Met de recente verrassing van Nobelprijs voor Literatuur 2021 voor de afrikaan gurnah, herinneren we ons de eerste auteur van dat continent die de meest prestigieuze erkenning van brieven won, Wole Soyinka. Een toneelschrijver met een roeping maar ook een romanschrijver vanwege die natuurlijke synergie die ons uitnodigt om te vertellen zonder na te denken over andere tafels dan die die het echte leven biedt, veel meer blootgesteld aan onvoorziene wendingen en onverwachte scènewisselingen.
Omdat we in deze blog een grotere liefde voor fictie hebben, zullen we altijd aangetrokken worden tot de roman of het verhaal zonder voorwaarden van een meer gescripte structuur, meer beperkt door de beelden en de ritmes van het poëtische, of volledig buiten de fictie. Ik zeg dit omdat Soyinka's werk zich via theater beweegt, maar ook richting essays of poëzie. Hier gaan we die plots bekijken die niet bedoeld zijn om te interpreteren, maar om je voor te stellen dat elke lezer de ziel van de personages bewoont.
Realisme en zelfs vaak chronisch, ja, maar het nodigt ons uit om zelfs de keuken van de meest transcendente evenementen in Nigeria en vele andere plaatsen in Afrika en de wereld binnen te gaan. Omdat het lijkt alsof de buitensporige ambitie van bepaalde Afrikaanse dictaturen iets exclusiefs is voor die delen, totdat we zien hoe alles naar heel verschillende locaties in de wereld spat.
We vinden etnische verhalen, politieke kritiek en een geweldige humanistische visie. Maar Soyinka laat ook een Afrika zien dat noodzakelijk is voor onze wereld. Omdat, hoe vreemd het ook mag lijken, er in de huidige traagheid van het Westen nog zonden zijn die nog niet zijn begaan in die derde wereld die in zijn levensopvatting niet zo derde wereld is. In feite hebben sommige verhalen die Soyinka ons vertelt het punt van een transformerende biografie, van een tijd en ruimte waarin mensen zo weinig hebben dat ze uiteindelijk gelukkiger kunnen zijn zonder opgelegde behoeften...
Wole Soyinka's top 3 aanbevolen romans
Kronieken uit het land van de gelukkigste mensen op aarde
Satire vereist een vindingrijkheid die Soyinka verspilt als een veer in dit verhaal dat uitgaat van fictie maar ons dichter bij de rauwe realiteit brengt met dat verhalende trilerisme van iemand die weet hoe hij een fictie moet presenteren om ons het prestige te bieden, die laatste truc van elke goochelaar, van de teksten in dit geval, dat maakt ons sprakeloos en geschokt ...
Een grappige en bittere politieke satire op corruptie in de vorm van een mysterieroman. In een denkbeeldig Nigeria, maar zeer vergelijkbaar met het echte, wordt een groep schurken, predikers, ondernemers en politici ondergedompeld in een complot over de handel in menselijke ledematen die zijn gestolen uit een ziekenhuis.
De dokter die deze duistere zaak onthult, vertelt zijn goede vriend, de modieuze man in het land, die op het punt staat een belangrijke positie in de Verenigde Naties te bekleden. Maar iemand lijkt het geheim te willen verdedigen en al snel wordt duidelijk dat de vijand machtig is en overal kan zijn.
Deze roman, Soyinka's eerste in bijna vijftig jaar, is tegelijk een verhalend feest, een verhaal van intriges en een vernietigende veroordeling van corruptie. Het is ook een aangrijpende oproep om in actie te komen tegen machtsmisbruik.
Aké: De kinderjaren
Alles is gesmeed in de kindertijd. We zijn een kindertijd beladen met jaren, omstandigheden, overtuigingen en ander voedsel voor de ziel, zoet of zuur. Om het verschil te waarderen in hoe de ziel van een mens wordt gesmeed in een ruimte die heel anders is dan de onze, niets beter dan reizen naar zijn kindertijd. Als het van zo'n briljant type kan zijn als Soyinka, zullen we meer van dat essentiële voedsel ontdekken.
Aké. De kinderjaren is het eerstepersoonsverslag van Soyinka's jeugd in een Nigeriaans dorp genaamd Aké, in de jaren rond de Tweede Wereldoorlog. Daar groeit de kleine Wole, een jongen van oneindige nieuwsgierigheid, een liefhebber van boeken en geneigd tot problemen en avontuur, op met de dubbele invloed van de westerse lucht en de oude spirituele tradities van youruba. Deze kleurrijke evocatie van de landschappen, geluiden en geuren die de wereld van Soyinka hebben gevormd, krijgt een mooie, lyrische vorm, maar ook geladen met humor en de openhartigheid en inzicht van een kinderlijke blik.
Seizoen van chaos
een van de meest relevante literaire werken in Afrika. Het richt zich op het probleem van oorlog, etnische en regionale politiek, evenals de corrupte militaire samenzweringen die zich ontvouwen in dat onrustige land, hypothetisch Nigeria. Zijn argument gaat verder dan eenvoudige getuigenissen en leidt tot de mogelijkheid van sociale regeneratie.
De roman is een definitieve visie op de militarisering van de staat in Afrika. Wat zouden de elementen kunnen zijn om tot een sociale reconstructie te komen in een context die wordt verstikt door een roofzuchtige staat? De problematiek komt in dit werk tot uiting in de spanning tussen geweld en geweldloosheid enerzijds en collectief activisme versus individueel heldendom anderzijds. ??
Seizoen van anomie ?? het is het verhaal van een individu die ons een utopische wereld verkoopt om zijn ideeën te verspreiden. Bij dit streven zijn er velen die zinloos sterven en vele anderen die lijden omdat ze op het verkeerde moment op de verkeerde plaats zijn. Het is een gewelddadig en destructief boek, maar het bevat enkele van de mooiste passages die ik ooit heb gelezen. Soyinka bezit een sublieme kennis van de mens en zijn rol in de wereld.
