De 3 beste boeken van Alfonso del Río

Een goede schrijver van mysterie Met een roeping voor thrillers moet het die notie van waarachtigheid kunnen overbrengen op zowel de vreemde component die ons omringt. Want hoezeer we ook voor elke behoefte een verondersteld efficiënt en empirisch antwoord hebben, wat er uiteindelijk gebeurt, hangt niet altijd af van beheersbare varianten.

Diep van binnen is elke persoon een ondoorgrondelijk mysterie, en literaire voorstellen zoals die van Alfonso del Rio Ze brengen ons dichter bij de raadselachtige ruimte waar drijfveren en ziel naast elkaar bestaan, motoren die ons vanuit onze diepten besturen. Alles wat daarna komt, herschrijft de gebeurtenissen uit fascinerende intrahistories die een nieuwe visie op elk tijdperk kunnen bieden.

Con sus primeras novelas, Alfonso ya se mueve con soltura en eso de presentar los trampantojos y celosías de sus personajes para que nos dejemos llevar por apariencias para acabar transformando la realidad de lo narrado desde el giro más insospechado. Adornamos esa parte esencial de los protagonistas con escenografías entre el ayer y el hoy, con ese juego de flashbacks que firmaría el mismísimo Joël Dicker. En uiteindelijk genieten we van zeer vermakelijke romans.

Top 3 aanbevolen romans van Alfonso del Río

De verborgen taal van boeken

ik herinner Ruiz Zafon. Me ocurre siempre que descubro una novela que apunta al aspecto esotérico de los libros, a lenguajes ocultos, a ese aroma a sabiduría acopiada en estanterías interminables, quizás en nuevos cementerios de libros…

En het is oké, het zij zo. De enorme verbeeldingskracht van de Catalaanse schrijver is wat hij heeft ... Maar deze keer is het aan a Alfonso del Rio dat opnieuw het epicentrum van zijn mysteries neemt een Bilbao op maat gemaakt zoals Ruiz Zafón's Barcelona.

Desde la capital vizcaína hasta diferentes escenarios europeos, alternando también tiempos dispares. Así es como se va tejiendo un sugerente misterio que nos lleva y nos trae embaucados como el truco de un buen prestidigitador.

Bilbao en Oxford, 1933. Gabriel de la Sota, schrijver en professor aan de Universiteit van Oxford, is de erfgenaam van een van de grootste fortuinen van Biskaje, eigenaar van een groot staalbedrijf. Maar een duister iemand heeft een duister geheim uit zijn verleden ontdekt en is bereid alles te doen om het te laten zinken. CS Lewis en JRR Tolkien, je beste vrienden, zullen onvoorwaardelijk bij je zijn, zodat je het beste verhaal kunt maken dat ooit is geschreven.

Londen, 1961. Mark Wallace, vader van een tienjarig meisje met een heel speciale gave, is een beroemde Britse advocaat die op het punt staat met pensioen te gaan. Op een dag krijgt hij bezoek van de schrijver Úrsula de la Sota, die hem opdraagt ​​zijn familieverleden en erfgoed te onderzoeken: de internationale pers heeft herhaald dat het fortuin van Gabriel de la Sota in 1933 misschien niet helemaal verloren is gegaan en dat de sleutels om te weten waar hij is, is te vinden in zijn nieuwste roman.

Een verhaal dat meer dan dertig jaar tussen Oxford en Bilbao reist en waarin alle personages met elkaar verbonden zijn door een mysterie dat begraven ligt. En alleen degenen die erin slagen de verborgen taal achter de pagina's van het grootste werk van de beroemde schrijver te ontcijferen, zullen het kunnen onthullen. Een verhaal over goed en kwaad, over de liefde voor waarheid en literatuur, over de kracht van authentieke vriendschap, die altijd begeleidt en niet oordeelt.

De stad van de regen

Bilbao als regenachtige stad is een typisch beeld waarvan de dagen geteld kunnen worden dankzij de klimaatverandering. Maar het denkbeeldige heeft deze grote stad al als zodanig gecatalogiseerd, dus de synecdoche of metafoor van "stad van de regen" werkt nog steeds perfect.

