De loop van de geschiedenis presenteert ons met unieke karakters. En keizerin Alejandra speelde een rol die historici in de loop der jaren hebben kunnen meten. Naast de schittering, het klatergoud en de rollen die ze moest aannemen, was Alejandra een speciale vrouw.
Espido freire lokaliseert ons een paar maanden na de Oktoberrevolutie aangevoerd door de bolsjewieken, waar de slogan "Vrede, brood en land" al duidelijk de bedoeling impliceert om alle overblijfselen van het rijk van de Russische tsaren uit te wissen.
Alejandra, de laatste tsarina het wordt ontdekt ontdaan van al zijn glans, zijn kracht en zijn invloed. Tijdens zijn laatste momenten voor de vermeende vlucht (die eigenlijk eindigde in de samenvattende zin in de kelders van het huis), moest hij die ontmoeting onder ogen zien met een harde realiteit, waarin de haat die hij kon voelen tegen een Russisch volk dat nooit hij voelde het als de zijne die de zwaarste wraak voorspelde.
De vertelling concentreert zich vervolgens op de passage van Alejandra's herinnering door haar eigen leven, door haar eerste jaren als prinses alix; voor alle geleefde omstandigheden; met zijn lichten en zijn schaduwen. Alejandra roept alles op wat ze heeft meegemaakt door het prisma van haar eigen rechter in de schaduw van een mogelijk naderend einde.
Naast het lot dat haar komst naar de troon van Rusland voor haar had geschreven, doet Alejandra op die momenten waarop de realiteit fysiek pijnlijk lijkt, een oefening in introspectie. Misschien wist of kon ze niet alles meedelen wat in haar was, maar ze was er zeker van dat een vriendelijke geest haar regeerde. De lezer luistert naar je argumenten met de nabijheid van de eerste persoon. Ondertussen denkt keizerin Alejandra, met de zekerheid van die donkere nacht, dat ze waarschijnlijk haar laatste pleidooi houdt.
Je kunt nu Call Me Alejandra, de nieuwste roman van Espido Freire, hier kopen: