Naast zijn historische kennis, Tracy chevalier In zijn romans vertoont hij een menselijke nasmaak. Iedere liefhebber van geschiedenis durf ik er zelfs op te wijzen dat iedere officiële historicus dat aspect van de intrageschiedenis als de ware drijvende kracht van onze beschaving moet aannemen. Het fladderen van de vlinder die in staat is de wereld te veranderen, alles te transformeren, De details van de levens van anonieme personages worden in de romans van Tracy Chevalier de fundamentele ondersteuning van de menselijke ontwikkeling..
Want het gaat er niet alleen om dichter bij de technieken voor het vervaardigen van wandtapijten op afstand te komen, maar ook om in detail te zien hoe slechts één ervan werd gemaakt. Welke omstandigheden zou de wever doormaken tijdens het maken van een tapijt dat tot op de dag van vandaag bewaard is gebleven?
Het is slechts een voorbeeld om dichter bij de vertelstijl van de auteur te komen. Het gaat over die zoektocht naar het zintuiglijke dat we lijken aan te voelen als we een kasteel of een paleis zien en een van zijn eeuwenoude stenen strelen.
Het succes van de historische roman Het is, naar mijn mening, te danken aan die benadering van wat we waren. Naast het verhaal van de specifieke strijd, de min of meer nauwkeurige telling van de slachtoffers van de Spaanse pest, of de ondertekening van een transcendentale wapenstilstand, ontbreekt het ons altijd aan wat essentieel is, wat persoonlijk is, wat menselijk is.
Tracy Chevalier laat ons kennismaken met dat fascinerende afgelegen gevoel, met sensaties en emoties die verband houden met het precieze historische moment en de bijbehorende omstandigheden. Het moet een kwestie zijn van de fascinatie van deze Amerikaanse auteur voor geschiedenis.
Wanneer hij uit de Verenigde Staten aankwam en de menselijke rijkdom ontdekte die in de wereld aan de andere kant van de Atlantische Oceaan bestaat, zou hij ervan overtuigd zijn dat hij moest schrijven over wat er officieel werd verteld en over wat intuïtief, geraden en gevoeld wordt als je echt aanraken wat er van zijn lichaam overblijft uit een ver verleden.
Topromans van Tracy Chevalier
De jonge dame van de parel
Een raadselachtige blik uit de 17e eeuw. Even suggestief of méér dan de Mona Lisa zelf. Terwijl de beroemde vrouw van Da Vinci hiëratisch blijft, met nauwelijks enige uitdrukking, poseert de door Vermeer geschilderde jonge vrouw met haar mond half open, alsof ze wacht om iets te communiceren terwijl haar ogen een punt van ongemak of verlegenheid onthullen. Zijn lichte, afgemeten of geïntimideerde glimlach suggereert verschillende emoties rondom niet te ontcijferen tegenslagen of melancholie.
Met een rijke picturale kennis nodigt Chevalier ons uit om zijn waarheid te ontdekken in de setting van het Nederlandse volk, van zijn markt, van het huis van de schilder.
Het kleine als een punt om de wereld voorbij te zien gaan terwijl we ons onderdompelen in een perfect geweven weefsel tussen het artistieke en het sociologische. Een geweldige kleine roman over een van die lastige schilderijen in de kunstgeschiedenis.
Vluchtige engelen
Net de XNUMXe eeuw ingegaan, namen de Engelsen afscheid van hun koningin Victoria. En de waarheid is dat het afscheid plaatsvond als een duidelijke allegorie van de overgang tussen traditie en moderniteit.
De personages die door deze roman reizen, gaan met de tijd mee, met de tegenstellingen waarvan de overeenkomst tussen het gebruikelijke en de avant-garde veronderstelt dat ze alles beginnen te omvatten, het technologische, het medische, het industriële..., tot het moment waarop het probeert ook in het spirituele ruimte te worden.
Chevalier past zich aan aan de tijd van het begin van de XNUMXe eeuw, een soort eeuw bezaaid met oude overtuigingen en anticipatie op revoluties en conflicten. De vrouw als een vrouw die haar ruimte zoekt, de romantiek die opnieuw naar voren komt als een sensatie geassocieerd met dat millennium dat wijst op de sluiting ervan.
Een roman met personages die het historische moment van verschillende kanten benaderen, een optelsom van perspectieven die het verhaal verrijken, met nauwkeurigheid behandeld en versierd met de ervaringen van de Waterhouses of de Colemans, met hun onoverkomelijke verschillen en hun behoefte aan begrip.
De dame en de eenhoorn
De geschiedenis wordt ons altijd gepresenteerd met een romantisch, fantastisch punt. De artistieke voorstellingen van elk tijdperk dragen altijd een deel van het denkbeeldige bij dat overtuigingen had om tragedies en tegenslagen het hoofd te bieden of om gewassen en romances zo snel mogelijk te zegenen.
En als je hiervoor moest vertrouwen op heidense voorstellingen, was er geen probleem. De wandtapijten van De Vrouwe en de Eenhoorn brachten ongetwijfeld iets over, maar niemand weet het met volledige zekerheid te ontcijferen.
De auteur stelt een reis voor tussen de tastbare feiten van het werk en de meest prachtige veronderstelling over de oorzaak van elk symbool, de redenen voor de uitvoering ervan ...
Nicolas des Innocents is de kunstenaar die in staat is tot groot werk, maar hij is ook in staat om de glorie van de natuur te bewonderen wanneer deze alle fabricage met de bedoeling van schoonheid overtreft. De dochter van Jean Le Viste, die hem de opdracht gaf om het werk te doen, bedriegt hem volledig. We dompelen ons dus niet onder in onmogelijke liefdesverhalen, melancholie en tragedies die de mens vernietigen maar het kunstwerk kunnen genereren.
