Soms houdt een argument, een plot in dat scenario's van de werkelijkheid opnieuw worden bekeken vanuit een noodzakelijk ongemakkelijk, verontrustend, verontrustend prisma. Er is geen realisme zonder datgene dat verder gaat dan het gemiddelde, van normaliteit. Want vaak omringt fictie ons, en vandaag de dag nog meer, in de vorm van sociale netwerken, houdingen en andere overdrijvingen van geluk.
Daarom is het nog interessanter dat het een jonge auteur als Emma Cline is die ons dingen, haar dingen, durft te vertellen, onder dat prisma van bijna viscerale authenticiteit, een intieme kroniek die betekenis geeft aan alles omdat het ons dichter bij individuele universums van bronnen die ze van binnenuit gaan.
Na haar opkomst en explosie in de wereldliteratuur, gebruikt Emma de getuigenis die niet altijd gemakkelijk is om te leven, om het meer te vertellen dan om te vertellen wat het niet is om te proberen ernaar te leven. Een oefening in overleven, uitdrijving, bevrijding en bewustwording. Ja, dat kan allemaal literatuur zijn zoals die van deze auteur. Omdat bewegen niet alleen het uitnodigen van het sentimentele betekent, maar ook het tonen van grofheid die die interne beweging tot stand brengt, dat ontwaken van de narcotische realiteit naar realisme dat veel dingen kan verklaren...
Top 3 aanbevolen boeken van Emma Cline
de meiden
Een oude vriend was op een kinderdag geschokt door mijn duidelijke bewondering voor de levensstijl van enkele hippies die door de stad trokken. De realiteit was ongetwijfeld anders en die 12-jarige jongen gaf al de voorkeur aan zijn huis met zwembad in Malibu. Maar het magnetisme was aanwezig in een ontwaken van de kindertijd die wees op die onvrede met de samenleving, met formules die krijsten voor de meest open (en zeker openhartige) visie van de wereld ... Als ik dit boek eerder had gelezen, zou ik zeker hebben begreep vroeger alles.
Californië. Zomer 1969. Evie, een onzekere en eenzame tiener die op het punt staat de onzekere wereld van volwassenen binnen te gaan, merkt een groep meisjes op in een park: ze kleden zich onvoorzichtig, gaan blootsvoets en lijken gelukkig en zorgeloos te leven, binnen de marge van de regels. Dagen later zal een toevallige ontmoeting ertoe leiden dat een van die meisjes, Suzanne, een paar jaar ouder dan zij, haar uitnodigt om hen te vergezellen.
Ze wonen op een eenzame ranch en maken deel uit van een commune die draait om Russell, een gefrustreerde muzikant, charismatisch, manipulatief, leider, goeroe. Gefascineerd en perplex stort Evie zich in een spiraal van psychedelische drugs en vrije liefde, mentale en seksuele manipulatie, waardoor ze het contact met haar familie en de buitenwereld zal verliezen. En de drift van die commune die een sekte wordt die wordt gedomineerd door een groeiende paranoia, zal leiden tot een daad van brutaal, extreem geweld.
Deze roman is het werk van een debutante die, gezien haar jeugd, critici sprakeloos heeft gemaakt vanwege de ongewone volwassenheid waarmee ze de complexe psychologie van haar personages uitkerft. Emma Cline schetst een uitzonderlijk portret van de kwetsbaarheid van adolescenten en het stormachtige proces van volwassen worden. Het behandelt ook de kwestie van schuld en de beslissingen die ons ons hele leven zullen kenmerken. En het herschept die jaren van vrede en liefde, van hippie-idealisme, waarin een donkere, zeer donkere kant ontkiemde.
De auteur laat zich vrijelijk inspireren door een beroemde aflevering van de Amerikaanse zwarte kroniek: het bloedbad van Charles Manson en zijn clan. Maar wat hem interesseert is niet de figuur van de demonische psychopaat, maar iets veel verontrustenders: die engelachtige meisjes die een gruwelijke misdaad hebben begaan en toch hun glimlach niet verloren tijdens het proces. Over hen, wat bracht hen ertoe de grenzen te overschrijden, wat waren de gevolgen van daden die hen altijd zullen blijven achtervolgen?
Harvey
Een alternatief plot, misschien een uchronie. We duiken in de geest van een van de meest verguisde personages in het recente Hollywood...
