Vanuit het centrum van Liechtenstein komt een auteur die precies terugkeert naar het epicentrum van al dat noir dat tegenwoordig alles omvat. Met zijn kleurstoffen van elegante politieagent, Armin ohri is in staat om ons mee te nemen naar die donkere negentiende-eeuwse tijd waarin de crimineel de roman binnenstapte, dankzij Edgar Allan Poe oa.
En zo eindigt Ohri met het bouwen van verhalen tussen het onheilspellende van de ziel en het morbide van die donkere kant; Tussen de meest louche zwarte en de klassieke afleiding van detectivezaken. Een mengsel dat in zijn geval puur genieten is, vooral dankzij die fetisj-hoofdpersoon die ons in het geval van zijn Julius Bentheim als een goede amateur die hij is, ons door het koord loodst in al zijn onderzoeken.
Een zuurverdiende baan als rechercheur op de meest onvermoede manier, zaken die alles omvatten van die onvermoede kant van de crimineel die in staat is om elke taak uit te voeren die zich richt op haat of wraak op familieleden, autoriteiten of wat dan ook, omdat willen doden zelfs een reden daarvoor ... De vraag is om de aanwijzingen te vinden, om in de afgronden te kijken met het vaste besluit om de meest gepaste gerechtigheid te krijgen in een wereld van de XNUMXe eeuw die neigt naar moderniteit maar nog steeds wiegde in plakkerige schaduwen ...
Top aanbevolen romans van Armin Öhri
De donkere muze
In Berlijn wordt in 1865 een vrouw op brute wijze vermoord. Julius Bentheim, een jonge rechtenstudent die dankzij zijn talent als cartoonist wat geld verdient met het schetsen van plaats delict, werkt mee aan het onderzoek. Alle bewijzen wijzen op de schuld van de excentrieke filosofieprofessor Botho Goltz, te beginnen met zijn eigen bekentenis van de feiten.
Maar wanneer de vermeende moordenaar uiteindelijk voor het gerecht wordt gebracht, zal hij pronken met zo'n machiavellistische sluwheid - er is geen moordwapen, geen motief en de politie heeft zelfs onbewust een deel van het bewijsmateriaal laten verdwijnen? dat we ons uiteindelijk zullen afvragen of Goltz zal boeten voor zijn smerige misdaad of dat hij in staat zal zijn om zijn onschuld aan iedereen te rechtvaardigen.
Dit is een schitterende detectiveroman waarin we echo's horen van de beste Balzac, Dickens, Zola, en dat creëert een soort spiegel waarin het donkerste van het negentiende-eeuwse Berlijn en de menselijke conditie worden weerspiegeld. Een meesterlijke "kriminalroman" waarvoor de auteur de Literatuurprijs van de Europese Unie ontving, waarvan het eerste deel voorbestemd is om een ​​van de politiesagen van onze tijd te worden.
Het kabinet van occultisten
Een titel waarvan de term vandaag de dag bizar, grandioos en fantasievol klinkt. Maar in die 19e eeuw kreeg het een andere betekenis. Omdat dat occultisme, het esoterische, dat vandaag de dag nog steeds een toevluchtsoord is voor televisie- of radioprogramma's op de late avond, ooit werd aangenomen als een mogelijke benadering van andere werelden of dimensies die nog steeds betekenis gaven aan bepaalde onbegrijpelijke dingen...
Pruisen, Nieuwjaar 1865. Baron von Falkenhayn heeft een groots feest georganiseerd in zijn landkasteel. Er vindt een seance-sessie plaats die door dertien personen wordt bijgewoond en die sterfelijk zal blijken te zijn. Terreur grijpt de regio vanaf diezelfde nacht, wanneer de plaatselijke apotheker wordt verpletterd door wat wordt beschreven als het afschuwelijke geluid van paardenhoeven.
Tegen de publieke opinie in komt de jonge rechtenstudent Albrecht Krosick in actie en besluit tot oprichting van "het Kabinet van Occultisten", dat ook doelbewust uit dertien leden zal bestaan. Maar de doden houden niet op, en zijn grote vriend Julius Bentheim, cartoonist voor de politie en amateurdetective - "The Dark Muse" -, zal naast de zaak ook zijn eigen geesten onder ogen moeten zien.
