De schrijver uit Madrid Aroa Moreno Duran is overladen met een soort intimiteit die is ingevoegd in historische ficties. Of in ieder geval in de richting van dat hybride punt zijn eerste en memorabele romans die breken na het publiceren van andere non-fictie- of poëzieboeken. Maar de narratieve opdracht beperkt zich niet tot gemakkelijke sentimentaliteit, om zo te zeggen. Want de tijden die zijn personages bewonen, worden gekenmerkt door pijnlijke omstandigheden, door scenario's waarin het existentialisme als wonderbaarlijke onverwachte stortbuien wordt gelost.
En het is dat de geschiedenis, wat er in het verleden is gebeurd, beter kan worden gevisualiseerd uit intrageschiedenissen zoals die ons worden gepresenteerd door auteurs zoals Aroa. Als je in hun verhalen gluurt, begeleid je personages die alles geven met een hondsdolle aannemelijkheid in het aangezicht van tegenspoed die gevoelens van vervreemding, van vervreemding zelfs in de naaste omgeving oproept.
Een ontluikend romanistisch facet dat het lyrische punt van de dichter lijkt samen te vatten met de zware taak van de biograaf. Zijn gelukkige karakters zijn dus in staat om visioenen over te brengen die het beschrijvende bereiken vanuit het diepst van de ziel.
Top 3 aanbevolen boeken van Aroa Moreno Durán
laagtij
Er is iets aan de eb van de noordelijke zeeën van verontrustende schoonheid. Aan de ene kant komen kliffen in zicht, voor altijd gemarkeerd door de moed van de golven, terwijl de stranden zich uitstrekken in hun pyrrusoverwinning over de rest van de oceaan. Het hele Cantabrische laagtij wekt het idee van een eindeloos slagveld tussen land en water. Het onvergankelijke komen en gaan dat de toekomst van de bewoners van die streken markeert.
Adirane keert terug naar haar ouderlijk huis in haar stad aan de monding, in het noorden van Baskenland, met het broze excuus om de laatste jeugdherinnering van haar grootmoeder Ruth tijdens de burgeroorlog vast te leggen. Zonder enige verklaring heeft ze haar man en vijfjarige dochtertje achtergelaten om te proberen een nieuw startpunt te vinden uit haar eigen verleden. Adriana, zijn moeder, woont ook in het huis, met wie hij al jaren niet meer heeft gesproken.
Wat betekent het om iemand op te voeden of te verzorgen in drie zeer verschillende historische en politieke contexten en in een bijna permanent gespannen gebied? In deze roman weven moeders en dochters van verschillende generaties, met het ritme en de kracht van de getijden, een genealogie die door elkaar geschud wordt door familiegeheimen en confrontaties die hen tot nu toe uit elkaar hebben gehouden, levens gescheiden door de muren van wat nooit gekend is Hij zegt.
de dochter van de communist
Geconfronteerd met het idee dat er geen land of grenzen zijn, het idee van het verlaten land, van de eenrichtingsreis van de staatlozen, van het ontwortelen van ideologieën. Verhalen vanuit een leegte kan uiteindelijk de meest intens lyrische sensatie opleveren. Romantiek is in wezen verlangen naar het onmogelijke en proberen terug te keren naar de plaatsen waar je gelukkig bent vertrokken. Terwijl dat allemaal onmogelijk is.
Berlijn, 1956. Op de koudste middag van de winter worden de handen van een meisje vuil met kolen. Berlijn, 1958. In diezelfde handen zit een geheim of een herinnering, een insigne met drie gegraveerde letters: PCE. Berlijn, 1961. Het bloed van de sardines is aan de andere kant gebleven omdat een muur de stad in tweeën heeft gedeeld. Berlijn, 1968. Heb je erover nagedacht wat het betekent om hier voor altijd te zijn? Berlijn, 1971. Welke dingen neem je mee op reis, als je wegloopt, als een terugkeer niet mogelijk is.
Katia's leven had op vele manieren verteld kunnen worden, maar het proza ​​van Aroa Moreno Durán, scherpzinnig en briljant, vertelt het ons op deze manier: schoonheid herstellen onder het gewicht van de geschiedenis.
Frida Kahlo. Leef het leven
Je kunt alleen biografieën schrijven van spannende personages. Of in ieder geval zou het gewoon zo moeten zijn. Tegenoverstaande werken die boeten voor en zelfs verheerlijken van tweederangs persoonlijkheden, werken als deze om lijden bekend te maken als een creatief residu en als een sublimatie van het tragische naar kleur en pracht.
En Frida Kahlo. Leef het leven, benadert de Spaanse journalist Aroa Moreno Durán een van de bekendste Mexicaanse kunstenaars van de XNUMXe eeuw. Dit is het verhaal van het overwinnen van een dappere vrouw, haar tijd vooruit, die leed en intens leefde en die bovendien in staat was haar eeuwige pijn en ziekte om te zetten in kunst. De kracht, evenals het karakter van Frida Kahlo, zijn een voorbeeld van wat de strijd om het leven betekent. Dit, samen met haar werk, heeft de Mexicaanse kunstenares tot een icoon gemaakt voor de hele Spaanstalige wereld.
