Bij Carmen Maria Machado een gevoel van contrast tussen het literaire genre en de verhalende achtergrond kan in ons worden gewekt. Want merkwaardig genoeg is Carmen in staat om de meest onvermoede velden van fictie te kiezen, en meestal verre van realisme, om te praten over zeer nabije aspecten van onze huidige samenleving.
Het punt is dat het goed afloopt. Vooral omdat maar weinig auteurs in staat zijn tot deze synergie waarmee ze uiteindelijk allerlei soorten verhandelingen kunnen voorstellen met die metaforische lezing van fictie. Sciencefiction, spanning of zelfs horror zijn ruimtes waarin Carmen blijk geeft van haar vermogen tot literaire ambivalentie.
Maar afgezien van wat tot nu toe door deze Amerikaanse auteur in het Spaans is vertaald, verwijzen haar verwijzingen naar Gabriel GarcÃa Márquez als naslagwerk van de eerste orde doen ze ons vermoeden dat er in zijn bibliografie ook ruimte is voor dat verhalende veld van magisch realisme, waar alles een plaats heeft als men het dromerige of het fantasievolle weet te verzoenen met een absoluut tastbare spatiotemporele locatie .
Meest aanbevolen boeken van Carmen MarÃa Machado
Zijn lichaam en andere partijen
Als ik het onlangs over Argentinië had Samantha Schweblin Als een van de grote referenties van het moderne verhaal, hebben we deze keer duizenden kilometers geklommen op het Amerikaanse continent om de Amerikaanse Carmen MarÃa Machado te vinden.
En aan beide uiteinden van het meest uitgestrekte van de continenten genieten we van twee duizelingwekkende veren, begiftigd met die speciale capaciteit van iemand die zich overgeeft aan het verhaal en zijn vergankelijkheid als een verhalend hulpmiddel dat in staat is om de magische synthese van geschiedenis en taal te suggereren of te projecteren.
In dit geval boek Zijn lichaam en andere partijen, benadert Carmen MarÃa het feminisme met de nodige protestbelangen, vooral gemarkeerd vanuit het fysieke en met een interessant surrealistisch punt dat voortkomt uit de integratie van deze gewetensvolle intentie met de natuurlijke neiging van een auteur die gewoonlijk aan fantastische verhalen of sciencefiction begint. Zoiets als gratis vervolgen Het verhaal van de dienstmaagd door Margaret Atwood.
Het punt is dat in de combinatie van intenties, met het levendige ritme van de opdracht en zijn magische helderheid van symbolen die uiteindelijk de basis vormen van wat wordt verteld, de lezing vordert met die smaak van de harmonische wanneer een bundel verhalen eindigt dezelfde symfonie spelen.
Feminisme vanuit het paranormale, een onbetwiste weerspiegeling van het proces van vervreemding en vervreemding dat gepaard gaat met de evolutie van een samenleving die de integratie van vrouwen belooft, maar die, afdalend in de modder van de werkelijkheid, altijd in vele plassen terechtkomt. Vrouwen midden in moderne apocalypsen, of zoals oude bijbelse plagen, dat wil zeggen niets dat niet voortkomt uit hun eeuwige aanname van hun natuurlijke toestand in het licht van een wereld die vastbesloten is afstand te doen van het vrouwelijke. Verhalen van achter het graf voor andere vrouwen die een onmogelijke gerechtigheid zoeken voor hun lichaam dat wordt bezet door het geweld van een sekse die, paradoxaal genoeg, de eeuwigheid van de soort nastreeft, volgens morele canons. Buitenzintuiglijke krachten als vrouwelijke evoluties die nodig zijn om aan de eisen van hun universum te voldoen en die uiteindelijk de gave schenken van volledig begrip van alles, zelfs seksuele zaken.
Zonder de zure humor te vergeten (het soort dat leidt tot teleurstellingen na de eerste lach), en met een nieuwe bedoeling om de meest intieme vrouwen aan te spreken, geprojecteerd op verschillende fantasieaannames, vormt dit boekdeel van acht verhalen een interessant feminismeproject. Een feminisme breidde zich uit naar zulke atypische genres als terreur, fantasie, sciencefiction en met dat residu van reflectie dat altijd kan worden gehaald uit een goed werk dat afdwaalt van de vruchtbare verbeelding, maar dat gebruik maakt van zijn externe focus om onze wereld te observeren met groter perspectief.
in het huis van dromen
Of wanneer literatuur een daad van moed is, een blootlegging van de beschadigde ziel die ece homo. Uiteindelijk maken we allemaal literatuur in het verhaal van ons leven, voor zover onze realiteit bijna volledig subjectief is. De vraag is hoe je uit die subjectiviteit de meest objectieve notie kunt halen, degene die is afgestemd op elke andere ziel die in wezen de ultieme waarheid der dingen deelt.
Toen ze een jonge aspirant-schrijver was, ontmoette Carmen Maria Machado een tengere, blonde, eersteklas, verfijnde en fascinerende afgestudeerde van Harvard, met wie ze haar eerste lesbische relatie begon, na verschillende seksuele ervaringen met mannen. Het meisje bezat een idyllisch huisje in Bloomington, Virginia: het droomhuis van de titel. Maar de dromen veranderden in nachtmerries toen Machado's vriendin jaloers, controlerend en paranoïde begon te worden, haar er later van beschuldigde haar met iedereen te bedriegen en haar verbaal en zelfs fysiek aanviel.
Dit boek getuigt van een giftige relatie, die in dit geval niet een heteroseksuele man met een patriarchale en machomentaliteit als agressor heeft, maar een lesbienne. En dit is een eerste element dat waarde geeft aan de tekst: de aanklacht tegen partnergeweld binnen de gemeenschap zonderling. Maar de uitzonderlijke kwaliteit van Machado's voorstel gaat verder: in plaats van te blijven bij louter persoonlijke getuigenissen, gebruikt hij de geleefde – en geleden – geschiedenis om het onderwerp verder te onderzoeken en er literair mee te spelen. En hij doet het door verhalende genres te manipuleren – de romantische roman, de erotische roman, de inwijdingsroman, de horrorroman…–, waardoor hij zijn verhaal kan vertellen en tegelijkertijd kan nadenken over hoe we het onze allemaal vertellen.
Het resultaat: een nieuwe staalkaart van het immense en grensoverschrijdende talent van Carmen Maria Machado, een van de meest radicale en lucide vrouwenstemmen in de hedendaagse literaire scene, in staat om formeel onderzoek te combineren met absolute transparantie in het verhaal van geleefde ervaring en seksualiteit. Het boek is een briljante en verleidelijke literaire pirouette, evenals een overweldigend eerlijk bewijs van emotionele en fysieke mishandeling.