Vierentwintig uur na de uitspraak van zijn proces, in een geleend huis in Connecticut, wordt Harvey bij het ochtendgloren bezweet en rusteloos, maar vol vertrouwen wakker: dit is Amerika, en in Amerika worden degenen die zijn zoals hij niet veroordeeld. Er was een tijd dat mensen hem de rug toekeerden, maar die mensen werden al snel vervangen door nieuwe mensen: en de mensen die hem gunsten verschuldigd waren, denkt Harvey, zullen ze nog steeds moeten terugbetalen.
Ze hebben geprobeerd zijn reputatie te vernietigen, maar ze zijn er niet in geslaagd, en diezelfde dag vertelt het lot hem hoe hij het moet herstellen; het bekende gezicht van je buurman blijkt dat van de schrijver te zijn Don DeLillo, en Harvey stelt zich de neons al voor: achtergrondgeluid, de onaanpasbare roman, eindelijk verfilmd; de perfecte alliantie tussen ambitie en prestige ten dienste van uw rendement. En toch begint het verstrijken van de uren zich spoedig te vullen met verontrustende, onheilspellende tekenen; van diepere scheuren in het vertrouwen waarmee Harvey wakker was geworden...
Met haar gebruikelijke psychologische subtiliteit vertelt Emma Cline dit verhaal vanuit de meest ongemakkelijke plek: vanuit de geest van een Harvey (Weinstein, natuurlijk) voor wie achternamen niet nodig zijn, en die hier wordt afgeschilderd als iemand die kwetsbaar en behoeftig is, die overwaardeert zijn intelligentie en vertoont belachelijke grootheidswaanzin; een man volledig los van een realiteit, die van zijn veroordeling, die steeds angstaanjagender zichtbaar wordt, en waarin veronderstellingen van een schuld die zijn bewuste zelf ontkent doorsijpelt.
Door de meest terugkerende hoeken van een onderwerp te vermijden dat vaak in één licht wordt belicht, toevlucht te nemen tot injecties van doffe humor en gebruik te maken van de caleidoscopische mogelijkheden van de interacties tussen de personages met scherpte en zonder te onderstrepen, bouwt Emma Cline met Harvey een kamerstuk by Turns indringend, grappig en verontrustend, zijn vermogen voor een afstand onthullend, die van de nouvelle, die hij tot nu toe niet had verkend.
daddy
De Amerikaanse droom smelt als een suiker in de som van de levens die deel uitmaken van die hectische evolutie naar succes of mislukking die je hulpeloos kan achterlaten in een samenleving van meedogenloze concurrentie. Iedereen accepteert de prijs die hij moet betalen, doet zijn koorddansoefeningen om te voorkomen dat hij valt en bereikt de andere kant, denkend dat dit kleine succes de moeite waard is, zelfs om uit te kijken wie er valt...
In de tussentijd van de grofste overleving groeien philia's en fobieën als donkere bloemen in de schaduw van dat glorieuze en verlangde ontwaken. Ik heb altijd gedacht dat de Made in USA-samenleving een ader is in het portret van haar personages. Emma borduurt het bij deze gelegenheid, ondanks alles blij met het krachtige mozaïek dat ze heeft bereikt.
Tien verhalen van de auteur van de succesvolle roman The Girls, die ingaan op de donkerste hoeken van familierelaties, seksualiteit en de cultuur van roem.
Een aspirant-actrice die als kledingwinkelbediende werkt, ontdekt een alternatieve manier om de kost te verdienen door iets heel intiems online te verkopen; een vader gaat naar de school van zijn zoon om hem op te halen na een gewelddadig incident dat hem uitzetting zou kunnen kosten; een oppas voor de familie van een beroemde acteur probeert langs de paparazzi te glippen nadat ze verwikkeld is in een schandaal; een meisje in afkickkliniek komt op internet chatrooms binnen waar obscene foto's worden uitgewisseld; een redacteur werkt voor een miljonair die zijn memoires schrijft; een familiereünie met Kerstmis wordt overspoeld met toenemende spanning over schaduwen uit het verleden; Een vader woont de première bij van de ongelukkige film van zijn zoon...
Emma Cline portretteert op briljante wijze alledaagse situaties van personages die hun demonen confronteren, situaties die hen overwinnen, realiteiten die ze niet onder ogen zouden willen zien... Deze verhalen bevestigen de auteur als een essentiële stem in de huidige Amerikaanse literatuur.
