Wanneer je twijfelt over de grens van het beroep van schrijver met de liefde voor het schrijven, dan is de oplossing Fran Lebowitz. Er is geen andere schrijver zoals zij, noch is er een schrijver die haar ogen ook maar een beetje over haar schouders kan opheffen.
En Fran had al tientallen jaren geen pagina verder gekrabbeld dan grote journalistieke kronieken. Maar ze was, is en zal een schrijfster zijn. Omdat schrijver zijn een filosofie is, een genetische last, een essentieel project dat wordt gerealiseerd wanneer en hoe je maar wilt. Voor Fran is niets vanzelfsprekender dan een gave om te schrijven, in evenwicht met de luiheid om te gaan zitten om het te doen. Het etiket van schrijver dat anderen geven komt dus meer overeen met het bedrog dan met de realiteit van de lijdende schrijver die lange tijd opgesloten zit in zijn kamer. Ken Follett o Danielle Steel.
Het is waar dat op de juiste plek zijn, om ondanks alles die visualisatie en herkenning van de schrijver te bereiken, meer dan relevant is boven het aantal gepubliceerde werken (bedenk dat geen van beide JD Salinger Het is dat hij zo veel en zo goed schreef en vandaag de dag noemt iedereen hem nog steeds een schrijver...). Omdat New York meer doet voor de filmmaker Woody Allen dan zijn eigen films. Ja, als Woody Allen in Teruel had gewoond, zou hij een bloedige zwijgzame redneck zonder ziel zijn. Hetzelfde geldt voor de synergie tussen New York en Lebowitz.
Dus de schrijfster Fran Lebowitz is dat omdat ze het beweert en omdat die schaamteloze ijdelheid in haar voordeel werkt met grensoverschrijdende humor en uiteraard een overweldigende beheersing van taal en communicatie...
Top 3 aanbevolen boeken van Fran Lebowitz
Een gewone dag in New York
"Hilarisch... Voeg aan een dosis Huck Finn een beetje Lenny Bruce, Oscar Wilde en Alexis de Tocqueville toe, een vleugje taxichauffeur, diverse woordspelingen en een vleugje straattaal, en maak het af met een vleugje know-it -alle." The New York Times. "Een elegant en behendig geslepen proza." The Washington Post. «Die cocktail van ironie, bekrompenheid, wreedheid en bittere sinaasappel.» Pau Arenas, De krant
Ze is een geboren provocateur, in staat de meeste van haar medeburgers te kalmeren en te lachen om elke situatie: het vinden van een appartement, onbetaalde telefoonrekeningen, een reis, signeersessies, slapen (of niet slapen) op onfatsoenlijke uren, het verlangen om te slagen, gezellig borrelen met beroemdheden, goede restaurants of de (volwassenen)educatie van kinderen.
Voor het geval je het nog niet geraden hebt: we hebben het over Fran Lebowitz. We hebben het over New York. Beroemd om de draad van de serie Doe alsof het een stad is, door Martin Scorsese, is Fran Lebowitz een grote onbekende geweest die eindelijk, en in alle eerlijkheid, het succes heeft behaald dat hij verdiende. Zijn proza, dat nu is samengesteld, is een compendium van de meest verfrissende en vernietigende humor die in decennia is gelezen.
Korte handleiding van beleefdheid
Hartstochtelijk vóór of fel tegen waren de reacties op Fran Lebowitz' eerste boek, uitgegeven door Tusquets in het voorjaar van 1984. Er is geen reden om aan te nemen dat hetzelfde met Breve manual de urbanidad niet zal gebeuren. Fran Lebowitz doet hier niets anders dan al zijn bekende absolute vrijheid van denken en mening versterken, waardoor zijn humor de onbeschaamdheid krijgt die zo velen stimuleert en voor anderen eenvoudigweg ondraaglijk is.
Wat in ieder geval niemand kan ontkennen is dit soort sluipschutter persoonlijkheid. Of je het nu leuk vindt of niet, irriteert het of niet, het is er, heel aanwezig, nu eens charmant, dan weer hatelijk in zijn egocentrische slijm en onwrikbare evenwicht. Zijn satirische humor kan bij sommigen hilariteit opwekken (ook al zijn ze noch rijk, noch joods, noch homoseksueel, noch van rechts, noch van links, noch komen ze uit New York) en kan bij anderen ook de meest blinde verontwaardiging opwekken.
Wat er ook gebeurt, het blijft niet onopgemerkt. In A Brief Manual of Civility, waarin ze de pontificale toon parodieert van de afgestudeerde in de sociale wetenschappen die ze was, amuseert Fran Lebowitz zichzelf door de man die in welke grote stad dan ook woont te adviseren om het met de grootst mogelijke dosis neurose te leven en hem uit te nodigen om lief te hebben. haar, niet ondanks hun problemen, maar juist dankzij hen.
grootstedelijk leven
Fran Lebowitz Hier beschrijft hij het meedogenloze leven van knappe, beroemde en rijke mensen in een woeste stad als New York. Weinigen zullen met zoveel precisie en met zoveel sarcasme die extravagante fauna hebben beschreven die zich beweegt in de verfijnde kringen van de mode, uitgeverijen, kunstgalerijen, film en theater, zich vastklampend aan de telefoon en aan stimulerende middelen, een verloren neuroticus. Lebowitz kent al deze mensen heel goed, omdat in New York de slimme mensen, die uiteindelijk beroemd en rijk worden, zich uiteindelijk ook omringen met knappe mensen.
Fran Lebowitz Hij behoort tot het soort mensen dat werkelijk nergens anders zou kunnen leven dan in New York en dat werkelijk geschokt is door Californië, de natuur, gezonde mensen, ongeschoolde mensen, huisdieren, zomervakanties, weekendjes weg. en de kinderen. Hij schrijft uiteraard in ‘Andy Warhol’s Interview’, ‘Vogue’ en in al die New Yorkse publicaties die het echte podium zijn geweest van de generatie schrijvers die we vandaag de dag kennen als ‘nieuwe journalisten’. Na dit boek, en ironisch over slimme universitaire studies, Fran Lebowitz heeft nog een titel geschreven Social Studies.
2 reacties op "De 3 beste boeken van Fran Lebowitz"