Pero allá en los 80 era otra cosa y la idea de ciudad de la lluvia se ceñía a una realidad de la capital vizcaína como urbe gris muy reconocible. En esa ciudad asaltada por la lluvia, día sí y día también encontramos a Alain Lara, futbolista en ciernes que empieza a despuntar en el Athletic. Pero no va de fútbol la cosa… Porque la vida de Alain empieza a zozobrar cuando éste descubre una desconocida y enigmática fotografía de su abuelo de los años cuarenta.

Intuïtie dat een familielid niet is of is geweest wat hij altijd leek te zijn, wekt altijd een onvermijdelijke nieuwsgierigheid op. Als we hieraan de aanwijzingen van een koste wat kost verborgen verleden toevoegen, kunnen we vermoeden dat Alain volledig zal worden betrokken bij de bevrediging van zijn nieuwsgierigheid als het levensonderhoud en de basis van wat hij zelf is.

La vida de nuestros antepasados dibuja de alguna forma la línea de nuestros destinos. Y Alain, con su natural ansia humana de conocimiento, se lanza al pozo oscuro que se adivina bajo esa fotografía.

Rodrigo, el abuelo, aparece acompañado de un púber Ignacio Aberasturi, quien a la postre medrara hasta las más altas esferas de la banca. Y, sin embargo, algo o alguien acabó por borrarlo por completo de la escena social, junto con su abuelo. Así que esa foto cobra una especial relevancia en cuanto se desvela la coincidencia de los personajes a la postre desaparecidos.

Alain intentará tirar del hilo, recurriendo a la joven María Aberasturi. Entre ambos consiguen trazar una interesante línea de investigación que los conduce hasta la Alemania nazi. Rastreando, no cabe duda de que las vidas de Rodrigo y de Ignacio llegaron hasta Berlín, como un tren del pasado colmado de dudas y oscuros presagios. Aquellos tiempos bélicos que estuvieron a punto de transformar el mundo en un monstruoso planeta parecen aún más lejanos para dos jóvenes como Alain y María.

Daarom zal alles wat ze kunnen ontdekken hen van binnen schudden, tot het punt waarop elk geheim op deze manier beter wordt begrepen, in wezen geheim, absoluut verborgen voor iedereen, vooral voor familieleden die de ware identiteit van hun stamboom kunnen leren kennen.

joannes

Arrancar una carrera literaria con una novela histórica de este calado ya augura, por lo menos, atrevimiento. En su debut literario, Alfonso del Río demostró ese cuajo del escritor en ciernes con madera de buen narrador. Y pese a ciertas carencias en la caracterización de sus protagonistas, la historia te conduce irremisiblemente a ese otro mundo anterior con la pujanza de las buenas tramas…

Jaar 425 na Christus. Attila nadert Rome. Paus Leo weet dat als "de plaag van God" haar niet overwint, het vroeg of laat iemand anders zal zijn. Dus vertrouwt hij Ioannes, een ridder die gezegend lijkt te zijn met onsterfelijkheid, toe om een ​​mysterieuze kist uit de stad te verwijderen en te vluchten naar een natie die op dat moment in opkomst is, geroepen om de machtige Serene Republiek Venetië te worden. Carnaval van Venetië, in onze dagen. Paus Peter II wordt uit de Campanile gegooid door een man met een kap.

De stad wordt belegerd totdat de misdaad is opgelost, en sluit in haar netwerk van kanalen de zoon van een Engelse miljonair, een jonge Spaanse archeoloog en een hele reeks personages die niet weten in hoeverre de geschiedenis waaraan zij deelnemen de wereld kan veranderen. wereld. Ioannes is een duizelingwekkende roman. De intrige reikt tot aan de koepel van de kerk en duikt in de tunnel van de tijd. Politieke en spirituele belangen botsen in een Venetië dat door Alfonso del Río met historische precisie en legendarische kenmerken wordt geportretteerd. In de strijd tussen meedogenloze samenzweerders en mannen en vrouwen die klaar zijn voor de overwinning van het goede, vindt de lezer pas aan het einde rust.