Er zijn maar weinig realistische schrijvers die dat label respecteren. Want wat wordt verzameld in een verhaal gericht op het meest tastbare, schiet uiteindelijk in de richting van de meest onvermoede aannames. De truc, het perfecte excuus om het onuitsprekelijke, het dissonante, het abnormale en tegenstrijdige te vertellen.
Want er is zeker weinig van realisme in elk opzicht van de mens. Hoe graag we het ook proberen. En je weet het goed Manuel Longares. Terwijl ze zich voordoen als realistische schrijvers, brengen ze uiteindelijk illusies, emoties, verlangens en ideeën tot uitdrukking die worden gekenmerkt door de toekomst van het denkende personage. EEN tot een revolutie van subjectiviteiten die variëren van aanraking tot de psyche. De beschrijvende aard van een voor de auteur zo terugkerende plek als Madrid zet alleen maar de toon voor die fantasie, die illusie van wat wordt ervaren door personages in wie we ons precies kunnen inleven in hun vervreemding van het gewone.
Maar ja, het gaat uiteindelijk om realisme. Omdat er geen ruimteschepen of fantastische karakters zijn. Maar het is juist om die reden, omdat ze niet nodig zijn in het licht van het buitengewone en magische toeval dat ons allemaal in de wereld plaatst, met onze roman in de hand om te vertellen...
Top 3 aanbevolen romans van Manuel Longares
romance
Een titel die een paradoxale intentieverklaring van de auteur is voor een roman die op verschillende momenten briljant blijkt te zijn als muzikale compositie. Want soms blijft het ideaal romantisch door omstandigheden onmogelijk, iets ergers dan onrealiseerbare liefde, onrealiseerbaar leven.
In de burgerlijke schans van de wijk Salamanca in Madrid, gedurende drie generaties van een familie gekenmerkt door een niet-levensvatbare liefde, vertelt deze roman ons over enkele cruciale jaren van het Spaanse leven, na de dood van de Caudillo en de politieke transformatie die dit met zich meebrengt.
Dat er niets verandert of dat alles omdraait, is het probleem dat als een bedreiging optreedt in die conservatieve buurt waarin het leven als onveranderlijk wordt beschouwd in zijn riten, gewoonten en overtuigingen, en waar de welgestelden elk alternatief afwijzen.
Bijna twintig jaar later hervindt Galaxia Gutenberg deze roman, die de National Critics Award won en toen al als een meesterwerk werd beschouwd. Een essentiële roman die zich afspeelt in het kielzog van het beste Europese verhaal van de XNUMXe eeuw. Deze uitgave bevat een tekst van de auteur waarin enkele sleutels tot zijn creatie worden onthuld.
Absoluut gehoor
Een schrijver schrijft willens en wetens over literatuur wanneer hij de naden in het schrijven ziet. Tijdens de jeugd is schrijven een drive, een ontdekking, een passie. Beetje bij beetje wordt schrijven een placebo of een exorcisme in het licht van de pijn die men voelt tijdens het schrijven.
Dit is een roman over literatuur. Over schrijvers en preliteraten, over de redacteur en de lezer, over de geleerde en de discipel, over de muzen en de censoren, over de stommen en de spraakzamen, over bohemien en memoiresmanuscripten. Over de grootsheid en de ellende van een baan waarvan de beloning ligt in het zich wijden aan woorden.
Het gebeurt in een tijdperk dat het centrale deel van de vorige eeuw omvat, met zijn burgeroorlog en zijn naoorlogse periode. Het draait om een dorpsdichter die met triomf, ballingschap en waanzin in de hoofdstad woont. En de vertelling van het incident wordt ondersteund door verzen en proza van klassieke en hedendaagse auteurs en door fragmenten van zarzuela, muziektijdschrift en copla.
Het absolute oor, de achtste roman van Manuel Longares, presenteert een heroïsche, dwaze en wrede wereld. De verhaalontwikkeling is erg leuk, met substantieel eigenzinnige karakters. Zij zijn de kwekers van het literaire erfgoed dat ze hebben geërfd en die hun nakomelingen bibliotheken zullen toevertrouwen.
de naïeve
Een bijzonder verhalend universum dat op een beknopte manier wordt gepresenteerd. De toekomst van een familiesaga die uitkijkt over de nabijgelegen pracht van andere buurten waar alles gebeurt alsof het zich in een ver, onbereikbaar universum bevindt, ondanks dat je het kunt bewonen, er doorheen kunt reizen, het bijna kunt voelen...
Het universum van de Gran Vía in Madrid heeft twee kanten: de heldere, vol auto's en versierd met filmposters, en de minder bloeiende zijstraten, waar het leven actief en bruisend is, maar zonder de praal van de hoofdstraat. In deze saaie sector, in een koude poort aan de Infantas-straat in Madrid, naast de Gran Vía, wonen de hoofdrolspelers van deze roman, een gezin bestaande uit een getrouwd stel en twee kinderen.
Binnen het kader van drie historische momenten, die in de roman functioneren als drie theatrale acts, ontvouwt de actie zich. In de eerste aflevering, die zich eind jaren veertig afspeelt, krijgt de vader van het gezin de mogelijkheid om als scenarioschrijver in de bioscoop te werken en dat levert hem niet de voordelen op waar hij van droomde. In het tweede bedrijf, tegen de jaren zestig, zijn het de kinderen van dit huwelijk die hun vitale start beginnen, de zoon erft van zijn vader de mogelijkheid om als acteur in een film te werken en de dochter volgt het wel en wee van een oudere leraar dan haar en voormalig klassiek theaterartiest op wie hij verliefd is geworden.
Het derde bedrijf vindt plaats in november 1975, dagen voordat de Caudillo sterft. In een door de mist misvormd Madrid en achtervolgd door opeenvolgende medische rapporten over de gezondheid van de dictator, met details over de onverbiddelijke sloop waaraan zijn lichaam wordt onderworpen, onderneemt de familie van de portiers in Infantas Street extravagante missies. Deze verhalen en deze personages delen een van de nobelste en minst gewaardeerde eigenschappen van de mens: naïviteit.
De militair Monterde, de priester Expósito, de sibyllijn Cárdenas, de dogmatische Beni, de prostituee Engracia, Trinidad van de katten of de getroffen herbergier van Bacchus komen tot het leven zonder enige strategieën en lijden onder de heftige reactie van hun omgeving. In deze verontrustende, sentimentele en grappige roman, waarin illusie de onafscheidelijke metgezel is van mislukking, weigeren wezens verheven door ongegronde hersenschimmen hopeloosheid.
