Hoe verder we ons verwijderen van de filosofie als een kwestie van studie en zelfs als een existentiële garderobe, hoe meer het interessant kan zijn om de literatuur die grenst aan enige metafysische kennis te benaderen als een manier om nieuwe kwaden op te lossen boven het verhaal van zelfhulp. Dat is wat een Byung-chul han wiens filosofische essays de wereld rondreizen.
Het hoeft geen kwestie te zijn van overgave aan de armen van Nietzsche. Het is niet zo dat de poging om ons met helderziendheid te verlichten het antwoord op de diepste vragen zou moeten omvatten. Het is gewoon een kwestie van geïnteresseerd zijn in wat ons kan vervreemden, ons kan distantiëren van onze wil in die smeltkroes van informatie, gewoonten, gewoonten en patronen van normaliteit. ad hoc.
Onze huidige blootstelling aan de wereld, via sociale netwerken, maakt ons tot gevangenen die voortdurend worden berecht. Het bewaren van uw papieren om uw verdediging op te bouwen is essentieel voor het bereiken van vrijheid. Omdat in de tegenstelling tussen het sociale en het individuele trompe l'oeil naar voren komt die ons allemaal in onwaarheden integreert, of op zijn minst in dissonante standaardisatiepatronen. Geluk is hoe dan ook materieel, werk zou weinig minder dan een bron van plezier moeten zijn. Iedereen kiest voor zelfrealisatie en daar moet jij in zitten, burger...
De 3 aanbevolen boeken van Byun-Chul Han
De samenleving van vermoeidheid
Byung-Chul Han, een van de meest innovatieve filosofische stemmen die recentelijk in Duitsland opkwamen, beweert in deze onverwachte bestseller, waarvan de eerste druk binnen een paar weken was uitverkocht, dat de westerse samenleving een stille paradigmaverschuiving ondergaat: de overdaad aan positiviteit leidt tot een samenleving van vermoeidheid. Net zoals de Foucauldiaanse disciplinaire samenleving criminelen en gekken voortbracht, produceert de samenleving die de slogan Yes We Can heeft bedacht uitgeputte, mislukte en depressieve individuen. Volgens de auteur is verzet alleen mogelijk in relatie tot dwang van buitenaf.
De uitbuiting waaraan men wordt onderworpen is veel erger dan de uitbuiting van buitenaf, omdat het wordt geholpen door het gevoel van vrijheid. Deze vorm van uitbuiting is ook veel efficiënter en productiever omdat het individu vrijwillig besluit zichzelf tot uitputting uit te buiten. Vandaag ontbreekt het ons aan een tiran of een koning om nee te zeggen. In die zin zijn werken als Indignaos van Stéphane Hessel niet zo'n grote hulp, aangezien het systeem zelf alles laat verdwijnen wat men zou kunnen tegenkomen.
Het is heel moeilijk om in opstand te komen als slachtoffer en beul, uitbuiter en uitgebuite dezelfde persoon zijn. Han wijst erop dat filosofie moet ontspannen en een productief spel moet worden, dat tot geheel nieuwe resultaten moet leiden, dat westerlingen concepten als originaliteit, genialiteit en creatie vanaf het begin moeten loslaten en meer flexibiliteit moeten zoeken in het denken: 'we moeten allemaal meer en minder werken, dan zouden we meer produceren.'
Of is het toeval dat de Chinezen, voor wie originaliteit en genialiteit onbekende begrippen zijn, verantwoordelijk zijn voor bijna elke uitvinding - van pasta tot vuurwerk - die zijn sporen heeft nagelaten in het Westen? Dit blijft echter voor de auteur een onbereikbare utopie voor een samenleving waarin iedereen, zelfs de best betaalde bestuurder, als slaven werkt en vrije tijd voor onbepaalde tijd uitstelt.
Het verdwijnen van rituelen
Lach om de vervreemding die werd bepleit door de komst van de industriële revolutie en gehekeld door Chaplin. De zaak is geraffineerder geworden en de interferentie van het systeem omvat zelfs de meest onverwachte. Er is geen tijd te verliezen, de machine heeft altijd honger.
Rituelen, als symbolische acties, creëren een gemeenschap zonder communicatie, omdat ze zijn gevestigd als betekenaars die, zonder iets over te dragen, een gemeenschap in staat stellen hun identiteitstekens erin te herkennen. Maar wat vandaag de dag de boventoon voert, is communicatie zonder gemeenschap, aangezien sociale rituelen verloren zijn gegaan.
In de hedendaagse wereld, waar de vloeiendheid van communicatie een noodzaak is, worden rituelen gezien als achterhaald en een overbodige belemmering. Voor Byung-Chul Han leidt zijn progressieve verdwijning tot de erosie van de gemeenschap en de desoriëntatie van het individu. In dit boek vormen rituelen een contrasterende achtergrond die dient om de contouren van onze samenlevingen te schetsen. Zo wordt een genealogie van zijn verdwijning geschetst terwijl hij de pathologieën van het heden en vooral de erosie die dit met zich meebrengt realiseert.
No-Things: Faillissementen van de wereld van vandaag
Authentiek denken om zelfs de connectiviteit aan te pakken waarin wij als mensen ons onderdompelen in het ongrijpbare. Het krachtige construct, de Matrix, de menselijke schepping als kunstmatige intelligentie die ons beetje bij beetje, onherroepelijk, domineert. De werkelijkheid wordt gedestructureerd en gebeurtenissen worden wispelturig en onwerkelijk...
Tegenwoordig is de wereld ontdaan van dingen en gevuld met verontrustende informatie zoals onstoffelijke stemmen. Digitalisering dematerialiseert en ontlichaamt de wereld. In plaats van herinneringen op te slaan, slaan we enorme hoeveelheden gegevens op. De digitale media vervangen dus het geheugen, wiens werk ze doen zonder geweld of al te veel moeite.
De informatie vervalst de gebeurtenissen. Het gedijt op de prikkel van verrassing. Maar deze duurt niet lang. We voelen al snel behoefte aan nieuwe prikkels en we raken eraan gewend de werkelijkheid als onuitputtelijke bron daarvan waar te nemen. Als informatiejagers worden we blind voor stille en onopvallende dingen, zelfs de gewone, de kleine en de gewone, die ons niet stimuleren, maar ons verankeren in het bestaan.
Het nieuwe essay van Byung-Chul Han draait om dingen en niet-dingen. Het ontwikkelt zowel een filosofie van smartphone als kritiek op kunstmatige intelligentie vanuit een nieuw perspectief. Tegelijkertijd herwint hij de magie van het vaste en het tastbare en reflecteert hij op de stilte die verloren gaat in de ruis van informatie.
