Van het verhaal in het Baskisch tot de wereld. Het werk van Kirmen Uribe, althans in zijn romangedeelte (het is ook overvloedig in poëzie en kinderliteratuur) brengt verbeeldingen, geschiedenis, mythologie en al dat erfgoed over dat de mensen (in dit geval de Basken) echt tot een entiteit maakt van waaruit literaire antropologie kan worden bedreven.
Maar afgezien van specifieke locaties en dergelijke vruchtbare referenties in te vertellen verhalen, is de vraag hoe het te vertellen. En dat is waar Kirmen schittert met een dynamische maar diepe stijl, netjes in de details die ons versmelten met de personages, nauwkeurig in de nodige beschrijvingen en uitgebreid in de ervaringen die de verhalen stimuleren.
Terwijl Fernando Aramburu, wanneer hij naar huis kijkt, put hij uit recentere landschappen met hectische acties geladen met sociaal-politieke componenten, Kirmen Uribe versiert het met mythologische aspecten, met overtuigingen of voorouderlijke culturele referenties die zijn romans veranderen in epische en lyrische liedjes voor het leven in de meest afgelegen contexten ongunstig.
Top 3 aanbevolen romans van Kirmen Uribe
De tijd om samen wakker te worden
Het enige thuisland dat niet kan worden verlaten, zelfs niet in het ergste geval, is het gezin en de herinnering aan een thuis. Bestaan ​​zonder die verwijzing verandert ons in verbannen zielen, in zwervers zonder bestemming. Dit verhaal leert ons precies dat, de zin van het bestaan ​​in die harde dagen van dat Spanje van de XNUMXe eeuw.
Karmele Urresti was verrast door de burgeroorlog in haar geboorteland Ondarroa. Terwijl de bevolking in ballingschap vlucht, besluit ze te blijven, de gewonden te genezen en haar vader, die gevangen zit, te bevrijden. Aan het einde van de oorlog moet hij zijn land verlaten en naar Frankrijk gaan, waar hij deel gaat uitmaken van de Baskische culturele ambassade. Daar ontmoet ze de man die haar echtgenoot zal worden, de muzikant Txomin Letamendi. Samen reizen ze door half Europa totdat ze, op het punt Parijs in handen van de Duitsers te vallen, naar Venezuela vluchten.
Maar de geschiedenis breekt weer door in zijn leven. Wanneer Txomin besluit zich aan te sluiten bij de Baskische geheime dienst, keert de familie midden in de Tweede Wereldoorlog terug naar Europa, waar hij spionagewerk verricht tegen de nazi's totdat hij wordt gearresteerd in Barcelona, ​​​​onder een dictatuur die hij niet zal overleven. Karmele zal een risico moeten nemen en deze keer alleen moeten vertrekken, met de blinde hoop van degenen die achterlaten wat het meest dierbaar is. De grote roman over de Baskische, Spaanse en Europese geschiedenis van de XNUMXe eeuw tot heden.
Bilbao-New York-Bilbao
Autofictie is een van de ruimtes waarin Kirmen Uribe zich beweegt als een vis in het water. Introspectie naar het genealogische om uiteindelijk die boeken samen te stellen die aanvoelen als bijna spirituele schulden en die barsten van de intensiteit van het getuigenis.
Toen Liborio Uribe erachter kwam dat hij ging sterven, wilde hij nog een laatste keer een schilderij van Aurelio Arteta zien. Zijn hele leven bracht hij door op volle zee, hij bevoer de wateren aan boord van de Two Amigos en, net als zijn zoon José, schipper van de Toki Argia, speelde hij in onvergetelijke verhalen die voor altijd zijn vergeten.
Jaren later, voor datzelfde schilderij, spoort kleinzoon Kirmen, verteller en dichter, die familieverhalen op om een ​​roman te schrijven. Bilbao-New York-Bilbao speelt zich af tijdens een vlucht tussen de luchthaven van Bilbao en JFK in New York en vertelt het verhaal van drie generaties van dezelfde familie.
Door middel van brieven, dagboeken, e-mails, gedichten en woordenboeken creëert hij een mozaïek van herinneringen en verhalen die een eerbetoon vormen aan een bijna uitgestorven wereld, maar ook een hymne aan de continuïteit van het leven. Met deze roman Kirmen Uribe debuteerde oogverblindend op de Spaanse literaire scène. Beschouwd als een van de grootste vernieuwers van literatuur in de Baskische taal, duikt hij in de wateren van autofictie met een rijk, complex en suggestief schrijven dat echt ontroert.
Het vroegere leven van dolfijnen
Volgens de overtuigingen van de eerste Basken werden degenen die verliefd werden op lamia's, mythologische wezens die qua uiterlijk op zeemeerminnen leken, dolfijnen. Het was de prijs die ze moesten betalen voor hun durf. Een radicale verandering die van de ene op de andere dag plaatsvond, zoals het begin van een reis naar een onzekere bestemming. Op een vergelijkbare manier verandert ook het leven van migranten wanneer ze de grens van hun land overschrijden en, eenmaal ingeslagen, wordt het pad een ander, heel anders dan het pad dat men zich had voorgesteld.
Door de pagina's van The Previous Life of Dolphins kruisen drie verhalen elkaar: het lot van het onvoltooide boek dat de feministe Edith Wynner opdroeg aan Rosika Schwimmer, activiste, pacifist en suffragette die meermaals werd genomineerd voor de Nobelprijs voor de vrede, evenals de relatie tussen deze twee buitengewone vrouwen in de eerste helft van de XNUMXe eeuw; de ervaringen van een Baskische immigrantenfamilie in het huidige New York tegen de politieke en sociale achtergrond van het stormachtige einde van het Trump-tijdperk, en herinneringen aan de vriendschap tussen twee meisjes in het kleine kustplaatsje waar de verteller opgroeide met een groep vrouwelijke revolutionairen in de jaren zeventig en tachtig.
Spannend, teder en poëtisch, vol geheimen om te ontdekken, heerlijk geschreven en vreselijk menselijk: Het vorige leven van dolfijnen is de meest ambitieuze roman van Kirmen Uribe, waarin hij op meesterlijke wijze familiegeschiedenis, historische gebeurtenissen en de magie van folklore opnieuw vermengt met Baskische volksgeschiedenissen. .
