De literatuur getuigt van de sappigste intra-verhalen in elke historische ontwikkeling die wordt gekenmerkt door de huidige geopolitieke gebeurtenissen. Het huidige Korea is in tweeën gedeeld dankzij een Koude Oorlog waaruit Duitsland in 89 kon ontsnappen, maar die zijn specifieke IJzeren Gordijn op dit Aziatische schiereiland handhaaft.
Eigenaardigheden die een ervaren auteur leuk vindt Hwang Sok-yong kan getuigen van de literatuur die toegewijd is aan het idee om de boodschap naar elk ander deel van de wereld te brengen dat niet zo beïnvloed is door de continentale invloeden van China en Rusland. En als Korea weer verenigd zou worden, zou je misschien kunnen zeggen dat die onvoltooide oorlog, die aan de basis lag van de Tweede Wereldoorlog, eindelijk zijn laatste hoofdstuk had afgesloten. Uiteraard zonder dat dit betekent dat nieuwe huidige spanningen zouden worden opgelost. De strikt literaire kwestie is dat dit romantische punt van hereniging als verzoening en herstel, dat de inwoners van beide kanten op natuurlijke wijze verenigt, bij deze auteur een terugkerende achtergrond van spannende verhalen vormt.
Omdat Sok-Yong geniet van die melancholische charme. Naast de oprechte bedoeling om ons als verteller te bereiken op het kruispunt tussen zijn diepste literaire drijfveren en de gewetensnoodzaak om zichzelf over te geven wat er gebeurt in dit land van zielen en harten verdeeld tussen het Japanse rijk dat hen ooit bezette en de Chinese kusten waar nieuwe geheime vijanden wachtten. Een land op een constant kruispunt dat een auteur als Sok-Yong nodig had, geladen met zijn wapens van de realisme meer gewetensvol in afwachting van een oplossing.
Top 3 aanbevolen romans van Hwang Sok-yong
Alle dingen in ons leven
Sok-Yong doet mee aan dat vertederende punt over de benadeelde personages die ingrijpen als een getrouwe weerspiegeling van de harde realiteit. Jeongho is veertien jaar oud en heeft een katachtige uitstraling. Ze noemen het Googly Eyes. Het gebrek aan inkomen van zijn moeder dwingt hen beiden te verhuizen naar Nanjido, het Bloemeneiland, een enorme vuilnisbelt ten westen van Seoel waar orchideeën plaats hebben gemaakt voor afval en duizenden mensen in hutten wonen die vastzitten aan bergen afval. Een zeer hiërarchische en gecodificeerde samenleving waarin alles, van werk tot kleding en onderhoud, van de vuilstort komt en wie zich beter weet te positioneren bij het ophalen van afval verdient meer.
Googly Eyes vindt in Trasquilón een halfkale jongen, een vriend die hem de geheimen zal laten zien van zo'n smerige en misselijkmakende plek, waar alcohol, gokken en geweld dagelijks zijn. Hand in hand met Trasquilón en een bende gemarginaliseerde jongeren, zal hij de geesten van de oude bewoners ontmoeten toen de plaats een vruchtbare landbouwgrond was waar sjamanistische tradities werden aanbeden. Een onzichtbare wereld waar harmonie net zo heerst als in de echte wereld ontbreekt.
Hwang Sok-yong speelt zich af in het Korea van de economische start van de jaren zeventig, gekenmerkt door ontmenselijkte en gewetenloze modernisering, en onthult de andere kant van de vooruitgang, die van de gemarginaliseerden en uitgeslotenen, die van menselijk afval dat leeft van het afval van de consument samenleving. Hwang Sok-yong combineert realiteit, fictie en fantasie in een roman met Dickensiaanse ondertoon die, ondanks de hardheid van het leven dat het beschrijft, lyriek, emoties en een flinke dosis humor uitstraalt. Een optimistische en hoopvolle roman die de schoonheid van het leven benadrukt, zelfs in omgevingen die dat niet aanmoedigen.
