Er zijn makers die omvatten en knijpen. Maria Folguera es una escritora en su mayor extensión de la palabra. Novelas, ensayos y obras de teatro. La cuestión es escribir como quien da vida a personajes necesarios que empujan por salir de ese escenario Ãntimo de la imaginación de todo narrador. Solo que en el caso de MarÃa, esa imaginación está poblada por muchos más personajes esperando impacientes en la cola de las próximas historias por contar.
Asà que, despegando en eso de narrar a los veintitantos, y sin parecer que el desfallecimiento o el desánimo asomen como horizonte creativo, nos encontramos con una escritora en la que confiar para buscar esa catarsis que en todo lector puede ocurrir. Sobre todo cuando se descubre ese libro oportuno. Porque escribir buenos libros es tirar de esa empatÃa que valga para todos en cualquier momento o para cualquiera en todo momento.
De truc ligt in de personages, in de protagonisten waarin ze op een absoluut mimetische manier kunnen leven. En als een schrijver die indruk heeft die zo snel doordringt, komt dat omdat ze de gave heeft om ons te laten leven in die anderen die haar complotten bewonen.
Top 3 aanbevolen boeken van MarÃa Folguera
Zus. (Plezier)
Dit is het verhaal van een vriendschap van tien jaar, van zesentwintig tot zesendertig, maar het zou de fabel van de wortelstok en de vlinder kunnen zijn: de hoofdpersoon zinkt weg in de wortels (ze woont in het ouderlijk huis, heeft een dochter, schrijft), terwijl haar vriendin actrice, zangeres, fotocall-wervelwind is en van plan is voor de zoveelste keer te vertrekken, Madrid te ontvluchten, misschien naar Texas. Het is ook het verhaal van een onderneming: de verteller schrijft de Encyclopedie van goede tijden voor vrouwelijke schrijvers, een werk dat van plezier zal kunnen spreken. Geen martelaarschap meer, geen drama's en opoffering meer als de enige beschikbare versie.
Zus. (Plezier) Het is gebaseerd op waargebeurde gebeurtenissen, maar dan gefictionaliseerd en gefantaseerd. De auteur vraagt ​​naar wat sommige schrijvers die ze bewondert zwegen: Elena Fortún, Rosa Chacel, Matilde Ras, Carmen Laforet, MarÃa Lejárraga of Teresa de Jesús. Haar teksten, geschreven vanuit repressie, dubbelzinnigheid, miniem plezier of twijfel, hielpen haar in dat voorjaar van 2020, toen hun vriendschap werd gezien in het licht van een onverwachte breuk.
De eerste dagen van Pompeii
In het Madrid van de moeilijkste jaren van de crisis, hoofdstad van financiële lava en as, hekelen twee vrouwen moreel bankroet met een risicovolle prestatie die de financiële plannen van de president van de Gemeenschap in gevaar zal brengen.
MarÃa Folguera komt binnen De eerste dagen van Pompeii een soort historische doorgang tussen twee mythen: Pompeii dat de Vesuvius begroef en Madrid dat EuroVegas kon begraven. Als de Romeinse stad te lijden had onder een vulkaan, had Madrid onder zijn president geleden.
Op het podium van deze politieke uchronie passeren acteurs, toneelschrijvers en straatartiesten; maar ook adviseurs en roddels, valse terroristen en vooral een vrouwelijke activiste, die misschien wel de Segismundo van onze tijd is.
Alles is theater; alles, vertegenwoordiging. MarÃa Folguera begint met ons te praten over het intieme en het publieke, over vrouwen en hun cruciale beslissingen, over onzekerheid en artistieke betrokkenheid; van het gordijn dat je vaak moet durven laten zakken.
De oorlog volgens Santa Teresa
Hoe is Terea de Jesús erin geslaagd zoveel levens te leiden, te verdelen, zich te vermenigvuldigen en onze zorgen te blijven opwekken? De originele tekst van MarÃa Folguera, een atheïst en dochter van atheïsten, komt voort uit het verlangen om de ervaring van mystiek te begrijpen. De heilige reageert met fragmenten van de beroemde Boek van het leven en Meditaties over de liederen. Maar er zijn nog andere gasten: wat vond Simone de Beauvoir hiervan? Hoe lijken romances op shows als The Wire of The Sopranos?
