De 3 beste boeken van Junot Díaz

De schrijver Junot Diaz hij verzoent het essay en het korte verhaal met briljante romanistische invallen die uiteindelijk leiden tot een bibliografie van delicatessen, humor en ook diepgang. Op het gebied van fictie heeft Díaz die gave van veelzijdigheid die hij uitbreidt naar personages en omgevingen, zo veranderlijk als het leven zelf in zijn meest stedelijke omstandigheden.

Met de essentie van het sociologische als horizon, de realisme als decor en interesse in de kroniek neemt Junot Díaz ons mee op een wandeling door de grote stad. We genieten van het landschap en de leukste gezelschappen, winnen met humor om ons ook die andere, minder vriendelijke kant te laten zien. De vraag is de synthese die zijn verhalen razend menselijk maakt. Daar waar verdriet, eenzaamheid en verdriet worden overwonnen door vanaf het begin aan te nemen dat geluksmomenten slechts meevallers, vrienden en gelach zijn.

Top 3 aanbevolen boeken van Junot Díaz

Het prachtige korte leven van Oscar Wao

Soms transformeert het ongeluk van louter de sociale klasse de meest capabele en deprimeert het de grootste dromer die men zich kan voorstellen. Van de meest vurig nagestreefde hoop tot de frustraties die als tegels vallen...

Het leven is nooit gemakkelijk geweest voor Óscar Wao, een lieve, zwaarlijvige en rampzalige Dominicaan die met zijn disfunctionele moeder en zus in een getto in New Jersey woont. Óscar droomt ervan een Dominicaanse JRR Tolkien te worden en bovenal droomt hij ervan de liefde van zijn leven te vinden. Maar Óscar zal zijn doelen misschien nooit bereiken vanwege een vreemde vloek die al generaties lang in zijn familie heerst, waardoor de Waos naar de gevangenis worden gestuurd, waardoor ze tragische ongelukken krijgen en vooral liefdesverdriet.

«Toen ik 's nachts in bed lag te denken aan het meisje op wie ik verliefd was, een kleine aardbei wiens familie uit Cancun kwam, kreeg ik een visioen van een arme nerd zwart en verkloot uit het getto genaamd Oscar Wao, het type van nerd van het getto dat ik zou zijn geweest als ik het eerste jaar niet door de meisjes was 'ontdekt' de middelbare school. Oscar zou niet de sexy Caraïben zijn waar de toeristenindustrie voor leeft en sterft. Ik besefte dat ik over deze jongen kon schrijven nerd dat hij geobsedeerd leeft door geschiedenis en meisjes, dat hij alleen goed is voor fantasie en sciencefiction, en toch (tragisch, komisch) behoort tot een gemeenschap en cultuur die niet per se gek wordt nerds van kleur of voor hun interesses.»

Zo verlies je het

Een hilarisch en meeslepend, provocerend en teder boek met liefdesverhalen van de winnaar van de Pulitzer Prize 2008 en de National Book Critics Circle Award voor Het prachtige korte leven van Oscar Wao. Alma is van Dominicaanse afkomst, droomt ervan om aan de Lower East Side te wonen, en heeft een kont die in een vierde dimensie lijkt te bestaan, voorbij haar spijkerbroek. Magda is een echte New Jerseyaan: tenger, met grote groene ogen en zwarte krullen waar je hand zo in zou kunnen verdwijnen. Nilda is een Dominicaan uit New Jersey met superlang haar, als een Pinkstermeisje, en een ongelooflijke boezem. ik heb het over van het allerbeste niveau.

Zo raak je haar kwijt, het is een boek over vrouwen die de betekenis wegnemen, en over liefde en hartstocht. En over verraad, omdat we soms verraden waar we het meest van houden. Het is ook een boek over de beproeving die we daarna hebben doorstaan ​​– het bedelen, de tranen, het gevoel door een mijnenveld te gaan – om te proberen terug te krijgen wat we verloren hebben. Wat we dachten niet te willen, waar we niets om gaven.

Deze verhalen leren ons de vaste wetten van de liefde: dat de wanhoop van de ouders uiteindelijk door hun kinderen wordt gedragen, dat wat wij onze ex-geliefden aandoen, zij ons onvermijdelijk zullen aandoen, en dat "je naaste liefhebben als jezelf" niet werkt onder invloed van Eros. Maar bovenal herinneren deze verhalen ons eraan dat vurigheid altijd zegeviert over ervaring, en dat liefde, als het echt komt, meer dan één leven nodig heeft om te vervagen.

de jongens

In eerste werken is er meestal een vreemde paradox die uiteindelijk alles in evenwicht brengt, vindingrijkheid of deugdzaamheid met vakmanschap of toewijding. Junot Díaz ging ook door dat proces van licht en schaduw, genialiteit en ideeën die begraven werden door de manier waarop ze uiteindelijk in zwart op wit werden uitgedrukt. Een geweldig eerste boek dat uit de flits van de meest boeiende beelden een sociologische kroniek maakt.

Junot Díaz betrad de literaire scene met deze verzameling van tien verhalen die zich verplaatsen van de barrios van de Dominicaanse Republiek naar de buitenwijken van New Jersey. Díaz, die volgens Newsweek "de objectieve blik van een journalist combineert met het werkwoord van een dichter", roept een wereld op waaruit vaders zijn verdwenen, waarin moeders vastbesloten vechten voor hun kinderen, en waarin de jongsten de wreedheid en slimme humor erven van levens bepaald door armoede en onzekerheid. Zelden publiceert een auteur een eerste boek, voorafgegaan door de unanieme erkenning van critici.