Bari, de verlaten prinses
Het realisme van Sok Yong is ook doordrenkt van het legendarische, het mythische. Omdat de werkelijkheid zelf ook is gestructureerd rond imaginaires bezaaid met gebruiken die het fantastische overbrengen. De vreemde wortels tussen het ruwe dagelijkse leven en de noodzakelijke verbeeldingskracht om met het bestaan om te gaan, vormen in dit verhaal een fascinerend relaas van dat dagelijkse heldendom waarmee degenen die de omstandigheden overleven die door de meest onattente macht met de mensen worden opgelegd, zich ontvouwen.
Cheong Jin, Noord-Korea. Een meisje, de zevende dochter van een ambtenarenfamilie, wordt kort na de geboorte in de steek gelaten omdat ze geen jongen is. Gered door haar grootmoeder, geeft ze haar de naam Bari, als de prinses van een oude legende die hetzelfde lot onderging en naar de uiteinden van de aarde reisde op zoek naar een elixer dat vrede en rust zou brengen aan de zielen van de levenden en van de doden.
De willekeur van het communistische regime en de hongersnood verscheuren het gezin. Bari heeft geen andere keuze dan de Duman-rivier over te steken en naar China te vluchten, waar de toekomst er niet rooskleuriger uitziet. Na een reeks dramatische avonturen eindigt haar odyssee in Londen, waar ze als clandestiene immigrant, te jong om prostituee te zijn, een nieuw leven zal moeten beginnen in een vreemde samenleving waarin mensen, talen en geloofsovertuigingen van alle over de hele wereld komen samen. Haar voorspellende krachten, geërfd van haar grootmoeder, om de pijn en nachtmerries van anderen op te sporen, zullen haar net als de legendarische prinses helpen op haar reis naar het hiernamaals om de verlossing van de geest te verkrijgen. «Bari.
De verlaten prinses» is een leerzame roman over de ontberingen van ballingschap, de eenzaamheid van emigratie, de botsing van culturen, politieke en religieuze onverdraagzaamheid, menselijke uitbuiting..., over de ellende en het kwaad van onze dagen. Hwang Sok-yong heeft, net als in sommige van zijn eerdere werken, een oude Koreaanse legende aangepast aan onze tijd, die in dit geval een fundamenteel element van hun traditionele cultuur benadrukt, zoals het belang van het bovennatuurlijke en de relatie tussen het vrouwelijke en het hiernamaals. Het resultaat is een roman van extreme schoonheid en gevoeligheid, vertederend, waarin het magische, het oneirische en de realiteit in totale harmonie met elkaar verweven zijn, waardoor het bovennatuurlijke iets volkomen natuurlijks wordt.
Tijdens zonsondergang
Er is genoeg tegenstrijdigheid in de visie van het kritische personage dat uiteindelijk wordt gehoord. Diegene die op de beste fora wordt ontvangen om te vertellen wat er in elke uithoek van de wereld gebeurt. Want als je dat niveau eenmaal hebt bereikt, kun je in de val lopen om jezelf te vermommen tussen woorden die kritiek oproepen zonder echo, zonder weerkaatsing tussen holle gewetens. Sok-yong is zich misschien bewust van deze benadering en via literatuur keert hij altijd terug naar de plaatsen waar onrecht plaatsvindt dat voor iedereen moet worden verteld.
Aan het einde van de conferentie benadert een jonge vrouw Minwoo Park, de directeur van een groot architectenbureau, en overhandigt hem een briefje met een naam en telefoonnummer. De jonge vrouw is Woohee Jeong, een theaterregisseur die in een muffe kelder woont, die elke avond in een supermarkt werkt om de eindjes aan elkaar te knopen en vervallen voedsel eet dat ze zou moeten weggooien.
In de nadagen van zijn leven heeft Minwoo Park de voldoening erin te zijn geslaagd en heeft hij bijgedragen aan de modernisering van zijn land, ondanks dat hij in armoede is geboren. Maar met het briefje komen herinneringen aan het verleden weer boven en nodigen ze hem uit zich in een vergeten wereld te storten. Vervolgens wordt hij gedwongen vraagtekens te zetten bij de corruptie die heerst op het gebied van de bouw, zijn eigen verantwoordelijkheid bij de verminking van het stadslandschap en het geweld tegen de onteigenden. Hwang Sok-yong is een van de beroemdste schrijvers in Zuid-Korea, zeer gevoelig voor de sociale en politieke problemen van zijn land, wat hem gevangenisstraf en ballingschap heeft opgeleverd.
