Er is enige literaire synergie tussen Ricardo Menendez Zalm y Overwinnaar van de boom. Althans in sommige van zijn romans. Want in beide, ieder in zijn eigen stijl, genieten we van diepe plots vermomd als succesvolle genres.
Het is waar dat suspense of noir scenario's zijn die zelfs existentialistische benaderingen kunnen opwekken rond de diepste psychologische spanning of zelfs misdaad met zijn eigen verbinding met leven en dood.
Hoewel in het geval van Ricardo Menéndez, met een reeds uitgebreide literaire carrière, een specifiek genre voor hem niet genoeg was om al die ideeën van de productieve schrijver omver te werpen. In veel van andere romans vinden we deze behandeling van essentiële thema's zoals liefde, dood, afwezigheden ... en in verschillende scenario's die hem ook plaatsen bij een schrijver van historische ficties.
Een allround auteur om van te genieten in zijn toch al omvangrijke bibliografie van een twintigtal boeken. Een van die plankarmaturen in elke zichzelf respecterende huidige bibliotheek.
Top 3 aanbevolen romans van Ricardo Menéndez Salmón
Het systeem
Omdat ik een tevreden lezer ben van allerlei soorten dystopieën die altijd zorgen voor een sciencefictionpunt waar de suggestieve actie beweegt, gevuld met gebruikelijke reflectieve gronden (zelfs meer nog bij een schrijver met een graad in filosofie zoals Ricardo), had deze roman me overtuigd vooraf.
Dan is er de behandeling van dystopie, de gebruikelijke en noodzakelijke rechtvaardigingen voor het bereiken van het referentiepunt van de roman. Overtuigen is niet genoeg, omdat Ricardo wijselijk alles concentreert op de ideologische drift die in staat is elke verandering te kapitaliseren, hoe hopeloos deze ook is. Al het andere is een zeer plezierig avontuur en een metafysische projectie die met smaak wordt verslonden vanuit de fantastische achtergrond. In een toekomstig tijdperk is onze planeet een archipel geworden waarin twee krachten naast elkaar bestaan: de Eigenaren, onderdanen van de eilanden, en de Buitenstaanders, verbannen na ideologische en economische geschillen.
Binnen het Systeem is er een eiland genaamd Realiteit, waar de Verhalenverteller de waarschijnlijke verschijning van de vijanden van de orde in de gaten houdt. Maar als het barst en de schildwacht zijn zekerheden verliest, wordt de Verteller een gevaarlijke man, een ongemakkelijke denker.
El Sistema combineert het intieme met het politieke, privacy met geschiedenis en onderzoekt het dystopische, allegorie, metafysisch onderzoek en apocalyptische lectuur. Op de pagina's is plaats voor kwesties als de identiteitsvraag, de angst voor de Ander, de zoektocht naar een verhaal dat ons in staat stelt de complexiteit van de wereld te interpreteren, en zelfs de mogelijkheid van een postmenselijke tijd.
Ga niet gedwee die stille nacht in
Elke schrijver heeft zijn persoonlijke schulden, zijn eigen verhaal dat hij op de een of andere manier in zijn boeken vertelt, op een gebroken manier, verstoven tot personages of situaties.
Totdat velen van hen, de schrijvers die zich aan hun werk wijden, uiteindelijk naar hun fictieve wereld verhuizen en protagonisten worden, waarbij ze nog sterker hun visie op de wereld laten zien, geladen vanuit hun opvattingen, indrukken en ervaringen. Altijd onder het mom van de meest geschikte plot, begint dit boek in de kamer waar een man sterft terwijl zijn zoon, de schrijver Ricardo Menéndez Salmón, het laatste landschap dat zijn vader heeft gezien, afspeurt naar een openbaring die misschien niet bestaat. Ga niet gedwee die stille nacht in het is een offer, een treurnis en een boetedoening; de poging om een bestaan op te bouwen dat op weg is naar volwassenheid, dat van degene die schrijft, door een bestaan dat hopeloos is uitgeput, en dat van degene die het zijn leven heeft gegeven.
Zoals Philip Roth in erfgoedAls Amos Oz en Een verhaal van liefde en duisternisAls Peter Handke en Ondraaglijk ongeluk, duikt Ricardo Menéndez Salmón in de wateren van de familiegeschiedenis om zichzelf te verklaren door de lichten en schaduwen van zijn vader. Het resultaat is een tekst die de kamers van heldendom en ellende, goedheid en minachting, vreugde en ziekte bedekt, en die ons een document geeft van ingehouden emotie en vurige eerlijkheid.
belediging
In een roman van Ruiz Zafon Ik meen me te herinneren dat ik heb gelezen hoe een hoofdpersoon zijn intentie blootlegt om het verleden achter zich te laten en, als hij kon, zijn vorige huid en zijn herinneringen. Maar het is niet mogelijk om zo gemakkelijk te muteren of om de hersenen of zelfs de buitenste laag van de dermis te verwijderen, waar de aanraking en de sensaties van onze slechtste dagen kwamen.
Als het lichaam de grens is tussen ons en de wereld, hoe kan het lichaam ons dan beschermen tegen horror? Hoeveel pijn kan een man verdragen? Kan liefde de hopelozen redden? Dit zijn enkele van de problemen die impliciet aanwezig zijn in The Offense, het verhaal van Kurt Crüwell, een jonge Duitse kleermaker die door het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog een even radicale als ongebruikelijke ervaring zal beleven.
Als metafoor voor een tragische eeuw zal Kurts bestaan worden getransformeerd in een duizelingwekkende reis naar de wortels van het kwaad, in deze intense roman geïdentificeerd met het wereldbeeld van het nazisme, maar ook een ontroerend voorbeeld van het vermogen van liefde om te boeten voor de pijn van de wereld en in een zeer originele reflectie op de grootsheid en ellende van het menselijk lichaam.
