zwemmen, terwijl het echt is om het parallel aan de kust te doen, wachtend op die laatste benadering die je uiteindelijk van het effect bevrijdt. Lisbeth is gestrand in haar nieuwe leven, op het punt om ingehaald te worden door de kater uit haar verleden.
Maar ze weet het niet. Zijn doel is om te profiteren van alles wat hij weet om door te gaan voor nog een, een uitstekende executive. Slechts één punt resteert nog in afwachting van zo veel verleden verslagen, zijn zus Camilla, van wie hij nooit zo'n schande had kunnen verwachten. Maar Camilla heeft, net als zij, ook haar wapens.
Mikael Blomkvist krult de krul en claimt haar ook vanuit zijn toch al verre Stockholm. En misschien zal hij tussen de twee fronten niet al zijn energie op een van beide kunnen richten. De nederlaag is nabij. Al is er in alle opzichten altijd een punt van hoop die op haar rekent, de heldin van het zwarte genre: Lisbeth Salander.
Andere aanbevolen boeken van David Lagercrantz...
Obscuritas: een zaak voor Rekke en Vargas
Zomer 2003. In Hässelby, aan de rand van Stockholm, wordt het levenloze lichaam van een voetbalscheidsrechter gevonden. Giuseppe Costa, vader van een van de spelers in de laatste wedstrijd waaraan hij meedeed, is gearresteerd voor de misdaad. De zaak lijkt duidelijk, maar Costa weigert de moord toe te geven. Als er geen touw meer aan vastzit, besluit het hoofd Moordzaken zich te wenden tot professor Hans Rekke, een wereldexpert in ondervragingstechnieken, die zal proberen hem ertoe te brengen de misdaad te bekennen.
Costa wordt echter vrijgelaten en de zaak wordt onopgelost gesloten. Alleen Micaela Vargas, een jonge politieagent die onlangs bij het team is gekomen, weigert het onderzoek in de vergetelheid te laten raken. Wanneer ze elkaar enige tijd later weer ontmoeten, zullen Rekke, een aristocraat met connecties met hoge plaatsen, en Micaela, de dochter van Chileense immigranten en een kenner van de onderwereld van Stockholm, besluiten het onderzoek te hervatten en een zaak op te lossen die veel meer verbergt dan iemand weet had kunnen bedenken.
3 reacties op "De 3 beste boeken van David Lagercrantz"