Het is waar dat als je met de kleintjes gaat zitten om ze een verhaaltje voor te lezen, je je uiteindelijk als een dwerg kunt vermaken. Het moet de juiste situatie zijn om aan je zijde te blijven kijken met dat charmante gebaar van aandacht. Als het verhaal aantrekkelijk genoeg is, is de taak gemakkelijker en meer lonend.
In de actuele kinderliteratuur er is een punt tussen overtreder en renoveren dat soms misplaatst is en in andere is het een ware ontdekking in het positieve. Dat is wat er gebeurt met "De wolven die kwamen eten", een verhaal op groot formaat waarin beeld en tekst perfect in balans zijn zodat het voor kinderen van 4 tot 6 jaar kan worden voorgelezen en zelfs voor hen om erin te springen. leesavontuur gemotiveerd door zeer expressieve illustraties, doorgegeven door het stripscherm dat de essentie van het stripverhaal in elk van zijn 32 pagina's overbrengt.
De voorgaande bestseller van dit vervolg «Het schaapje dat kwam eten»Wijst op de overweging van een moderne klassieker waarin de bedoeling om onderwerpen van angsten die bij kinderen zijn ingebed, te herzien als een methode om ze weg te houden van gevaren of gewoon om ervoor te zorgen dat ze niet benaderen wat ons niet interesseert.
Het is waar dat de onderzoeksgeest van onze kinderen altijd naar behoren moet worden beheerst. Maar angst is niet de beste manier om persoonlijke groei te begeleiden. Het is één ding voor Roodkapje om de als grootmoeder vermomde wolf te herkennen en iets anders voor hem om altijd uit angst voor moeilijkheden te kijken die hem worden voorgelegd.
Dus keren we terug naar de bijzondere vriendschap die is ontstaan tussen het verloren schaap in de eerste aflevering en de hongerige wolf. Een woeste maar oude wolf die uiteindelijk ontdekt dat er iets belangrijkers is dan honger, vriendschap.
In dit tweede deel brengen we dit verstorende beeld over tussen het schaap en de wolf die vrienden hebben gemaakt, zodat de rest van de bosdieren hun aanvankelijke verbijstering tonen, hun bereidheid om te voorkomen dat de zaak slecht afloopt en hun ontdekking dat de dingen niet altijd zijn zoals we Ze hebben geleerd over het verlammen van angsten in het aangezicht van het onbekende.
Want het introduceren van de eenzame wolf in de vriendenkring van het schaap zal geen gemakkelijke taak zijn. Op dezelfde manier dat de wolf niet altijd door zijn soort zal worden begrepen, kwijlend bij de loutere aanwezigheid van de schapen.
Alleen wanneer de bizarre vrienden de voordelen van hun verbintenis kunnen aantonen, zullen sommige vrienden en anderen uiteindelijk die onmogelijke (van het begin af aan) begrip begrijpen tussen vermeend roofdier en vermeend slachtoffer die zichzelf niet kunnen verdedigen.
Je kunt nu het verhaal The Wolves Who Came to Dinner, het boek van Steve Smallman, hier kopen: