En Stegner het stereotype van de literaire goudsmid die minutieus construeert, met obsessieve netheid in termen van scènes en personages, werd vervuld. De striency is geen optie, noch als knipoog naar de lezer, noch als louter slip. De hyperrealisme het is dus een kopie van het leven dat door de poriën wordt geademd, met zijn min of meer gelukkige aroma's maar altijd diep tot in de afgrond van het bestaan.
Het gaat er niet om Stegner te ontmoeten voor een piscinesque lezing, maar eerder als een intellectuele uitdaging en bevredigende meditatie waargenomen op de transit van het leven, als nieuwe goden dankzij de verbeelding en het vermogen om nieuwe gebieden, nieuwe koersen, uchronieën van zichzelf te ontwikkelen of van het hele universum.
Het beste van alles is dat ondanks de poging om ideeën te materialiseren, om voorstellen tastbaar te maken in die aanraking van bepaalde dingen, alles uiteindelijk een uitvinding wordt, zoals het leven zelf. En dus knipogen Stegners romans ons eindelijk toe, handlangers, alsof ze ons vertellen dat het nu aan ons is om te lopen en onze roman te creëren, ondanks het feit dat niets waar is en niets blijft bestaan ...
Top 3 aanbevolen romans van Wallace Stegner
Hellingshoek
Er is niet meer geschiedenis, met hoofdletters, dan degene die ieder van ons leidt naar waar we zijn. Genen en omstandigheden van onze voorouders volgen de kaart van de gevaren die ons lokaliseren en zelfs de tics die ons transformeren ...
De historicus Lyman Ward, nu met pensioen van zijn onderwijstaken, gaat op zoek naar de gedenkwaardige geschiedenis van zijn grootouders: een high society-echtpaar uit de oostkust dat in de tweede helft van de XNUMXe eeuw de plaats verliet waar ze allebei waren opgegroeid om zich in Californië te vestigen, toen dit nog een gebied was dat nog beschaafd moest worden. Terwijl hij in de herinneringen van zijn familie duikt, realiseert Lyman Ward zich met welke intensiteit het verleden helpt het heden te verlichten en te begrijpen.
Gebaseerd op de correspondentie van een Amerikaanse auteur en illustrator, Mary Hallock Foote, een van de eerste kunstenaars die zich bezighield met het leven in het Amerikaanse Westen, portretteert Angle of Rest de inspanning die de mensen van de Oude Wereld moesten leveren om een nieuwe geografische , historische en menselijke werkelijkheid. Dit spannende verhaal over vier generaties van een Amerikaanse familie werd in 1972 bekroond met de Pulitzer Prize en wordt beschouwd als de grootste roman van Wallace Stegner en een van de beste Amerikaanse romans van de hele XNUMXe eeuw.
De toeschouwersvogel
Een roman van hartverscheurend realisme vanuit de melancholie van wat twijfelachtig is ervaren, maar geïdealiseerd als de enige ontsnappingsroute uit wat overblijft...
Joe Allston is een gepensioneerd literair agent die met zijn vrouw Ruth in Californië woont; Zonder voorouders of nakomelingen (zijn ouders en enige zoon zijn al lang dood), voelt hij zich als een toeschouwer die het einde van zijn leven bijwoont. De komst van de ansichtkaart van een oude vriend dwingt hem terug te gaan naar de dagboeken die hij twintig jaar geleden schreef toen hij een paar maanden met zijn vrouw door Denemarken reisde om het land te zien waar zijn familie oorspronkelijk vandaan kwam.
Ruth overtuigt haar man om haar elke avond een fragment van deze dagboeken voor te lezen, en zo herbeleven ze wat er tijdens die reis is gebeurd, vooral de relatie tussen hun huwelijk en de mysterieuze Deense aristocraat Astrid Wredel-Krarup, die hun gastvrouw was in Kopenhagen. De herinnering aan die tijd roept bij hen langverwachte gevoelens en vragen op en zet hen ertoe aan na te denken over transcendentale aspecten van hun leven. Net als in eerdere romans slaagt Stegner erin de veelheid aan sensaties en gevoelens die zich op volwassen leeftijd verzamelen, nauwkeurig weer te geven. De toeschouwer vogel het verdiende de National Book Award in 1977.
Op een veilige plek
Soms ontstaan er andere paradijzen dan de paradijzen die tijdens de kindertijd verloren zijn gegaan. Het zijn niet langer dezelfde bolwerken van geluk, maar op zijn minst van veiligheid. Ruimtes die uiteindelijk in stand worden gehouden in een voorgeborchte die soms nog kan worden hersteld als een adem van bemoediging, als een utopie om vooruit te blijven kijken...
Wanneer twee jonge stellen elkaar ontmoeten tijdens de Grote Depressie, ontstaat er tussen hen een vriendschap die een leven lang meegaat. Ze delen aanvankelijk veel dingen: Charity Lang en Sally Morgan verwachten hun eerste kind, en hun echtgenoten Sid en Larry zijn literatuurprofessoren aan de Universiteit van Wisconsin, hoewel hun relatie complexer wordt naarmate ze tientallen jaren van loyaliteit delen. meningsverschillen.
Vierendertig jaar na het begin van deze vriendschap bezoeken de Morgans de zomerkolonie van hun vrienden in Vermont voor wat, naar zij weten, hun laatste weekend met Charity zal zijn. Tijdens dat bezoek herinnert Larry zich al zijn jaren van vriendschap: de vreugden, de zorgen, de illusies en ook de dromen die nog vervuld moesten worden; maar boven het verhaal van de gebeurtenissen staat een diepe reflectie op liefde en vriendschap, op de pogingen van vier mensen om de beproevingen van het leven het hoofd te bieden.
