De 3 beste boeken van Karmele Jaio

Hace falta tener madera de escritora para abordar una narrativa que priorice aspectos emocionales sin caer en la sensiblería. Y Karmel Jaio Hij geniet van die deugd om op een krachtige manier met de meest empathische gevoeligheid om te gaan, zonder enige spleet die het verhaal bagatelliseert of doet piepen.

Y para eso hace falta, además de la ya indicada madera de escritora, disponer del convencimiento, de la necesidad casi visceral de contar algo sin la peor de las censuras, las que uno mismo se impone. Escribir para narrar es dejarse alma, sudor y lágrimas; todo lo demás es un intento vacuo por transmitir algo, o una vanagloria pretenciosa por tener un libro escrito.

Hoe zou Bukowski en su curioso poema «Así que quieres ser escritor», ponte a escribir solo si realmente algo te quema y te empuja a hacerlo. Lo demás es perder tu tiempo y seguramente hacérselo perder a los demás. De esa autenticidad es de la que hablo cuando me refiero a una Karmele Jaio que va encontrando esa motivación, ese motor esencial, en cada una de sus historias.

Karmele Jaio's top 3 aanbevolen romans

De handen van mijn moeder

Er is een oude herinnering in contact. En misschien omdat we minder vaak onze toevlucht nemen tot dit zintuig dan we zouden moeten, wanneer we ons concentreren op die som van sensaties van warmte of koude, van zachtheid of ruwheid die we ontvangen, kunnen we een overdaad aan informatie ontvangen. Vooral over het verstrijken van de tijd in de handen van een moeder ...

Nerea's leven hangt aan een zeer kwetsbare draad. De laatste klap treft hem in een ziekenhuis: het geheugen van zijn moeder is zwaar beschadigd en hij herinnert zich bijna niets meer.

Nerea vive absorbida por un trabajo que ya no disfruta, lamenta no poder dedicarle a su hija el tiempo que merece y últimamente siente que su matrimonio palidece. Ahora además arrastra el peso de la culpa por no haber podido detectar a tiempo la crisis que sufre su madre y se ve acorralada por una historia turbulenta del pasado. El precario equilibrio que la sostenía se rompe.

Tijdens de lange wachttijden in het ziekenhuis merkt hij dat zijn moeder zich vastklampt aan een herinnering die de vergeetachtigheid niet heeft kunnen wegvagen. Zo ontdekt Nerea een fundamentele episode in het leven van haar moeder, terwijl ze gedwongen wordt haar eigen verleden onder ogen te zien.

De handen van mijn moeder

Vaders huis

Ismaël is geblokkeerd. Hij probeert al twee jaar zijn volgende roman te schrijven, maar hij kan niet meer dan levenloze kladversies produceren, en hij haalt de deadlines die zijn afgesproken met zijn redacteur niet. Alles wat hij schrijft wordt in twijfel getrokken, iets wat hem nog nooit was overkomen. Zijn situatie wordt gecompliceerd op de dag dat zijn moeder een ongeluk krijgt en Ismael wordt gedwongen elke middag bij zijn vader door te brengen om voor hem te zorgen. Die uren voeren hem plotseling naar een moment dat in zijn jeugd bevroren was en dat Ismael tot nu toe tussen zijn herinneringen heeft verborgen.

Jasone is de eerste lezer en corrector van de teksten van haar man. Ze leeft al jaren toegewijd aan haar familie, en hoewel ze ook schreef toen ze jong was, verliet ze hem. Het afgelopen jaar heeft hij 's nachts achter de computer gezeten en is hij in het geheim weer begonnen met creëren.

Ieder speelt met hun geheim te midden van een emotionele vloedgolf waarin stiltes, zoals bijna altijd, luider spreken dan de woorden zelf. Vaders huis Hij ontdekt de schrijver Karmele Jaio, in een roman die ons vertelt over de manieren om mannelijkheid op te bouwen en over te brengen en de enorme invloed van gender in het leven van vrouwen en mannen.

Vaders huis

Ik ben het niet

La peor de las alienaciones es esa suerte de despersonalización a la que nos dejamos llevar con inercia del rebaño. El truco era presentar un espejismo como paisaje real de felicidad y autorrealización en lo material que cada uno tiene a su alcance. Y sí, en lo femenino el asunto aún adquiere tintes más esperpénticos. Porque la liberación parece un anuncio de cosméticos.

In dit boek genieten we van een existentialistisch feminisme, een perspectief van de vrouw die naakt voor zichzelf staat om haar ziel in de spiegel te tekenen, waarin elke persoon, of het nu een vrouw of een man is, zichzelf beoordeelt, idealiseert, denigreert of zelfs pijn doet, een mengeling van zielige poseren of van opzettelijke Shakespeariaanse monoloog.

Karmele Jaio, de auteur van Vaders huis, presenteert ons in zijn nieuwe boek veertien verhalen over vrouwen. Ze behoren allemaal tot dezelfde generatie, zijn tussen de veertig en vijftig jaar oud en maken een kritiek moment in hun leven door.

We zullen ze ontdekken in die vreemdheid in het aangezicht van een veranderend lichaam, angst bij het zichtbaar ouder worden, heimwee naar het geïdealiseerde verleden en de jeugd, de routine van echtelijke relaties, de drang om te profiteren van de tijd die ze nog hebben, de het gevoel je site niet te vinden ... Die kleine emotionele breuken die van groot belang zijn in het dagelijks leven van elke vrouw.

Ik ben het niet
post beoordelen

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Ontdek hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.