Recensies en kritieken van fictieboeken
De Amerikaanse schrijfster Donna Leon dankt haar verhalende glorie aan haar fascinatie voor Venetië. Twintig jaar nadat hij de draad van zijn eerste complot van commissaris Brunetti door de stad van de kanalen begon te trekken, heeft de aangegeven draad Venetië tot een enorm tapijt van zaken gemaakt. Een samenleven...
Een grote cast van Spaanstalige suspense-auteurs lijkt te hebben samengespannen om ons geen rust te geven in lezingen die ons verwoed van het ene spannende plot naar het andere leiden. Tussen Javier Castillo, Mikel Santiago, Victor del Arbol o Dolores Redondo ze krijgen onder andere de verhaalopties...
Een van die romans waarin Stephen King hij bevestigt nogmaals het onderscheidende feit dat hem scheidt van elke andere auteur, een soort waarheidsgetrouwheid van het buitengewone. Opgaan in het uitzonderlijke, met het buitenzintuiglijke, is alsof we onszelf opnieuw overtuigen van een wereld zoals we die zagen...
De ex-voetballer en filosoof Jorge Valdano zei het al af en toe. Er zijn mensen, zoals hijzelf, die non-stop praten als ze nerveus worden. En natuurlijk, naar de dokter gaan is een tijd waarin zenuwen naar boven komen. Als je daar nog het ongemak van gaat exposeren...
De thrillers bij uitstek zijn dystopieën van wat kan worden. Want een dystopische benadering heeft altijd een grote sociologische component. Allemaal blootgesteld aan de nieuwe orde met zijn pogingen tot rebellie en zijn onderwerping aan angst. Van George Orwell tot Margaret Atwood een veelvoud aan grote schrijvers ...
Een jonge schrijver die altijd de meest onverwachte cocktails aan durft zonder angst voor een kater. Omdat hij begint te schrijven of een baan aanneemt, dat hij van tijd tot tijd, als het vlechtwerk goed is, een geweldig werk verbouwt zonder het nauwelijks te beseffen. ...
Er was vast geen tijd in het verleden die beter was, en ook niet slechter. Maar het is spannend om je te laten meeslepen door die dwaze poging tot een melancholische reis terug naar de tijd van onze ouders. Tot aan die wereld die op ons afkwam maar die nog een hele optelsom van toevalligheden was om te ontploffen. Indien …
We hebben goed geleerd hoe de overlevenden van de ergste levensscenario's uiteindelijk politieposities of iets dergelijks in fictie innemen. Baldacci trekt bij deze gelegenheid een hulpmiddel zodat zijn hoofdrolspeler Atlee Pine ons door het zigzaggende universum van huidige onderzoeken leidt. Alleen die andere percelen...
Alles lijkt naar behoren te zijn bestudeerd door Jörg Bong. Van het te gebruiken pseudoniem, Jean-Luc Bannalec, tot de figuur van commissaris Dupin die het literaire overstijgt en een terugkerend element wordt dat de zomerse verbeelding aanvalt met een fascinerende cadans. Omdat vanuit een Frans Bretagne, aangevallen door de hele kust...
BESCHIKBAAR OP ELK VAN DEZE PLATFORMS: Mogelijk gemaakt door JustWatch Er is iets aan de uitvoeringen van Mario Casas dat me irriteert. Het is alsof elk van zijn personages in en uit de ene film naar de andere kan gaan zonder ze te onderscheiden. Het mooie is echter dat in die symmetrieprofielen...
In een wereld van duidelijk emotioneel matriarchaat heeft de relatie in beide richtingen van ouders en kinderen dat punt van vervreemdende twist, van stilte als gevolg van onvermogen en isolatie als verdedigingssysteem. Zelfs daarmee biedt de latentie van al die emoties als vreemd geworteld onvermoede flitsen van drama, ...
De roman brengt ook warmte en beschutting tegen de groeiende vijandelijkheden van onze wereld. Afgezien van het verlangen naar een zwart genre dat de ruimtes van de realiteit weerspiegelt waar onze demonen leven, kan het nooit kwaad om ons te laten meeslepen door een verhaal dat ons vrede geeft of op zijn minst troost ...