Met de Sevillaanse schrijver Elizabeth Victoria Het gebeurt dat ik me meer gemarkeerd voel die mogelijke afgrond van de sprong van de ene generatie naar de volgende. Maar het ding gaat niet de verschillen benadrukken om generatie X of Z of het pak dat hij speelt te rechtvaardigen. Ik zeg het meer vanwege een gezond vermogen tot verrassing dat me op mijn plaats houdt en me ten goede misplaatst. En dat is het beste dat degenen die het in deze wereld overnemen kunnen bijdragen, erop te vertrouwen dat iets ten goede zal gaan in de algemene chaos.
Het is niet hetzelfde om te genieten van thrillers van Joël Dicker, uit hetzelfde jaartal uit 1985 als de auteur in kwestie, dan zich als avant-garde in de literatuur te verdiepen met de zeer gezonde intentie om iets nieuws te vertellen. Of beter gezegd, om op een cyclische manier dezelfde dingen te vertellen die in deze wereld gebeuren, met het ingenieuze gevoel dat alles is gemuteerd.
Om daarvoor bij te kunnen dragen aan het idee dat er elke dag iets nieuws gebeurt; Om ons te overtuigen van iets dat verder gaat dan de trompe l'oeil van het bestaan, neemt Elisa haar toevlucht tot het blootleggen van het innerlijke leven van haar personages. Zoiets als een geïmproviseerd stalenboek dat ons overtuigt van de exclusiviteit van het leven, van het echte verschil van elk individu als een fascinerende ruimte om te bezoeken en te ontdekken. Genezende literatuur in het aangezicht van verveling. Kleurrijke verhalen die ons ertoe aanzetten ons perspectief te veranderen.
Top 3 aanbevolen romans van Elisa Victoria
Oude stem
Wie herinnert zich Manolito Gafotas niet van? Elvira schattig? Het is niet zo dat het een kwestie is van cyclische mode voor kinderhoofdpersonen in romans voor alle doelgroepen. Het is nu eerder een kwestie van zowel Elvira als Elisa, met hun kakofonische nabijheid in namen, om dat kind te vinden dat bij ons allemaal past met de meest accurate humor, naïviteit en een visie op de wereld.prinselijk»Dat botst keer op keer tegen de muur van de meest koppige realiteit om die hilariteit op te wekken die ook een houding van lichte ontgoocheling met zich meebrengt met volwassen lezers verrukt van nostalgie.
Vroeger waren ze de Tom Sawyer, Huckleberry Finn u Oliver Twist. Hier en nu is een meisje genaamd Marina dat ons door het avontuur van het leven zal leiden, gezien vanaf een kindertijd dat aansluit bij het idee dat we allemaal kinderen zijn van kaarsen die worden voortgedreven door de krachtige slagen van de tijd. Maar kinderen die aan het eind van de dag graag de wind in de zeilen nemen om onszelf aan het roer te herpositioneren op die toch al spookschepen.
Hij is negen jaar oud. Haar naam is Marina, maar op school noemen ze haar Vozdevieja. Deze zomer in Sevilla, de eerste na de Expo van '92, is zo lang en zo droog dat ze niet weet of ze moet huilen of lachen. Als je wilt dat alles verandert of dat alles hetzelfde blijft. Omdat hij nog steeds met Chabel-poppen speelt, maar hij al in tijdschriften voor volwassenen kijkt.
Want haar moeder is ziek en ze waant zich al in een klooster omringd door weeskinderen. Omdat iedereen, inclusief zijn vader, erop staat te verdwijnen. Want haar beste vriendin is haar grootmoeder, die haar kookt, haar haar kamt, haar nagels laat knippen als schorpioenen, haar vertelt over haar liefde voor Felipe González, haar zachtjes vertelt, haar nieuwe hakken laat zien, bloemenjurken voor haar naait.
Dan gaat hij naar buiten en die jurken zitten hem net zo dwars alsof ze van schuurpapier zijn gemaakt. En toch heeft Marina altijd honger: voor het leven, en voor gepaneerde steaks. Een unieke, tedere, lyrische en hilarische stem. Een eerste roman die net zo onvergetelijk is als de eerste keer dat je iets belangrijks overkomt.
Het evangelie
Roepingen zouden de wereld kunnen veranderen als hun aandeel groter zou zijn dan veel andere impulsen van de menselijke ziel die hen met een aardverschuiving overtreffen. Frustraties zijn die roepingen die in staat zijn het beste naar boven te halen, zelfs vanuit ontgoocheling en ontwrichting. Want uiteindelijk, hoe vreemd het ook mag lijken, is een gefrustreerde roeping nieuw voedsel voor een nieuwe, opkomende roeping.
«Verdomde wereld, neem me als je wilt, ik ben toch al verrot, maar knoei niet met Alberto, laat Alberto met rust door zijn huis springen verkleed als kat, laat me tekeningen maken, bomen planten, dansen, nee Geef hem maakt hem bang, geef hem geen bende die hem wrede uitdagingen geeft, laat hem niet weglopen, laat hem niet ouder worden als een lijk in een groot lichaam waarmee het onmogelijk is om opnieuw te communiceren, laat hem niet ouder worden zijn kleine botjes worden in de grond gegooid, het interieur van een dwaas die een bedrijf opzet dat verbonden is met de duivel en zijn dagen doorbrengt met het ondertekenen van papieren en despotisch spreken. Laat dit kind niet rotten, walgelijke wereld, ik vraag dat alleen, maak me bang, maak me ziek, martel me, gooi me in een greppel en word nooit gevonden, doe mij en dit kind pijn zodat niets hem kwaad maakt.
Lali moet stage lopen als docent, maar vergeet zich aan te melden. Als ze ontdekt dat ze is toegewezen aan een kloosterschool, is het al te laat. Ze zal echter de angst moeten overwinnen en leren dat die kinderen ook het beste van haar nodig hebben, dat ook de liefde vervaagt, dat ook volwassenen de beloften die ze doen, breken.
Porno en pijn
Elke transgressieve narratieve intentie, louter vanuit het feit dat de jeugd een drijvende kracht is, past perfect in een literatuur van de opdracht die verloren zielen en intense gedachten verzamelt, vooral wat het betekent om naar volwassenheid als horizon te kijken. Porn & Pains is de titel van Elisa Victoria's eerste boek. Het bevat witte pagina's met korte teksten, maar ook enkele gele pagina's met illustraties van Elena López Macías.
Een boek met zowel een autobiografie als een eerbetoon. Er is geen rechtvaardiging in zicht, er is geen oordeel, er is geen reddingslijn, geen glamoureuze intellectuele verdediging, alleen de grimmige blik van een tienermeisje dat de kunstgreep van seks op het scherm overweegt en zich er heerlijk bewust van is.
